"Zielone drzwi" - Katarzyna Grochola

"Każde zdarzenie, o którym piszę, miało miejsce. Każda osoba, o której piszę, istniała naprawdę. Każda moja miłość była prawdziwa. To jest moje życie".

(fragment książki)


Ile z osobowości Katarzyny Grocholi mają bohaterki jej powieści? W jakim stopniu życie autorki, jej własne przemyślenia i ukochane miejsca przenikają na karty książek? Które zbiegi okoliczności w realnym życiu były tak nieprawdopodobne, że pisarka dotychczas o nich nie wspominała? Miłośnicy najpoczytniejszej polskiej autorki nareszcie mają okazję dowiedzieć się, jaka naprawdę jest Katarzyna Grochola.

Razem z nią podróżujemy przez magiczną krainę dzieciństwa i przeżywamy najtrudniejsze chwile, wspominamy podróże, poznajemy najbliższe osoby i ukochane zwierzaki.

"Zielone drzwi" to zabawna i wzruszająca książka, pokazująca, że najciekawsze scenariusze pisze życie.

[Wydawnictwo Literackie, 2010]

Tak oto dajesz się ogłupić mediom.
Jestem wierną miłośniczką programu „Kuba Wojewódzki” i jak zwykle zasiadłam z dobrą wiarą do oglądania kolejnego odcinka. Och zgubne w skutkach to było, albowiem gościem była Katarzyna Grochola… i w ten sposób dałam się namówić na „Zielone drzwi”. Które wizualnie są książką piękną, ale tak jak :Kryształowy anioł” na wizualnym wrażeniu dobrym się kończy. Obiecywałam sobie, że więcej tej autorki nic do ręki nie wezmę. Tym razem już na pewno.


Autobiografia ta. Nie powiem początkowo bardzo zabawna, w dalszej części, jest straszna. Jako, że serię o Judycie przeczytałam, czułam się jak idiotka i dziwnie, bo wiele fragmentów jest żywcem „kopiuj wklej” ja rozumiem, że autorka chciała pokazać, że dała swoje perypetie bohaterce, a ze ma niskie mniemanie o zdolnościach dedukcyjnych dla ułatwienia przekopiowała fragmenty…


Książka przeczytana błyskawicznie i z niesmakiem.

Nie warto kupować, lepiej poczekać i pożyczyć, jak ktoś koniecznie chce.