"Książka Rachel" - Sissel Værøyvik

Dopiero niedawno się dowiedziałam, że seria Gorzka czekolada ma takie podserie, cziemną – kryminalną i białą obyczajową. Ostatnia książka jaka czekała na przeczytanie należała do tej drugiej grupy i budziła moją ogromną ciekawość.  Holocaust w kontekście Skandynawii nie jest czymś co często bywa opisywane,  epizod opisany  w tej powieści był więc dla mnie novum, tym bardziej miałam wielkie oczekiwania i ogromną ciekawość. Zwłaszcza, że wydawnictwo przyzwyczaiło mnie do wysokiego poziomu swoich powieści.

„Książka Racheli” to wzruszająca historia o poszukiwaniu własnej tożsamości i mierzeniu się z demonami przeszłości. O poznaniu samego siebie, o zdradzie i miłości, a także o bezgranicznej opiece matki nad dziećmi i walce o nie.Ella, od kilku lat mieszkająca w Nowym Jorku, po śmierci rodziców wraca do ich domu w Norwegii. Tam spotyka Rachelę – tajemniczą starszą panią wynajmującą dom rodziców Elli. Od tego spotkania losy obu kobiet zaczną się przeplatać, obie będą musiały się zmierzyć ze swoją przeszłością, a historia sięgająca drugiej wojny światowej zatoczy zaskakujące koło w finale powieści.

Do rodzinnego domu wraca Ella, od wielu lat przebywała za granicą, odcięła się od domowego, rodzinnego życia, które nie było pełne ciepła, a raczej surowe, oschłe i pozbawione bliskości. Teraz, jej rodzice zginęli w wypadku. Ella jako jedyna dziedziczka musi zając się przedsiębiorstwem, załatwić bieżące sprawy. Musi również wrócić do rodzinnego domu, którego część podnajmowana jest przez starszą panią – Rachel. Poznamy historię Rachel, która zaczyna się w latach trzydziestych w Bratysławie, zahaczymy o holocaust oraz o rolę rodziny, korzeni w życiu człowieka. Razem z Ellą poznamy historię Rachel i spróbujemy odnaleźć punkty wspólne.

Książka Rachel to poruszająca powieść obyczajowa z gatunku, jaki lubię najbardziej, stopniowe odkrywanie przeszłości, wyjawianie tajemnic. Opuszczone dziecko, które wpada w bezlitosne tryby historii, to temat zawsze chwytliwy.  Kibicujemy ze wszystkich sił by wygrało, by przeżyło, a przecież to nie wszystko, życie jest wygranym losem, ale oderwane od rodziny, od wspomnień, historii, która je tworzy, na zawsze będzie z czegoś ograbione.

Pomysł na książkę bardzo mi się podobał, a jednak powieść mnie zmęczyła trochę, napisana w skandynawskim, bardzo oszczędnym stylu, jest ciężka w odbiorze, nawet abstrahując od ładunku emocjonalnego. Dla odmiany muszę poczytać coś lżejszego. W takie upały, ciężko skupić się na ciężkiej tematyce. I ciągle będę szukała książek z tej serii, bo nawet jeżeli w przypadku tej powieści, czytało mi się ciężej, to nie znaczy, że źle.