"Uczta dla wron, część 1: Cienie śmierci" - George R.R. Martin

Po stuleciach ciągłych wojen i zdrad siedem osłabionych potęg dzielących władzę nad krainą zawarło ze sobą rozejm. Tak się przynajmniej wydaje. Po śmierci króla potwora, Joffreya, Cersei przejęła władzę w Królewskiej Przystani. Śmierć Robba Starka złamała kręgosłup buntowi północy, a rodzeństwo Młodego Wilka rozproszyło się po całym królestwie. Trwająca tak długo wojna wreszcie się wypaliła. Jednakże wkrótce zaczynają się zbierać niedobitki, banici, renegaci i padlinożercy, którzy ogryzają kości poległych i łupią tych, którzy wkrótce również rozstaną się z życiem. W Siedmiu Królestwach ludzkie wrony zgromadziły się na bankiet z popiołów…

 Chyba każdy słyszał o Grze o tron. Serial robi furorę, za jego sprawą ludzie rzucają się po prostu na książki Martina. To już kolejna powieść z serii, a ciężko się pisze takie teksty. Wiadomo, że osoby, które nie są zainteresowane powieścią, nie przekonają się po lekturze nawet panegirycznego teksu, ci którzy czytali poprzednie tomu i tak sięgną po kolejny. A ja? A ja pewnie powtórzę swoje zachwyty, znowu i znowu ; )

Cóż takiego dzieje się w tym przedziwnym i brutalnym świecie? Znienawidzona postać w końcu wyzionęła ducha, z tej to okazji wielu fanów upiło się w sztok. Nie oznacza to niestety końca zamętu, wręcz przeciwnie. Matka króla, dzierżąca teraz władzę, jest jak zwykle wcieleniem antychrysta, Martin zaś chce iść na rekord jeśli chodzi o zagładę Starków… Możecie być pewni, że ni braknie akcji, dramatów. Będzie się działo dużo, a wy odnajdziecie swoich ulubionych bohaterów… chyba, że akurat nie żyją : P

No i stoję przed dylematem… co mam napisać? Że Martin znowu porywa, że przykuwa uwagę czytelnika i sprawia że angażowałam się w dramaty fikcyjnych bohaterów i przeżywałam setki przygód w wymyślonym świecie? No dobra! Macie to!! Nie wiem czy da się czytać tę serię tak na zimno, bez zaangażowania, bez ulubienia jednych bohaterów i bez nienawiści do innych. A ta nienawiść jest silna, gdy czytam o kimś kogo nie lubię, aż mnie trzęsie. Autentycznie!

To nie jest do końca mój gatunek i saga – dosyć długa, ale nie wyobrażam sobie że nie doczytam. Serialu ciągle nie nadrobiłam, ale książki są mym wyrzutem sumienia – bezsprzecznie.

Kto jeszcze nie zaczął czytać – ma co nadrabiać!! TERAZ