"Dom przy Hope Street" - Danielle Steel

Dla Lizy i Jacka Sutherlandów życie było łaskawe. W ciągu 18 lat małżeństwa stworzyli ciepły, szczęśliwy dom z piątką dzieci, ich kancelaria prawnicza świetnie prosperuje. Jest radosny poranek Bożego Narodzenia, dzieci cieszą się z prezentów od Mikołaja, nic nie zapowiada tragedii. I oto Jack, który na chwilę opuszcza dom, ginie w tragicznych okolicznościach. Liz zostaje sama, załamana, z piątką zdruzgotanych nieszczęściem dzieci. Czy znajdzie w sobie dość siły, by podołać wszystkim obowiązkom, jakie na nią spadły? Tym bardziej, że los nie szczędzi jej kolejnych ciosów.

To  druga książka jaką dziś przeczytałam. Ale do opisania pierwszej, skończonej chwilę po północy nie mam teraz weny. Ogólnie układanie wrażeń z biografii Elżbiety II sprawiło, że nie mogłam usnąć do trzeciej, więc ranek przywitałam z lekką powieścią. Dawno nie czytałam niczego Daniel Steel, a przecież ja lubię romanse. Wprawdzie był czas, gdy przybrałam barwy wojenne i wojowałam z Mamą czytającą Steel, ale dojrzałam, przestałam walczyć z ludźmi dlatego, że czytają jakiegoś autora, bądź właśnie nie czytałam. Sama sięgnęłam po jej powieści i doceniłam jej walory. Uważam, że raz na jakiś czas trzeba sięgnąć po jej książki, żeby się odprężyć przy lekkiej lekturze,  uwierzyć w tryumf dobra, powzruszać się. Chociaż jednak odradzałabym Panom, mogą nie docenić ; ]

Zaczyna się słodko. Mamy małżeństwo. Dwójka prawników  Liz i Jack, prowadzą z sukcesem swoją kancelarię, dochowali się pięciorga dzieci, wprawdzie jedno jest trochę opóźnione w rozwoju, ale miłością umieją sobie z tym radzić. Ich życie jest idealne, słodkie jak kartka świąteczna. Możemy im zazdrościć. Mają pieniądze, mają miłość, satysfakcję z pracy, cudowną rodzinę. Niestety… w świąteczny ranek Jack zostaje zastrzelony. Liz musi odzyskać równowagę po stracie ukochanego męża który był jej wsparciem, musi trzymać się jakoś, podtrzymywać rodzinę i kancelarię. A samo utrzymanie w ryzach piątki dzieci wydaje się awykonalnym.

Oczywiście fabuła jest przewidywalna, czytelniczka wie, że kwestią czasu jest pojawienie się jakiegoś Pana, który będzie chciał skraść serce Wdowy. Pytanie kto, kiedy i czy będzie to tak po prostu, czy będą perturbacje.

Owszem prosta fabuła, jak konstrukcja cepa, ale jak mniemam pod pozorem tej prostoty kryje się trudna tematyka. Problem żałoby, prób powrotu do normalności, układania sobie nowego życia, tego jak wiele matka ma poświecić dla swych dzieci, i kiedy nadchodzi moment że dzieci powinny zaakceptować że matka jest również kobietą.

Podoba mi się kandydat do serca Liz, sprawia wrażenie pełnego ciepła, aczkolwiek zranionego faceta. Nie wiem, jak Wy, ale ja im kibicowałam. I oczy mi się pociły pod koniec : )

Muszę częściej sięgać po powieści Daniel Stell, są to poruszające historie, w sam raz dla kobiet  w dołku, czy na gorszy dzień, pozwalają zapomnieć o problemach, skupić się na lekturze i na dylematach bohaterów. Nie wykluczam iż jutro wybiorę się do biblioteki w celu upolowania jakichś jej książek. Aczkolwiek biorąc pod uwagę hałdy domowych… muszę nieźle to przemyśleć.

Warto się przekonać do Danielle Steel, może nie w ilościach hurtowych jedna za drugą, ale raz na miesiąc, raz na jakiś czas jest świetną odskocznią  Ta książka też taka jest. Pełna ciepła, dobrych przeżyć, optymistycznego przesłania. Naprawdę warto ją przeczytać. Nie mogę Wam zagwarantować, że też się wzruszycie, ale istnieje spore prawdopodobieństwo.

Książka ta to dobre czytadło, czyta się szybko i przyjemnie : ) i docenia się bardziej to co się ma.
W pewnym sensie.