"Suknia ślubna" - Rachel Hauck

Charlotte jest właścicielką eleganckiego salonu mody ślubnej w Birmingham. Wyszukiwanie niezwykłych sukien dla panien młodych to jej pasja. I dar. Ale gdy sama zostaje narzeczoną, nie potrafi znaleźć dla siebie sukni. Nie potrafi czy nie chce? A może rzecz w tym, że zamierza poślubić niewłaściwego mężczyznę?
Szukając odpowiedzi na te pytania, Charlotte nieoczekiwanie dla nie samej kupuje na aukcji charytatywnej stuletni zniszczony kufer. Wewnątrz znajduje suknię ślubną. Skąd się tam wzięła? Dla kogo została uszyta?
Charlotte próbuje zbadać historię sukni. Odnajduje kobiety z nią związane. A to nie pozostaje bez wpływu na jej życie. Emily w 1912 roku. Mary Grace w 1939. Hillary w 1968. I Charlotte w 2012. Cztery kobiety i jedna suknia. Historia każdej z nich mówi o miłości, wierze, odwadze. O zaufaniu i przeznaczeniu.

Przypadek rządzi światem. Gdybym nie weszła do katolickiej księgarni szukając Myśliwskiego, pewnie nie natknęłabym się na dwie dobre książki. Jedną przeczytałam tydzień temu. „Pan jest z tobą dzielny wojowniku”, trafiła  mi prosto w duszę, zastanawiałam się, czy tak samo będzie z „Suknią ślubną” opis z okładki był obiecujący, ale już recenzje na LC studziły emocje. Zaczęłam ją więc czytać z kiełkującym przeziębieniem. Zagrzebana w bezpiecznym łóżku, otulona ciepłem z termoforu. Chciałam się dać porwać dobrej opowieści.

Charlotte stoi u bram spełnienia marzeń. Za dwa miesiące ma wyjść za mężczyznę swoich marzeń, wprawdzie od zapoznania nie minęło wiele czasu i chwilami prędkość z jaką to wszystko się dzieje zastanawia ją, to jednak kocha i jest po prostu szczęśliwa. Jej życie zawodowe również układa się bardzo dobrze. Spełniła swoje marzenia również  na niwie zawodowej, prowadzi salon z sukniami ślubnymi. Bóg dał jej talent do odgadywania marzeń przyszłych panien młodych w dziedzinie tej idealnej sukni. Podobno dla kobiet, a zwłaszcza dla kobiet mających wyjść za mąż jest to sprawa priorytetowa. Tymczasem chociaż jej własny ślub już za dwa miesiące Charlotte nie ma swojej sukni. Ba! Nawet niespecjalnie jej szuka. Pewnego pogodnego dnia idzie do ogrodu otaczającego posiadłość należącą niegdyś do Ludllowów, aby przemyśleć swoje życie. Chce wsłuchać się w głos Boga, zamiast tego bierze udział w licytacji i za bagatela tysiąc dolarów kupuje kufer z zaspawanym zamkiem. Gdy tajemnicza zawartość staje się jej własnością komplikuje się jej życie, narzeczony dochodzi do wniosku, że jednak ślub za dwa miesiące, to za szybko, nie jest gotowy… Na ironię, w kufrze jest bajeczna suknia ślubna, magiczna z duszą. Suknia jest przepiękna, Charlotte zaczyna drążyć i odkrywa, że suknia ma historię, wraz z historią suknie odkrywa siebie.

Nie wiem co Wam powiedzieć o tej książce. Jest niespieszna, w stylu amerykańskiego niespiesznego filmu o wierze, miłości, życiu. Z przenikającymi się różnymi historiami trzech panien młodych, które nosiły tę suknię. Wydaje się że ta suknia wybiera sobie pannę młodą i dokonując wyboru daje jej siłę, miłość i odwagę. Niekoniecznie szczęście, ale siłę, aby znieść to co przyniesie życie. 

Doskonale dobrano okładkę, właśnie taka jest ta książka, pastelowa, spokojna, dla wielbicieli mocnych wrażeń i nagłych zwrotów akcji niewskazanym jest sięganie po nią. Nie mogę powiedzieć, że jest to romans, taki zwykły, on kocha ją, a ona jego nie i co dalej. Wydaje mi się, że ta książka sięga dalej, opowiada o dojrzewaniu do miłości, do związku.

Padały zarzuty jeśli chodzi o tłumaczenie i redakcję. Faktycznie niektóre wyrazy zdawały się być niewłaściwie dobrane, niektóre zdania chrzęściły w uszach, a nie porównywałam tłumaczenia do oryginału. Moim zdaniem tłumacz mógł wykonać lepszą robotę. Postarać się nadać zdaniom melodię a odstąpić od przekładu słowo w słowo. Tak mi się wydaje.

Nie jest to książka idealna, nie jest to opowieść, którą MUSICIE przeczytać, ale gdy już wpadnie w wasze ręce i będziecie obezwładnieni stresem i początkiem przeziębienia, na pewno nie pożałujecie, że macie ją pod ręką.

Bardzo fajna, lektura z głębią. W sam raz na jesienne popołudnie.