Znowu środa ;]

Dziś będzie nietypowo. Bo współcześnie. Siedziałam i myślałam o jakiej parze napisać. I zaczęłam się zastanawiać jaką książkę z romansem przeżywałam. I olśnienie „S@motność w sieci”. Książka która zbiera tyleż inwektyw co zachwytów.  Nie wiem jak Was. Mnie ta historia, pierwsza chyba w Polsce, miłości w Internecie uwiodła. Chociaż jest specyficzna. Heroina nie ma imienia. Może dlatego tak nam łatwo identyfikować się z kobietą, którą w filmie(fatalnym) nazwano Ewą? Więc!

Jakub i Jane Doe

To Ona zjaduje Go w sieci. Przypadkowo, chce z kimś pogadać, z kimś obcym, bo to zawsze prościej. Sama nie wie czego chce. Ma męża, udany związek, niezłą pracę. A jednak towarzyszy jej jakiś skowyt duszy. Zaczyna rozmowę z Jakubem, który od lat jest na emigracji w Niemczech, ale śmiało można powiedzieć, że  jest obywatelem świata. Jeździ z wykładami po wielu, wielu krajach. Talent do przedmiotów ścisłych łączy z niezwykłą wrażliwością, ze znajomością poezji, muzyki i natury kobiecej.  Ona zawierza mu najintymniejsze sekrety swojej duszy, a On… on nie zachowuje się jak facet. Słucha, podnosi na duchu. Rozmawia. Jakub jest mężczyzną idealnym. Nieosiągalnym w realnym życiu. Życie Jakuba jednak dalekie jest i było od ideałów. Książka składa się z ciągu retrospekcji, które pokazują nam jak wyglądało życie Jakuba. I każda taka scena uświadamia nam na nowo, że oto facet idealny. Zachowujący się w każdej sytuacji tak, jak oczekiwałaby tego jego partnerka. Ale Jakub nie jest zniewieściały. O nie! Nienazwana Kobieta zaś może działać na nerwy. Bo jest taka jak my. A podobno nasze wady, widziane w drugim człowieku denerwują nas najbardziej. A Nienazwana jest irytująca. Sama nie wie czego chce.

Dzięki Bogu na horyzoncie świta nadzieja spotkania naszych bohaterów. I wszystko ładnie i pięknie jest nadzieja na happy end i nagle Nienazwana milknie. Przestaje się odzywać. Czytelnik wie, że oto zaszła w ciąże. Sama nie jest pewna z kim, czy z Mężem, czy z Jakubem i postanawia zostać w związku który zna, który daje jej nudę, ale zapewnia bezpieczeństwo. I porzuca Jakuba.

I przeciętną czytelniczkę trafia szlag. Bo Nienazwana odrzuca najwspanialszego faceta świata. I co z tego, że ona też cierpi, że płacze. Mimo wszystko jak zimna suka przekreśla związek z Jakubem. Odbiera mu szansę, na szczęście, podejmuje arbitralną decyzję. Jakby nie liczyła się z tym co czuje Jakub.

Tutaj zdecydowanie wolę filmowe zakończenie, gdy filmowa Ewa, jednak wraca do Jakuba. Nie powinna go zostawiać.  Tej decyzji nie jestem w stanie pojąć.

Może Wy mi pomożecie. A może jest jakieś nienapisane zakończenie. Nienazwana się obudzi i jednak wróci do Jakuba, chociaż ja na jego  miejscu zastanowiłabym się nad wybaczeniem takiej krzywdy, ale ja nie jestem idealnym facetem ; )

Dzisiaj krótko… bo musiałam tylko zrzucić ciężar goryczy z serca. Goryczy spowodowanej jakimś bólem istnienia. Chyba z opóźnieniem łapie mnie jesienna depresja, i ta urodzinowa i zaczyna się świąteczno-noworoczna.