Po ciężkim tygodniu w pracy miałam ochotę na lekką i nie wymagającą lekturę. Padło na bestseller księgarni Tania Książka, z wydawnictwa, które już kilka razy świetnie spełniło swoją rolę i zapewniło mi wspaniałą rozrywkę. Tym razem była to powieść Odnajdę cię, okładka, tytuł i opis miały być wspaniałym sposobem na weekend. Pochłonęłam książkę na raz, akurat na niedzielę, z przerwą na mecz Polaków(następnym razem będzie złoto!!).
Kilka miesięcy temu miałam okazję pierwszy raz zetknąć się z przą Anny Kańtoch, ochy i achy słyszałam już wcześniej, ale jakoś nie było mi po drodze. Wiosna zaginionychokazała się lekturą porywającą, ciekawą i przede wszystkim dobrze napisaną powieścią, a zapowiedź drugiego tomu, obudził moją ciekawość, szybko nabyłam i jak na moje metody, niemalże natychmiast zaczęłam czytać. Trochę się zdziwiłam, bo tom drugi nie jest bezpośrednią kontynuacją tomu pierwszego, wydarzenia z tomu drugiego rozgrywają się lata przed tomem pierwszym. Ciekawe rozwiązanie.
Ostatnio, przez pół soboty szukałam sobie książki Historia bez cenzurybyłam pewna, że oto leży na podorędziu, a tu zaskoczenie, bo w tym miejscu leżał tom drugi, więc siłą rozpędu zabrałam się za Koksów, mało tego lecę obecnie z tomem trzecim, bo świetnie mnie to odpręża, bawi, a przed pracą słucham sobie kilku odcinków. Chociaż ciągle zadaję sobie pytanie, kto jest adresatem tych książek, bo ktoś kto interesuje się historią to jednak o tym wszystkim wie, a jak ktoś się nie interesuje, to czy sięgnie po tę książkę? Jednak zabawa przy czytaniu jest tak przednia, że porzucam pytania retoryczne.
Jedną z najlepszych książek dotyczących II wojny światowej, a raczej jej końca jest reportaż Magdaleny Grzebałkowskiej. Od kilku lat, jestem zatem fanką autorki i gdy ujrzałam w zapowiedziach nową książkę jej autorstwa, uradowałam się jak Krychowiak na widok sędziego. Znowu wojenna tematyka i trochę wątek jaki poruszała Swietłana Aleksijewicz czyli dzieci, którym wojna, oczywiście odebrała dzieciństwo. Czy ta książka będzie czymś nowym?
Jest sporo prawd powszechnie znanych, Słońce wschodzi na Wschodzie, jak sobie pościelesz tak się wyśpisz, głupota ludzka jest nieograniczona, jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o kasę, inną prawdą, jest to że ja nie lubię książek śmiesznych, wyjątki możemy zliczyć na palcach… niech będzie u obu dłoni. Za każdym razem, gdy książka mnie rozbawi, zamiast spowodować uniesienie brwi i zdegustowane żenua czuję się jakbym znalazła kwiat paproci i jaram się jak hipisowska komuna. Jestem literackim gburkiem. Pierwszy tom Historii bez cenzuryleży u mnie od lat, zmienił miejsce wiele razy, a ja konsekwentnie unikałam czytania, kanału, bo chociaż rozmowa o historii bez zadęcia, bez martyrologii i bez dat wylewających się strumieniem jak woda z rzygacza w deszczowy dzień to pomysł według mnie super, będący jedynym sposobem na propagowanie tej nauki, to jednak byłam zrażona jedną książką co to miała pod strzechy wprowadzić historię, a po drugie serio??? połowę życia poświęciłam historii, naprawdę ktoś teraz będzie mnie wprowadzał w arkana wiedzy, o której nie mówi się na lekcjach??? Dyshonor dla świerszcza!! W międzyczasie znajomi od czasu do czasu mówili, że kanał jest fajny, a ja przypadkiem usłyszałam audycję w Radiu Lwów i mój sceptycyzm zaczął pękać jak rury w Czarnobylu tuż przed wybuchem(tak, tak niebawem będę miała komplet tych książek, kto się o to założył może triumfować).
To druga powieść Magdaleny Wali, którą czytam w dosyć krótkim czasie. Zwykle nie rokuje to za dobrze, z tego powodu, że ciężko jest czytelnika zaskoczyć w ciągu siedmiu dni. Z drugiej strony współczesny rynek wydawniczy wymusza na autorach pisanie książek jedna po drugiej, kilkanaście tygodni przerwy to za dużo, oznacza że wydawnictwo znowu musi kogoś promować, zakładam, że to jest powodem taśmowej produkcji książek. Mało kto może pozwolić sobie na jedną książkę na kilkanaście miesięcy. To chyba druga książka autorki w tym roku, czy daje radę czy dostajemy odgrzewaną, wtórną historię?
Jak zwykle, gdy zaczyna się któryś z turniejów wielkoszlemowych najbardziej skarżę się na brak czasu i na zmęczenie. Nie wiem jaka praca byłaby najlepsza, ale raczej w żadnej nie dostanę urlopu na każdy z tych turniejów. Dlatego żongluję czasem, zarywam nocki, wstaję wcześnie, chodzę do pracy i padam. W czasie Szlema książki schodzą na dalszy plan, ale jedna z nowości w księgarni Tania Książka zwróciła moją uwagę, mianowicie autorka niemalże gwarantuje rewelacyjną lekturę. Sięgnęłam po książkę Słodki oszust. Niegrzeczny duet. tom. 1 oczekiwałam lekkiej lektury, ale nie spodziewałam się, że pochłonę ją w jeden wieczór i będę wypatrywała drugiej części. Akcja jest tak błyskawiczna, jak błyskawiczne jest tempo czytania.
Niedawno odkryłam wiejską sagę Kasi Bulicz-Kasprzak, pierwszy tom łyknęłam jak bocian żabę, więc prędko zamówiłam sobie tom drugi(swoją drogą jestem zmartwiona, że do trzeciego tomu muszę czekać aż do jesieni, niedobrze). Chwilę ta książka musiała poczekać, bo jakąś tam kolejkę mam, ale uznałam, że zbliżające się święto będzie idealną okazją, by z lampką wina, wyjść w plener i po prostu sobie poczytać. Plan zrealizowany w stu procentach, chociaż książka mnie zaskoczyła. Nie jest bezpośrednią kontynuacją losów bohaterów, których poznaliśmy wcześniej. Oni nie odchodzą, ale są tłem, na pierwszy plan wysuwa się ktoś inny i chociaż na początku czułam się zawiedziona, to jednak finalnie jestem ukontentowana.
W ubiegłym roku w Polsce zaczęła się ukazywać seria Rock Chick, jest niezaprzeczalny popyt na powieści, romanse z jakimś mrocznym wątkiem. Mafia, przestępczość, to się sprzedaje, dlatego mamy wysyp takich książek. Moje koleżanki bardzo chętnie sięgają po takie książki i są one najczęściej pożyczane ode mnie. Pierwszy tom tej serii czytałam i nawet mi się podobał, chętnie więc sięgnęłam po tom drugi. Od razu uprzedzam ewentualne pytania, książka ta jest częścią cyklu, ale nie musicie czytać poprzedniej części, bo one kręcą się dookoła jednego miejsca, mamy wspomnianych bohaterów z poprzedniego tomu, ale wiedza o detalach, szczegółach fabuły nie jest konieczna. To odrębna część. Muszę sprawdzić, czy następne części, też są niezależne.
Twórczość Magdaleny Wali znam od kilku lat i sięgam po każdą kolejną pełna najlepszych oczekiwań. Uczciwie przyznam, że nie każda jej powieść wywołała u mnie huragany zachwytu, ale zasadniczo jestem fanką, mam nawet przy łóżku kolejną książkę i pewnie od razu się zabiorę. Autorka lubi różne style, czasami pisze cudne romanse retro, czasami współczesne obyczajowe powieści, a czasami tworzy mariaż współczesności z historią. Taka była seria o Śląsku i wojnie, a niniejsza powieść, to nawiązanie do tej trylogii, ale jednocześnie można ją czytać bez znajomości tamtej serii.
