"Tajemnice Pigalonii" - J.J. Renert

Książka Tajemnice Pigalonii autorstwa J. J. Renerta to pełna absurdalnego humoru historia Stanleya McPiga, prezydenta krainy świń, funkcjonującej przez wieki za Wielką Zasłoną w całkowitej izolacji od świata ludzi. Wskutek intrygi swojej sekretarki Stanley traci stanowisko w sex-aferze, a rządy jego następcy - Wielkiego Kapłana Ni Czi doprowadzają do przypadkowej likwidacji pola siłowego Wielkiej Zasłony i wtargnięcia w obszar kraju amerykańskich wojsk. Zderzenie dwóch cywilizacji jest tragiczne w skutkach dla mieszkańców Pigalonii. Stanley McPig powraca do stolicy – Pig City wraz ze swym bratem, muzykiem Marvinem i z pomocą kosmicznych braci ratuje ojczyznę. Po brawurowym rajdzie latającym talerzem nad terytorium USA od uwolnionych z tajnego laboratorium świńskich naukowców, których wiedza jest wykorzystywana przez armię Stanów Zjednoczonych, dowiadują się o dramatycznym losie swoich słabiej rozwiniętych kuzynów. Wspólnie opracowują plan odwetu i uwolnienia spod ludzkiej dominacji całej trzody chlewnej… Tajemnice Pigalonii można określić jako animalistyczny thriller polityczny z elementami science-fiction, napisany w tonie pastiszu z wieloma cytatami popkulturowymi.

Trochę już znacie mój gust literacki. Na książkach zwykle płaczę, rzadko zdarza mi się śmiać. Bardzo rzadko. Śmieszy mnie Mikołajek, bawi Don Camillo, ale to są wyjątki. Zwykle książki, które, w zamyśle twórcy miały bawić, u mnie wywołują… politowanie.  Czasami niesmak. Rzadko, bardzo rzadko autor osiąga swój cel i mnie rozśmiesza. Szkoda, bo ja tak lubię się śmiać.

Kiedy dostałam mejla z prośbą o recenzję książki o  intrygującym tytule „Tajemnice Pigalonii”, długo się wahałam. Bo jednak nie lubię jeździć po książkach. Tym bardziej, że autor polski, własnym sumptem wydał książkę.  Zaryzykowałam i… kurczę strzał w dziesiątkę!! Jakie książki są promowane, skoro tak oryginalna, dobra, inteligentna książka, musi być na siłę wpychana na rynek.

Książka opowiada  o życiu w Pigalonii, kraju świń, kraju gdzie rządzi Prezydent Świnia, narodowym sportem jest taplanie się w błocie. Brzmi znajomo? Ależ moi Drodzy to tylko książkowa fikcja ; ) Mamy narodowego kapłana który pomaga kontaktować się prostym świniom z ich bóstwem. Wszystko jak w życiu, naszym, codziennym, tylko lepiej. Pigalonia ma tę przewagę, że jest fikcyjna. To  bardzo interesujące miejsce. Pełne absurdów, które czytelnik zna z ekranu telewizyjnego dziennika, wszystko takie ludzkie, chociaż pokazane w krzywym, świńskim zwierciadle.

Wiadomo, nawet świnie nie mają sielskiego życia, również Pigalonia nie jest wolna od trosk. Nie jest tym bardziej, wolny od trosk jej prezydent. Wszystko szło mu gładziutko, w miarę, do czasu skandalu podczas dekoracji tryumfatora w narodowym sporcie, czyli w  taplaniu. Skandal ów rzuca nieciekawy cień na życie małżeńskie pierwszej świńskiej pary. A to tylko wierzchołek góry lodowej. Autor zabiera nas w zabawną podróż, podczas której na pewno nie będziecie się nudzić. Poznacie wiele świetnych, ciekawych świń i… nie będziecie chcieli wracać do świńskiej, tfu! Ludzkiej rzeczywistości.

Nie chcę bawić się w opisywanie fabuły, bo moim zdaniem, daleko mi do lekkiego pióra i świetnego stylu

... w książce urocze ilustracje ;)

Autora. Chcę zwrócić Waszą uwagę na tę książkę, bo obawiam się, że nie będzie się na Was rzucać z półek siciówek. A szkoda, aby pozostała w zapomnieniu. To kawał dobrej prozy, cechującej się nie tylko dobrym stylem. To, że ta książka mnie rozbawiła, nie znaczy, że automatycznie dostaje Nobla! Nie! Czytałam ją z ogromną przyjemnością, na mrozie i na słocie.

Kartki przelatują niepostrzeżenie, świetna i na poziomie satyra naszych czasów i naszego człowieczeństwa. Nie wiem, kto dokładnie kryje się za tym enigmatycznym pseudonimem, ale trzeba mu gratulować, bardzo dobra, zajmująca książka. Oby więcej było takich debiutów. Debiutów, które potrafią rozbawić, sprawić, że zapomnimy o rękawiczkach, bo będą przeszkadzały w czytaniu.

Polecam profil na FB Pigalonii