"Szymborska. Znaki szczególne" - Joanna Gromek - Illg

 Gdy słyszę Szymborska, w pierwszej chwili jestem pewna, że znowu jestem uczennicą liceum i zaraz ktoś wezwie mnie do tablicy, bym zanalizowała jakiś wiersz, koniecznie na cztery kartki papieru kancelaryjnego, a gdy źle zinterpretuję kolor, który w wierszu ma ściana, usłyszę półgodzinny monolog o tym, że nie zdam matury i moje życie się skończy. W gimnazjum lubiłam poezję, trzy lata liceum wyleczyły mnie z tego na tyle skutecznie, że chciałam w większych miastach palić na rynkach tomy poezji. Musiało minąć kilkanaście lat, żeby wyleczyć się z tej traumy i tak pomogły mi w tym biografie poetów, w które wplatane były wiersze, subtelnie, stawiałam krok, może nie do stania się koneserem wierszy, ale jestem kimś, kto od czasu do czasu bierze z półki jakiś tomik i czyta na chybił-trafił, aż znajdzie coś, co zaspokoi głód. 

 

 

Jedną z najsłynniejszych Polek na świecie pozostaje poetka, noblistka Wisława Szymborska, której wiersze wielokrotnie były przedmiotem analiz i interpretacji. Tym razem ta kobieta pod wieloma względami niezwykła, została bohaterką książki Joanny Gromek-Illg pod tytułem Szymborska. Znaki szczególne.

Wyprawa do intymnego świata Wisławy Szymborskiej

Wybierz się w podróż po świecie znanym Wisławie Szymborskiej. To jej intymny dom, w którym poznasz polską noblistkę jako kobietę, której nie sposób jednoznacznie zaszufladkować, a nie tylko przez pryzmat jej niewątpliwie oryginalnej twórczości. Była wszechstronna, bezkompromisowa, a wiele jej cech, choć z pozoru sprzecznych ze sobą, tworzyło ciekawą, lecz spójną kompozycję osobowości kobiety wyjątkowej.

Biografia inna niż wszystkie

Joanna Gromek-Illg jest tak naprawdę autorką biografii Wisławy Szymborskiej. Zanim napisała książkę Szymborska. Znaki szczególne podjęła się karkołomnego wyzwania ? chciała odkryć coś, o czym sama poetka nie mówiła zwykle publicznie. Jednak dzięki czytaniu jej listów i rozmowom z przyjaciółmi poetki, udało jej się odszukać jej znaki szczególne, które tak skrzętnie skrywała przed całym światem. Jakie one są? Gdzie ich szukać? Dowiedz się tego z jedynej w swoim rodzaju biografii Wisławy Szymborskiej.

Gdy zobaczyłam, że wychodzi nowa biografia Wisławy Szymborskiej, najpierw się napaliłam, później przestraszyłam, że znowu zdublowałam książkę, gdyż przecież już jedną biografię mam, a po co ktoś miałby pisać drugą. Zwłaszcza że pierwsza powstawała za życia Szymborskiej. To jest zresztą ciekawe pytanie. Autorka trochę to tłumaczy, pierwsze wytłumaczenie, że chce się skupić na portrecie psychologicznym, jest dziwne, sugeruje, jakoby poprzednia biografia, nie dotykała tego aspektu. Bardziej przekonuje mnie wersja, że pisząc biografię za życia osoby, musimy się liczyć z tym, że nie poruszymy każdego tematu, zwłaszcza gdy darzymy kogoś szacunkiem. Tym bardziej że osoba, o której piszemy, to nobliwa staruszka. Ciężko mi się odnieść do tego, czy ta biografia jest czymś nowym, bo poprzednią biografię czytałam blisko dekadę temu, więc zatarło mi się wiele w pamięci. Mogłam więc czytać z czystą kartą. Joanna Gromek-Illg opowiada z dystansem historię życia noblistki. Życie Szymborskiej przypadło na ciekawe czasy, autorka wprowadza nas w klimat, opowiadając o rodzinie poetki. Później przestawia dzieciństwo Wisławy, wtedy zwanej ichną, jako początek pełnego ironii stylu, błogie dziecięce lata przerwane śmiercią ojca, a zaraz później nadejdzie wojna. O wojnie autorka pisze niewiele, chociaż Szymborska żyje w nie tak odległych czasach, to jednak autorka nie zakotwicza jej życia w konkretnych czasach, faktycznie bardziej pisze o przeżyciach Wisławy Szymborskiej, ewolucji stylu, życiu prywatnym, polityka pojawia się w homeopatycznej ilości. Chociaż czasami brak kontekstu historycznego nieco uwiera, to jednak wynagradza to całkowicie fakt, iż mamy wiele fragmentów twórczości poetki, co sprawia, że można nabrać ochoty na poezję. Książka posiada bogatą bibliografię, mnóstwo zdjęć, noblistki i jej znajomych. 

 
 

Naprawdę wiele się dowiedziałam o Szymborskiej i od nowa polubiłam jej poezję. 

 
 Książka recenzowana dla portalu Duże Ka