"Córka handlarza jedwabiem" - Dinah Jefferies

Lubię uciekać literacko w te rejony świata, w które nigdy się nie wybiorę, ponieważ jestem piecuchem, literacko jest dla mnie atrakcyjny każdy obszar wykraczający poza moje podwórko : P Wietnam, muszę przyznać jest dla mnie miejscem egzotycznym, zapewne spora część rzeczy jakie miałam, zaczynała swój żywot w Wietnamie, kto wie, może jedwabne fatałaszki, pochodzą z pewnego sklepu z jedwabiem, w Wietnamie właśnie? Nie znam historii Wietnamu, dobrze że na początku książki mamy opisane najważniejsze wydarzenia. Okładka sugeruje banalny romans, no ale wiecie, że ja przed romansami się nie wzdragam. Książkowymi!!! Hańba temu, co źle pomyślał : P Nie czytałam poprzedniej książki autorki, czego bardzo żałuję, po lekturze Córki handlarza jedwabiem  - jeszcze bardziej.

"Miłośniczki Czekolady i ślub" - Carole Matthews [ czekoladowe lekarstwo na jesienną chandrę]

Poprzednie części cyklu Klub Miłośniczek Czekolady, przegapiłam. Jednak już okładce najnowszej powieści o przyjaciółkach uzależnionych od czekolady – nie mogłam się oprzeć. Okładka jest słodka, wpada w oko i chociaż ciężko spodziewać się głębi, przy tak cukierkowej szacie – uważajcie, pozory mylą. Trochę się bałam, czy zaczynając przygodę od czwartego tomu, połapię się w bohaterach, ich przeszłości, na szczęście obawy okazały się płonne, a ja od pierwszej strony dałam się uwieść magii tej książki. Tak pomogła urodzinowa czekolada, bo bez niej nie da się rozkoszować książką, bez ślinotoku.

"Król" - Szczepan Twardoch [ o bokserach, półświatku, przedwojennej Warszawie]

Najnowsza powieść Szczepana Twardocha  budziła moje obawy. Morfina, powieść chwalona i wynoszona wręcz na ołtarze literackiego kunsztu, nie zachwyciła mnie, a przeciwnie, porządnie znudziła. Do tego stopnia, że Drach leży u mnie i czeka na zmiłowanie od Targów Książki o ile pamiętam, Wieczny Grunwald leży jeszcze dłużej, bo od jakiejś promocji w dyskoncie spożywczym. A jednak kusiła mnie ta najnowsza powieść. Okładka, trochę kusiła, trochę odpychała bo jednak faktycznie sugeruje, że to będzie ambitna powieść. Nie jakieś literackie fiu bździu.

#100 jubileuszowy setny stos, ale bez szaleństw

To już setny stos w historii tego bloga. Kto by pomyślał. Bloguję już tak długo, nigdy bym nie przypuszczała zakładając tego bloga, w noc przed egzaminem, że tyle wytrzymam. Niedługo później uległam modzie na stosiki. W tej stosikowej fazie, są długie przerwy, od kilku tygodni, jakoś dbam o regularność, bo pozwala mi to też panować nad tym co mam, nad kolejką do czytania. Utrzymajmy ten trend.

To setny stos, na youtuba wgrywa się book haul. Chociaż książek nie jest bardzo dużo, ale zapowiadają się wspaniałe chwile z lekturą. Oby tak było!

"Świt, który nie nadejdzie" - Remigiusz Mróz [ trochę jak w tym dowcipie o Benku, co strażacy go zastrzelili ]

Mówią, że powtórne małżeństwo to przewaga nadziei nad logiką, mówią też, że kobieta nie popełnia błędu raz, tylko kilka razy, żeby na pewno wiedzieć czy to błąd. Mówią też, że ja szukam dziury w całym i czepiam się dla czepiania. Co do ostatniego, cóż, z naturą nie wygrasz : P Jednak z nadzieją maniaka, wciąż próbuję odkryć fenomen Remigiusza Mroza. Ta właśnie nadzieja przywiodła mnie do jednej z Jego najnowszych książek, reklamowanej jako kryminał retro, osadzonej w realiach przedwojennej Warszawy. Czytałam ją kilka dni, to sporo jak na kryminał, ponad pięciuset stronicowy, ale jednak kryminał, takie łykam w dwa wieczory, a tutaj coś ewidentnie mnie nie wciągnęło, jednak zaparłam się i postanowiłam rozprawić się z tą książką. Co mogę powiedzieć, dawno nie miałam tak ambiwalentnych uczuć, chyba nigdy jeśli chodzi o powieść Mroza. A może już się starzeję i mam kiepską pamięć?

"Byłaś serca biciem" - Zbigniew Książek [ przypadki pewnego literata ]

Któż z nas nie zna tekstów Zbigniewa Książka, możemy nie wiedzieć, ale znamy, to ten facet co napisał teksty do muzyki Rubika, czy też Rubik pisał muzykę do Jego tekstów. Akurat nie mam problemu, żeby się przyznać, że chociaż leje się okrutny hejt na te piosenki to od czasu do czasu sobie słuchamy.  Decyzja o przeczytaniu tej książki była impulsem, termin trochę gonił, otworzyłam, przeczytałam pierwszą stronę, już się śmiałam, już wiedziałam, że kurczę warto.

"Przysługa" - Kate Atkinson [ Jackson Brodie znowu w akcji ]

Kiedy człowiek jest chory warto złapać jakiś kryminał. Wtedy jest mniejsze prawdopodobieństwo, że z nudów będziemy ciągle podsypiać. Zmożona złym samopoczuciem, chwyciłam Przysługę  a więc drugą część serii o Jacksonie Brodiem, prywatnym detektywie, który jest nieco zgorzkniały, lubi rozpamiętywać to co było. Lubię angielskie kryminały, moim zdaniem niezależnie od pory roku są fantastycznym pomysłem na spędzenie miło czasu na czytaniu. Mają swój specyficzny klimat, z jednej strony takiej angielskiej sielskości, a z drugiej są te zbrodnie, które dbają o pożądany poziom adrenaliny.

"Berło i krew. Królowie i królowe Europy na wojnie 1914-1945" - Jean des Cars [ gdy Europa spłynęła krwią ]

Uwielbiam książki historyczne. Mam lekki kompleksy niewystarczającej wiedzy o Wielkiej Wojnie, który staram się jakoś zaleczyć, dokształcając się regularnie. Berło i krew to książka, która teoretycznie wpisuje się idealnie w to co lubię. Wielka historia z perspektywy ludzi, monarchów, książąt i ich żon, pokazana w bardziej osobisty sposób, chociaż nabierająca przez to okrutnego i realistycznego wydźwięku. Połknęłam tę książkę piorunem i jestem nią zachwycona, moi znajomi poświadczą, że nosiłam ją w torebce i chłonęłam przy każdej okazji.

"Wilno. Rodzinna historia smaków" - Ewa Wolkanowska-Kołodziej [ smak Kresów ]

Moja rodzina od pokoleń związana jest z Galicją, nie czuję więc sentymentu do polskiego Wilna. Weszłam, chyba z powodu jesieni w jakiś dziwny czas, dopadł mnie syndrom wicia gniazda i czynienia zapasów, więc ciągnie mnie do książek kulinarnych, do kuchni. Wiem, że Agora nie wydaje złych książek, toteż apetyczna okładka nie musiała nawet szczególnie mnie kusić. Zaczęłam czytać i historia o piętnastoletnim zapasie samogonu, czy zapasie koniaku mnie uwiodła, wzruszyła. Właśnie taka będzie ta książka. Sentymentalna podróż w świat smaków z dzieciństwa, historia miłości i bliskości. Nie spodziewałam się, ale sama znalazłam coś co jadłam w dzieciństwie… wspaniałe są takie historie, pyszne, pachnące, ociekające wspomnieniami.

"The Story of Doctor Dolittle" - Doktor Dolittle i jego zwierzęta

Często opór z czytaniem w obcym języku wynika li i jedynie z uprzedzeniem. Możemy się dogadywać, ale brak polskiego przekładu, czy napisów i już czujemy panikę, bo no jak dam radę, ponieważ od kilku lat próbuję opór ten przełamać to jednak skutek jest taki, gdy mam do wyboru książkę po polsku i w oryginale, wybieram tłumaczenie. W sukurs przyszło mi wydawnictwo [ze słownikiem ] to właśnie świetny pomysł dla leniuszków, takich jak ja. Wybrałam literaturę dziecięcą i w 2/3 pozycje, które znam. Trzeba przekraczać granice, które sama sobie wzniosłam.

#99 ograniczam zakupy [ stos epicki, jak bitwa o Helmowy Jar ]

Jeżeli kiedyś usłyszycie, że dom zawalił się pod ciężarem książek, bądźcie pewnie, że to była moja skromna chaupa, która nie uniosła dodatkowej książki i posypała się jak domek z kart. Właściwie nie wiem skąd u mnie tyle książek, wiem, że jak wróciłam do domu we wtorek to się w nich tarzałam.  Wszystkie moje samoograniczenia są psu na budę... Zresztą po sobie widzę, że idea samoograniczania jest chybiona, a przynajmniej bardzo dyskusyjna. Niby chcę się ograniczać, niby wiem, że to moje podanie o większy lokal na książki nie ma szans, a mój dom nie jest z gumy, no ale popatrzcie. Czy MOGŁAM się ograniczyć. No powiedzcie, którą z tych książek powinnam zostawić bezdomną, nieutuloną??

"Dom czwarty" - Katarzyna Puzyńska [ niesamowite emocje, gąszcz tajemnicy, tajemnicze zaginięcia i mroczne przemiany ]

Miałam upiec dziś babeczki, żeby mieć co jeść w pracy, miałam popracować, nawet na tenisa chciałam skoczyć, niestety, zaczęłam czytać wyczekany(Asieńko dziękuję!) Dom czwarty i przepadłam. Czas przestał istnieć, a ja odkładałam najwyżej książkę na chwilę, żeby ta przygoda trwała chociaż trochę dłużej. Gdy inni autorzy mają problem, bo przedkładają ilość, nad jakość, tak Katarzyna Puzyńska, w swojej siódmej powieści zachwyca. Mroczny nastrój rodem z Utopców, intryga zawiła, zakończenie frapujące. Autorka, znalazła sposób, żeby trzymać czytelników na krótkie smyczy, w trwałym oczekiwaniu.

"Muza" - Jessie Burton [ Powieść czarująca jak okładka ]

Niespodziewanie długo zeszło mi z tą książką. Nie wiem dlaczego na początku nie mogłam się w nią wciągnąć, chociaż od momentu, gdy tylko o niej usłyszałam, wiedziałam, że chcę i muszę ją przeczytać. Początek był taki mglisty, siąpiący, jak angielska pogoda, ale już koniec części pierwszej i przeniesienie akcji w miejscu i w czasie było już punktem przełomowym, od tej chwili, zaczęło mi się czytać o wiele lepiej, płynniej.  Mało z jednej strony, Londyn – ponad dwadzieścia lat po wojnie, zmanierowany, będący tyglem w którym mieszają się różne kultury i warstwy społeczne, z drugiej strony upalna Hiszpania, tuż przed wybuchem wojny, targana konfliktami, buzująca wewnętrznym niepokojem a z pozoru spieczona słońcem i pachnąca oliwkami, papryką i pomidorami. Dwa światy, które w końcu się przetną.

"Hürrem. Słowiańska odaliska. Księga I" - Demet Altınyeleklioğlu [ kobieto puchu marny?]

Gdy ongi, polską telewizję zdominowały tureckie seriale, a wszystkie koleżanki zachwycały się serialem Wspaniałe stulecie, pozostawałam, obok głównego modowego nurtu. Dopiero później z ciekawości zerknęłam na ten serial. Spodobały mi się stroje, fabuła, możliwość podglądania Imperium Osmańskiego od kuchni. Dlatego, kiedy zobaczyłam zapowiedź tej książki oszalałam na jej punkcie. Chciałam zobaczyć jak to się sprzeda w wersji książkowej, zwłaszcza, że serialowe postaci, miały swoje za uszami, a książka dawała możliwość prześledzenia ich myśli oraz motywów.

"Moje wypieki. Całkiem nowe przepisy" - Dorota Świątkowska [ słodka rozpusta ]

Uwielbiam piec. Moja Mama jest moim niedoścignionym wzorem. Zazdrośnie strzegła kuchni i piekarnika, a w sobotę sprawiała że cały dom pachniał czymś pysznym. Zazwyczaj było to tak pyszne, że trzeba było chować, połowę, żeby chociaż trochę zostało na niedzielę. Mama nauczyła się piec od swojej Mamy, a ja zawsze z ciekawością podglądałam jak obie tworzą słodkie cuda. Kiedy kilka lat temu Mama trafiła do szpitala, no i nie miał kto upiec ciasta na niedzielę, wzięłam sprawy we własne ręce. Moje pierwsze kroki stawiałam za pomocą bloga moje wypieki. Bo zeszyt z przepisami Mamy to już była kuchnia zaawansowana. W pewnym momencie porzuciłam nowoczesne i wymagające nieosiągalnych dla mnie składników przepisy Doroty i wróciłam do smaków dzieciństwa, ale od czasu do czasu z zachwytem oglądam wspaniałe fotografie i czytam przepisy szukając inspiracji. Jednak chyba teraz za sprawą najnowszej książki Doroty Świątkowskiej czeka mnie wielkie próbowanie. Już mam książkę ofiszkowaną, przepisy czekają na próbę generalną.

"Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany" - Ałbena Grabowska [ Alicja po drugiej stronie czasu ]

Gdy łapie mnie jesienny kryzys czytelniczy, przeglądam wydawnicze Nowości w poszukiwaniu jakiejś intrygującej powieści. Moim zdaniem, nic tak dobrze nie leczy z niemocy czytelniczej jak literacka fikcja, zaangażowanie się w losy bohaterów, czytelnicza podróż do nieznanych miast. Oczywiście wiedziałam, że skoro spodobał mi się tom pierwszy, to Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany, a więc drugi tom trylogii Czas zaklęty szybko wskoczy na tapet. Nie musiała długo czekać ta historia. Znając talent Ałbeny Grabowskiej, wiedziałam, że nie powinnam się zawieść, tym bardziej, że fabuła naprawdę zapowiada się obiecująco.

"Awiatorzy. Opowieść o polskich lotnikach" - Jarosław Sokół [ lecę bo chcę, lecę bo wolność to zew ]

Ongi Jarosław Sokół, oczarował mnie swoją powieścią Czas honoru wprawdzie ciągle brakuje mi ostatniego tomu, to jednak z lektury zachowałam bardzo dobre wspomnienia. Gdy na liście nowości, zobaczyłam ostatnią książkę autora, zapaliłam się jak pochodnia. Awiatorzy.Opowieść o polskich lotnikach, wydawała się bezbłędnie trafiać w mój gust literacki. W końcu sama mieszkam rzut beretem od lotniska, które powstało w XX-leciu międzywojennym, sama kilkukrotnie miałam okazję wznosić się w powietrze i podziwiać świat z lotu ptaka, wspaniałe uczucie. Mogłam więc nie utożsamiać się z bohaterami tej powieści?

"Panie Białego Domu" - Longin Pastusiak [ a jaka będzie żona 45 prezydenta USA? ]

W wigilię wyborów prezydenckich w USA pod moją strzechę trafiła książka Panie Białego Domu napisana przez byłego Marszałka Senatu, profesora Longina Pastusiaka. Zawsze lubiłam czytać o żonach prezydentów, najczęściej w cieniu, zwłaszcza te pierwsze damy skryły się, przynajmniej w Polsce, w mgle niepamięci. Oczywiście każdy kojarzy Jackie Kennedy, Hilary Clinton, ostatnio nie schodziła z pierwszych stron gazet, ale ta książka, będąca wznowieniem, z koniecznymi aktualizacjami, była odpowiedzią na mój niedosyt poznawczy. Jeżeli tak jak ja jesteście ciekawi biografii Pierwszych Dam Ameryki, to pozycja dla Was. Tylko ostrzegam, książka jest wydana solidnie i chociaż ja wzięłam ją do torebki i do pociągu, to kosztowało mnie to trochę dźwigania. No, ale ładny papier, swoje waży.

"Niemieckie requiem" - Philip Kerr [kryminał retro z powojennym Wiedniem ]

Ostatni tydzień miałam ekstremalny. Od ubiegłego czwartku, nie miałam czasu się wyspać i spokojnie odetchnąć. Praca, seminarium, praca, wyjazdy do Lublina, po prostu Sajgon. Już wracając we wtorek do domu, obiecywałam sobie, że w środę po prostu się wyśpię i odpocznę, bo tyko w poniedziałek miałam chwilę na tenisa, a we wtorek już nawet na partyjkę brakło czasu. Jednak w środę też nie poszłam pograć, bo usnęłam. Straciłam nawet ochotę na czytanie, sennie przewracałam strony i nie mogłam w nic się wciągnąć. Ponieważ biorę udział w Tygodniowym Wyzwaniu Książkowym(odsyłam do pejsa), to stwierdziłam, że to dobry pretekst, żeby nadrobić Kerra. Książka ponad rok leży na półce. Nawet kilku osobom ją pożyczyłam, sądząc po zagięciach grzbietu : |. Jako, że w tym tygodniu czytamy książki z czarną okładką – stało się.

#98 stos, z drzew spadają liście, z moich półek - książki

Pomyślałam, że kilkanaście dni nie oglądaliście moich nabytków. Nie wiem jak to się dzieje, ale ich przybywa szybciej, niż nadążam z czytaniem. Może ten długi weekend pozwoli mi nadgonić... Wy też macie zaplanowany zaczytany weekend?

Mam nadzieję, że jeszcze spadnie śnieg!!

"Sympatyk" - Viet Thanh Nguyen

Wbrew pozorom czytelnictwo nie jest takie niszowe. W końcu liczba różnych nagród za najlepszą książkę jest zawrotna, co roku obiecuję sobie, że będę z tym na bieżąco, bo chociaż nie zawsze są to książki wybitne, to rzadko są to pozycje złe. Dlatego Sympatyk kusił mnie od kiedy zobaczyłam zapowiedź. Nagroda Pulitzera ma swoją renomę, to nie jest rekomendacja obok której przechodzi się ot tak. Tym bardziej, że tematyka tej książki, to mimo wszystko dla mnie biała plama historii świata i cieszyłam się, że może czegoś się dowiem. Cieszę się, że wśród nowości na polskim rynku pokazują się i wspinają na listy bestsellerów, także takie książki.

"Szóste wymieranie - Elizabeth Kolbert [ historia nienaturalna ]

O zgubnych skutkach dziury ozonowej słyszałam od dziecka. Im byłam starsza, tym częściej słyszałam o dewastacji natury. Co i rusz zbiera się na ratowanie pand, żbików, czy innych wielkich ssaków, a tak naprawdę jakoś nie tłumaczy się, że człowiek pośrednio i bezpośrednio, ale za to systematycznie niszczy świat, przyczyniając się do zagłady tysięcy gatunków roślin i zwierząt. Szóste wymieranie. Historia nienaturalna to książka nagrodzona nagrodą Pulitzera i opowiadająca o tym, że obserwujemy wymieranie gatunków na taką skalę, że można już to porównywać z wielką piątką masowych wyginięć, które w przeszłości były kamieniami milowymi w rozwoju naszej planety.

"Rozdarta zasłona" - Jacek Dehnel, Piotr Tarczyński [ Profesorowa Szczupaczyńska na tropie!!]

Kraków z powieści o profesorowej Szczupaczyńskiej, kojarzy mi się z ubiegłorocznymi Targami w Krakowie i zachętami Madzi, która tak opowiadała o tej książce, o tym jak Jej Mamie się podobało, że prędko zaopatrzyłam się w tę książkę. Mniej więcej o tej porze czytałam rok temu tom pierwszy. Tajemnica domu Helclów, jest moim zdaniem arcydziełem kryminału retro. Ta książka jest tak cudowną całością, język, portrety bohaterów, tło obyczajowe, wszystko to po prostu zachwyca. Gdy dowiedziałam się o premierze tomu drugiego, uznałam, że nie godzi się odmawiać zaproszeniu Profesorowej, toż to byłby despekt!! A już ich dostatecznej ilości doznała nieszczęsna Zofia.

"13 pięter" - Filip Springer [ książka która mnie przybiła ]

Książka przeleżała na biurku dwa miesiące. Tyle czasu temu byłam na ostatnim DKK. Miałam wtedy zepsuty telefon, o czym już prawie zapomniałam. Dziś dostałam Speera i doczytałam tę książkę, tak korki mają swoje zalety. Nie spodziewałam się lektury tak mocnej, nie spodziewałabym się, że tak docenię swoje życie. Bo mnie ludzie pytają, dlaczego ciągle mieszkam z rodzicami(jestem w grupie 40% osób po 25 roku życia), dlaczego nie własne mieszkanko, jakoś nigdy nie uśmiechała mi się perspektywa ślubu z kredytem, albo wynajmowania. Zakosztowałam wynajmu stancji i brrr to była trauma. Dzięki tej książce widać, że mam szczęście. Mam ogromne, gigantyczne szczęście. Mam ochotę przytulać moje ściany, tylko nie mam jak bo są zastawione. Mam dach nad głową. Mam szczęście. Oto reportaż o tym, co nie powinno być kwestią szczęścia, a normą.

"Nanga Parbat. Śnieg, kłamstwa i góry do wyzwolenia" - Dominik Szczepański, Piotr Tomza [ Góry tu wszystko jest święte. Tu wspinaczki nasze wniebowzięte. ]

Nie wiem dlaczego połakomiłam się na reportaż o zdobywaniu ośmiotysięcznika. Himalaizm to nie jest moja pasja, nawet po górach nie chodzę, a te wyścigi w zdobywaniu szczytów uważam za przerost ego. Szanują sportowców, dewiza ruchu olimpijskiego, motto owo Fortius, Altius, Citius, jest mi bliskie. Sama od pół roku z niesłabnącą radością gram w tenisa, ale nie poszłabym na kilkudziesięciu stopniowy mróz, tam gdzie mogę odpaść od ściany jak płat łuszczącej się farby w locie się rozsypując. A jednak, Nanga Parbat mnie wołała, Naga Góra, była mi przeznaczona, wołała mnie, żebym chociaż o niej poczytała. O dach bębnił deszcz a ja zagrzebana w koc czytałam.

"Moje córki krowy" - Kinga Dębska [książka, która dała w kość ]

Co roku z okazji Święta Zmarłych mam problem, bo szukam książki refleksyjnej, takiej która będzie pasowała do dni pełnych zadumy. Tosia oczywiście się nawinęła i podsunęła Moje córki krowy, u mnie ta książka leżała od głębokiej zimy, ale nie chciałam wtedy jej czytać, bo okładka była wszędzie. Kupiłam ją bo była za pół darmo.  A później czytałam sprzeczne opinie, bardzo sprzeczne. Dopiero Tosia, która chłamu nie chwali potwierdziła me przypuszczenia, że to idealna książka na początek listopada. Zaczęłam czytać i… przepadłam. Dawno nie czułam się tak źle.

Przemijamy - po prostu [ podsumowanie października ]

Pantha rei my też mijamy. Ledwo muśnie nas wiatr i już nas nie ma, a miejsce gdzie byliśmy - już nas nie poznaje. Wybaczcie ten żałobny ton. Co roku we Wszystkich Świętych chcę poczytać coś refleksyjnego i pasującego do tego dnia, to sobie w tym roku wybrałam. Kuźwa, weltschmerz będzie się ciągnął tygodniami. A dlaczego, to przeczytacie jutro. Dziś postanowiłam stworzyć podsumowanie października, tuż przed corocznym wyjściem na cmentarz. Październik był bardziej zrównoważony, dużo pracy, dużo nauki, trochę tenisa, dużo czytania.

Zapraszam!