"Raúl. Sekrety legendy" - Ulises Sánchez-Flor

Tylko ambicję stawiał nad wierność Królewskim
To była może najtrudniejsza decyzja w jego życiu. Mógł zostać i cieszyć się statusem legendy. Kochał Madryt, a Madryt kochał obłędną miłością jego. Ale jeszcze bardziej kochał rywalizację i możliwość gry. Ta ambicja zaprowadziła go na sam szczyt, to jej w pierwszej kolejności musiał pozostać wierny. 
20 lat temu w barwach Królewskich zadebiutował wychowanek rozwiązanej drużyny młodzieżowej Atletico Madryt. Jeden z najbardziej przebiegłych napastników w historii piłki nożnej przez 15 sezonów zaaplikował rywalom Realu 323 bramki... 
Przejmująca historia życia i kariery ikony klubu z Madrytu i reprezentacji Hiszpanii. Wspomnienia Raula, jego rodziny, a także tych, którzy mieli zaszczyt go spotkać na swojej drodze - Vincente del Bosque, Fabio Capello, Rafael Benitez, Emilio Butragueno, Fernando Hierro, Zinedine Zidane, Ronaldo, Iker Casillas, Roberto Carlos, Luis Figo, Sergio Ramos, David Beckham i wielu innych.
Mój stosunek do ligi hiszpańskiej nigdy się nie zmieni. W sporej mierze właśnie dzięki Raulowi.Rafał Wolski, komentator ligi hiszpańskiej w NC+
Dla niektórych symbol Realu Madryt, dla innych uosobienie wartości, jakimi powinien kierować się każdy sportowiec - bez względu na klubowe barwy i uprawianą dyscyplinę.Anita Kobylińska, RealMadryt.pl.

Raul, to Real, Real to Raul, dla ludzi z mojego pokolenia, którzy pokochali Królewskich obraz ukochanej drużyny, zlewa się z twarzą kapitana. El siete, el Capitan, ikona. Jego odejście z Madrytu było końcem epoki, końcem świata. Jak to? Nie zobaczymy Raula całującego obrączkę, wskazującego palcami swój numer? Kto uciszy Camp Nou? Nigdy w Raulu się nie bujałam, fascynował mnie, imponował, spokojem i opanowaniem. Po jego podaniu piętą do Morientesa na Euro w Portugali, moje dwa szczeniaki dostały imiona po tych dwóch piłkarzach. Raul jest z nami ciągle. Mam nadzieję, że Raul wróci też d Madrytu. I nigdy nie przestanę go żałować, że jedno powołanie dzieliło  go od mistrzostwa Europy, jak on na to zasługiwał.

Marzyłam o biografii Raula, to było takie moje mut have obok biografii Ikera, wszak oni dwaj byli filarami Realu, to dzięki nim tyle razy płakałam ze wzruszenia i radości. Tradycyjnie, jak to była w publikacjach wydawnictwa Sine qua non, właściwy tekst poprzedza słowo wstępne kogoś związanego ze środowiskiem kibiców Realu w Polsce, tym razem dużo pisze redaktorka, która miała przyjemność przeprowadzić wywiad z Raulem.  Wypowiedzi Polaków są świetnym wprowadzeniem, pokazują, że pomimo niemedialności, tego że nie pokazywał się w reklamówkach tak często jak Beckham, to miał poczesne miejsce w sercach kibiców, nie przez to co reklamował, ale za to – jakim był piłkarzem. I człowiekiem.

wklejka ze zdjeciami

Autor pokazuje nam Raula, który od najmłodszych lat pokazywał pasję, pokazywał jak kocha piłkę. To co sprawiło, że zamiast z Realu odejść na emeryturę szukał nowego klubu, głód gry, głód sukcesów.

Ta książka to opowieść o chłopcu który kochał piłkę i chociaż prywatnie nieśmiały, cichy, gdy wychodził na boisko zamieniał się w walecznego lwa. Jedyne czego mi brakuje to nieco więcej o życiu prywatnym Raula, on jawi się jako jeden z ostatnich normalnych. Nie oszalał, nie zachłysnął się sławą, pieniędzy, on śmiało może być wzorem dla młodych chłopców. To człowiek, który pomimo tego, że piłkarski świat leżał u jego stóp, on zachował pokorę, rozbrajającą skromność.

Doskonale czytało mi się tę książkę, wielokrotnie miałam łzy wzruszenia w oczach, nie tylko gdy przypominałam sobie chwile, które kiedyś też mnie tak wzruszyły, po prostu autor ma fantastyczny styl pisania. Ta książka przypomina najwspanialsze chwile w karierze Raula, ale także te bolesne. Wiele spraw ukazuje w nowym świetle. Może nie jest to książka doskonała, ale brakowało biografii tego piłkarza na polskim rynku. Cieszę się, że ta luka została wypełniona!!

Macie pomysł na prezent dla kibiców