Kilka slow o mnie

Dostałam nominację od Ninax za którą bardzo dziękuję : ) pozwolicie, ze Was troszeczkę ponudzę.

Zasady zabawy są prose:

1) podziękować nominującemu na jego blogu, 

2) pokazać nagrodę Versatile Blogger u siebie,

3) ujawnić siedem faktów dotyczących samego siebie, 

4) nominować 15 blogów, które jego zdaniem na to zasługują, 

5) poinformować o tym fakcie autorów nominowanych blogów. 

Z nominowaniem mam problem. Ja proponuje, aby osoba która nie brała jeszcze udziału w łańcuszku nominowała siebie!! Bardzo ładnie proszę : )

Jeśli chodzi o siedem nieznanych faktów – może być problem, bo już sporo o sobie napisałam w poprzednich łańcuszkach.

Ale spróbujmy…

Nie chciałam iść na prawo, chciałam być historykiem i nauczać w szkole.  Niestety uznano to za fanaberię, bo nie ma pracy dla nauczycieli, zamiast pisać  magisterkę o schyłku caratu w Rosji, albo o ostatnich latach Habsburgów w Austro-Węgrach pisałam o samorządzie terytorialnym w Polsce. O ironio – teraz uczę w szkole : P a po drodze mi się odwidział ten fach. Ale…

Naprawdę lubię uczyć, lubię dzielić się swoją wiedzą, trzeba na własnej skórze przeżyć ten błysk w oczach ucznia, naprawdę super uczucie, coś na kształt fazy. Dodatkowo nauczanie wymaga  ciągłego dokształcania się, a ja to lubię : )

Ogólnie jestem dosyć aspołeczna, nie byłam na żadnej dyskotece – nie licząc tych szkolnych – a nawet w szkolnych czasach byłam wyciągana na takie imprezy. Wolałam siedzieć w domu i czytać.  Ostatnia większa impreza to studniówka. Na którą zdecydowałam się zresztą na dwa tygodnie przed… bo też uważałam to za stratę czasu. Ale bawiłam się nieźle i mam masę dobrych wspomnień.

Uwielbiam piec, gdybym miała sto pieniędzy i odwagę otworzyłabym klimatyczna cukierenkę bo uwielbiam karmić ludzi. Uważam że perfekcyjna niewiasta, ma niesamowity umiejętności kulinarne, nie dorastam niestety do pięt mojej Mamie i śp. Babci, ale się staram i może kiedyś osiągnę ten poziom, chociaż pewnie nigdy sama tego nie przyznam bo jestem bardzo samokrytyczna.

Mam w domu, a właściwie w stodole – pełniącej rolę garażu samochód, spełniający wymogi aby mógł uzyskać status zabytku. Długo nazywałam go Białą Strzałą, teraz lepiej jest znany jako Rydwan Szatana, jestem jedną z około pięciu osób, którym dane było zasiąść za kierownicą i nim jeździć :D Duża rzecz.

Trudno uwierzyć, że tego ślicznego dziecka wyrosłam ja

Uwielbiam zwierzęta. Jestem zadeklarowaną kociarą, ale w domu miałam rybki, chomiki, świnki morskie, psy, koty i patyczaki. Pierwsze były rybki, ale niestety za moją przyczyną Rodzina musiała się ich wyzbyć. I tu historyjka, gdy uczyłam się chodzić, a moja Mama któregoś dnia wróciła z pracy i robiła obiad ja „bawiłam” się w pokoju z rybkami. Akwarium stało na półeczce pod telewizorem. Mamę zaniepokoiła cisza. Gdy zajrzała do pokoju w akwarium pływały moje zabawki, a ja upychałam między blat z telewizorem a akwarium poduszkę. Widocznie uznałam, że rybki ucieszą się z jaśka. Inna sprawa, ze rybki były Siostry i jej się powoli nudziły więc moje szaleństwa przyspieszyły decyzję o wyeksmitowaniu ryb z domu.

Inna historia z dzieciństwa. Byłam mało absorbującym uwagę dzieckiem. Nie potrzebowałam zabawek za grube setki. Mama po powrocie z pracy, otwierała mi małą szafkę, rozścielała mi kożuch(włosiem do góry) a ja wyjmowałam sobie rzeczy z tej  szafki i się bawiłam, godzinami. Moim ulubionym zajęciem było, podobno, uderzanie o siebie szklaną solniczką i pieprzniczką. Podobno nigdy mi się to nie nudziło i miałam ogromną frajdę i radość. Dziś pewnie odebrano by mnie patologicznym rodzicom, a ich zamknięto w kryminale za narażanie dziecka na niebezpieczeństwo.