"Korona śniegu i krwi" - Elżbieta Cherezińska

Pierścień, który zmyje klątwę... Miecz, który skłóci śmiertelnych... Orzeł, który przebudzi królestwo. Czasy Wielkiego Rozbicia. Potężne ongiś królestwo w sercu Europy rozpadło się na księstwa, którymi władają skłóceni ze sobą Piastowie. Od wielu lat Polska nie ma króla, a tron pozostaje pusty. Na horyzoncie pojawia się nadzieja — skromny kantor Jakub Świnka odczytuje klątwę i jako pierwszy dostrzega księcia, który może ją odwrócić. Książę Starszej Polski Przemysł II spędza czas na turniejach i w poszukiwaniu rycerskich laurów. Na opustoszały królewski tron padają pożądliwe spojrzenia sąsiednich władców. W głębi lasów budzą się ludzie Starszej Krwi, a wraz z nimi zapomniane przez stulecia demony. Z herbów schodzą bestie, by w walce wspomóc swych panów. Sieć intryg coraz ciaśniej zaciska się wokół młodego księcia. Święte księżne, grzeszni książęta i szlachetni rycerze. Jaką rolę odgrywa wielki ród Zarembów o skrzętnie skrywanych początkach? Czy minezingerzy zaśpiewają pieśń zwycięską czy też chmury nad tronem pogrążą królestwo w wiecznym mroku? Czas rozpocząć bój o koronę, najwyższy czas zjednoczyć królestwo... Wraz z rykiem lwa do lotu budzi się orzeł...

 Siedzę już kwadrans i beznadziejnie gapię się na klawiaturę, mając nadzieję, że chaotycznie rozrzucone literki ułożą się w sensowne zdania. Mam nadzieję, że napiszę z sensem o książce która towarzyszyła mi prawie przez dwa tygodnie. O książce która przejechała ze mną setki kilometrów i zajmowała mi myśli.

Elżbiety Cherezińskiej nie trzeba przedstawiać żadnemu szanującemu się molowi książkowemu. Nawet jeśli ktoś nie czytał, to na pewno słyszał. Osobiście muszę przyznać, że nie znam osoby, która zetknąwszy się z p. Cherezińską nie pokochała Jej prozy. „Gra w kości” czyli Bolesław Chrobry i Zjazd Gnieźnieński widziane oczyma wyobraźni Autorki. Cykl „Północna Droga”, porywa Czytelnika w surowy świat fiordów, zimy i oczekiwania na mężczyzn, którzy popłynęli w morze.

„Korona śniegu i krwi” jest inna, na pewno trudniejsza w odbiorze niż poprzednie książki Elżbiety Cherezińskiej, przynajmniej ja potrzebowałam przerw, odpoczynku, niektóre wątki musiałam przeżywać w ciszy, musiałam odpocząć, a i tak gdybym chciała tą książkę przeżyć na 120%, gdyby ten okres historyczny był moim konikiem to potrzebowałabym jeszcze więcej czasu, jak sądzę.

Wiem, że historia nie jest lubiana przez uczniów, większość z Nas nawet po opuszczeniu murów szkoły nie może wyzbyć się schematycznego postrzegania tej dziedziny wiedzy i tak do historii przypięto łatkę nudy nad nudami, usypiającej, polegającej na kuciu dat. A tutaj mamy zamiast suchych faktów ludzi. Ludzi takich jak my, żyjących w diabelnie ciekawych czasach, gdzie przy jednym stole siadywał okrutnik i święty, asceta i rozpustnik. Średniowieczni władcy wcale nie różnili się bardzo od nas, niektórzy świetnie znaleźliby się w dzisiejszych czasach, braliby udział w wyścigu szczurów, niektóre kobiety zasiadałyby na wysokich stołkach zarządów  dużych spółek, tylko dlatego że były wyzute z sentymentów i wiedziały kogo wpuszczać do łóżka.

Tej książki nie trzeba polecać wielbicielom Elżbiety Cherezińskiej, ani tym którzy interesują się polskim średniowieczem, chociaż elementy fantastyki będą razić Ja wybaczam Autorce bez mrugnięcia okiem, ze pozwoliła sobie na taką wariację, w czasach w którym więcej mamy hipotez, domysłów niż suchych faktów, można rozjaśnić mroki ciemnych wieków odrobiną magii. Podobał mi się wątek Starszej Krwi,  Autorka kolejny raz pokazała, że doskonale potrafi opowiadać o starciu  rodzimych wierzeń z nową wiarą, z Chrześcijaństwem. Podobało mi się bardzo w jaki zgrabny sposób Autorka połączyła wytwory swojej wyobraźni z prawdą historyczną.

Lojalnie uprzedzam, że w książce roi się od postaci historycznych, tak tych którymi nauczyciele przez lata torturowali pokolenia biednych, uciemiężonych uczniów.  Bezsprzecznie głównym bohaterem jest Przemysł II król któremu udało się po wielu latach rozdrobnienia dzielnicowego sięgnąć po polską koronę. Przemysła poznajemy, gdy mimo młodego wieku już odnosi sukcesy militarne. Przemysł jest pogrobowcem, wychowywany przez swojego stryja, dynastyczne małżeństwo z księżniczką Lukardis, ma być tylko ruchem politycznym okazuje się jednym z pierwszych kroków, które zaprowadzi go na tron.

Autorka nie skupia się wyłącznie na losach Przemysła, odwiedzimy również dwory w Krakowie, Wrocławiu i Pradze, zawędrujemy także do dzikiej głuszy, gdzie Matki będą miały nieco inne plany co do przyszłości Państwa.

Mogłabym tak pisać, i pisać i streszczać Wam każdy wątek, ale to bez sensu.

Powiem jeszcze tylko, że ta książka to porywająca podróż w czasie, opowieść o walce, hipokryzji, namiętności, zdradzie.

Mimo, że czyta się powoli to jednak wrażenia są bezcenne. Książka długo mnie kusiła i nęciła, ale była tego warta.

Dodatkowo chciałam pochwalić sposób wydania, książka jest pokaźnych rozmiarów a jednak tak została wydana, że na grzbiecie po lekturze tych ponad siedmiuset stron nie ma najmniejszej zmarszczki. Dla takiego fetyszysty jak ja to ogromny plus
!!

Polecam więc absolutnie i bezwzględnie!!!