"W krzywym zwierciadle" - Maciej Stuhr

Subtelny i wyrafinowany humor w najlepszym wydaniu. Cenne refleksje i znakomite puenty.

"W krzywym zwierciadle" to książka, w której znakomity aktor objawia swój kolejny talent: literacki. Świat oczyma Macieja Stuhra może wydawać się światem odbitym w krzywym zwierciadle – ale bez wątpienia wart jest poznania.

Od pewnego czasu nawet do biednej biedronki wejść nie mogę, aby nie być kuszoną przez książki po okazyjnej cenie. Zdarza się, że zaopatruję się w książkę, którą chciałabym przeczytać, ale nie aż tak aby dać okładkową cenę. W ten sposób weszłam w posiadanie chociażby „Gry o Ferrin” i kilku innych powieści, których tytułu nie pomnę. Wczoraj, udałam się moim niezawodnym rowerem, do oddalonego circa 10 km Klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów, na niedzielną Mszę, w sobotę. Uwielbiam ten Klasztor i braciszków, którzy mówią mądrze i zawsze wychodzę z tego miejsca ubogacona. Mama poprosiła mnie abym zajechała do biedronki, gdyż – problem nielichy- wyszły nam jajka. Weszłam i w oczy rzuciła mi się  -niemalże natychmiast – książka młodego Stuhra. Chciałam ją przeczytać, ale nie aż tak, żeby dać prawie czterdzieści złotych, a tu proszę cena dwadzieścia pięć, grzech nie brać! Prawda?

Przybyłam do domu i padłam(upał straszny), w dzień zaczytywałam się „Legionem”, ale byłam tak zmęczona, że nie miałam siły trzymać tak ciężkiej książki. A „W krzywym zwierciadle”, to książka lekka, fizycznie i treściowo. Dodatkowo w uszach brzmiał mi ciepły, sympatyczny głos Macieja Stuhra a przed oczami miałam jego miłą buzię. Idealny sposób na letni wieczór.

Książka, to zbiór felietonów, które ukazywały się w miesięczniku Zwierciadło. Nie prenumeruję aktualnie żadnego periodyku, a co do bycia miłośnikiem periodyków, powiedziałabym, ze to zależy, kto i jak pisze. Już pierwszy tekst o panu Nacocie mnie rozwalił, śmiałam się głośno i musiałam iść przeczytać Mamie, później był tekst o zmianie danych przez infolinię – przerobiony później na skecz.  Zaczytałam się w tych tekstach, mądrych, niekiedy bardzo wzruszających. Były i teksty słabsze, po których oczy się ślizgały zaledwie.

Jako całość książkę oceniam bardzo dobrze(łącznie z zamieszczonym na końcu opowiadaniem). Przez tekst przebija mądrość i inteligencja aktora, cechy tak rzadkie we współczesnej popkulturze. Podczas gdy inni celebry ci atakują nas swoim negliżem i debilizmem Stuhr ma odwagę pokazać, że ma coś miedzy uszami(niekoniecznie tylko sznurek ; ] ). Mądre, wyważone zdania, doskonałe puenty. Przy niektórych tekstach można się popłakać ze śmiechu, po to, aby przy następnym akapicie rozpłynąć się w refleksji.

Bardzo, bardzo mądra książka i bardzo dobra! Pewnie nie sprzedałaby się, gdyby nie nazwisko, ale to nie znana postać jest jej walorem, o tym, że ta książka jest dobra świadczy dobry styl, staranne słownictwo i celne uwagi.

Naprawdę polecam!