Krzyżykowe po(d)stępy

Nie tylko czytam. oglądając stare odcinki Przyjaciół - krzyżykuję.

i chociaż już mnie wykańcza ta Madame, chcę skończyć ją przed końcem zimy. Nim ona mnie wykończy.

Stan robótki na dzień wczorajszy, zdjęta z tamborka, trzy strony wyszyte, czwarta zaawansowana i jest paseczek z piątej. Więc połowa już za mną. 

Często nitkę trzeba zmieniać, haftuję jedną nitką DMC. Kolorów muliny w sumie sześć. Pewnie coś dokupić będę musiała.

Takie zdjęcie z tamborka pomaga. Widzę całość pracy, a Dama jest zaiste piękna i subtelna. Ale wykańczająca  Naprawdę może zmęczyć, więc miewam duże przerwy. 

Zapisałam się na kilka innych SALi, coś mam na drutach rozgrzebane, na szydełku, muszę w końcu skończyć denko do czapki, bo lato mnie zastanie :P

Z czapką dla mnie sprawa nie jest prosta. Od kilku lat chodzę w czarnym berecie do którego jestem przywiązania, również dlatego, że nie wyglądam w nim jak przygłup, tylko jak powstańcza łączniczka. Inne czapki ciężko  na mnie kupić, bo mam ogromny czerep. Naprawdę, już w chwili urodzenia, chociaż wtedy byłam drobnym, malutkim dzieciaczkiem i wcześniakiem(troszkę), miałam największą głowę i obwód klatki, ze wszystkich rówieśników. Klatkę i łeb mam dalej w rozmiarach monstrualnych. no bywa.

Dlatego dziergam tą czapkę z włóczki, z której miałam mieć szalik, ale włoczka mi się skończyła a w sklepie nie mają :(. Będzie więc czapa.

Robótki odprężają, chociaż może szlag trafić. ;) 

Dziś cały dzień upłynął mi na czekaniu na Księdza, na podejmowaniu Księdza, więc zrobiłam sobie teraz kawę i muszę się brać do pracy(weekend pracujący), a moich uczniów zawieść nie mogę... idę walczyć z prawem pracy i decentralizacją administracji.