Top 10: książki, które chcielibyśmy znów po raz pierwszy przeczytać

Top 10 to akcja, przy okazji której raz w tygodniu na blogu pojawiają się różnego rodzaju rankingi, dzięki którym czytelnicy mogą poznać bliżej blogera, jego zainteresowania i gusta. Jeżeli chcesz dołączyć do akcji - w każdy piątek wypatruj nowego tematu na dany tydzień.

Dziś przyszła pora na... Dziesięć książek, które chcielibyśmy znów po raz pierwszy przeczytać!

Książki które chciałabym poznać jeszcze raz od nowa, bez wiedzy co będzie na końcu. To na pewno wszystkie książki, które zrobiły na mnie wrażenie. Więc w kolejności dowolnej

"Cień Wiatru". Przyszedł mi do głowy jako pierwszy. Chciałabym jeszcze raz móc się dać porwać, bez wiedzy o zakończeniu, znowu z tym cudownym magicznym uczuciem. Niedługo mam zamiar się zabrać jeszcze raz do tej książki, ale przecież to nie będzie to samo.

Harry Potter. Teraz te książki znam na pamięć, a chciałabym znowu otwierać ten I tom z cudowną niewiadomą. Ja przed lekturą książki, nie widziałam filmu i byłam przekonana, że Kamień Filozoficzny, to będzie jakiś autentyczny głaz, który będzie udzielał światłych rad i filozofował. Ehhh stare dobre czasy, ale i złe bo nie znałam Severusa :P Chciałabym tą przygodę, mojej bądź co bądź młodości przeżyć jeszcze raz…

‘

„Przeminęło z wiatrem”. Nie pamiętam czasów gdy nie znałam treści tej książki, teraz znam ją na pamięć, każde wydarzenie, ktoś może wyrwać fragment z książki i bezbłędnie go zlokalizuję i dopowiem resztę. A ja chciałabym śledzić losy bohaterów z punktu widzenia nowicjusza. Pamiętam, że za pierwszym razem ledwie przebrnęłam przez I rozdział… tak, tak, było blisko a nigdy nie przeczytałabym całości. Ciekawa czy dziś, czytany po raz pierwszy opis Georgii znudziłby mnie również?

Książki Jodi Picoult. Zaskoczenie jest tam zwykle tak wielkie, że chciałabym przeczytać „Bez mojej zgody”, „Dziewiętnaście minut” i kilka innych znowu po raz pierwszy. Przeżyć te emocje jeszcze raz.

„Pan Wołodyjowski”. Wprawdzie za każdym razem czytam z niesłabnąca nadzieją, że skończy się to inaczej, ale mimo wszystko… chciałabym żeby chociaż jeszcze raz ta nadzieja była uzasadniona, by płonęła jak olimpijski znicz, a nie tliła się tak ino, ino.

„Nędznicy” Bo to jedna z książek mojego życia. Pamiętam jak wybłagałam swój własny egzemplarz na 17 urodziny, żeby móc zaczytywać i móc płakać do woli. Ale to pierwsze czytanie to było tak piękne uczucie, jakbym znalazła swój port.

„Potop” chciałabym przeczytać jeszcze raz w ten pierwszy raz, wyzbyć się uprzedzeń filmowych(ja naprawdę nie lubię, nie lubiłam i chyba nigdy nie polubię Malgorzaty Braunek, jest chyba najgorszą Oleńką jaka tylko była możliwa, tak mamałygowata i rozlazła, że to aż bolało. Brrr i dlatego i film i książka skoczyły na łeb na szyje na sam dół mojego Sienkiewiczowego rankingu). Chciałabym dać tej książce drugą pierwszą szansę.

„Władca Pierścieni”. Nie mogę sobie wyobrazić, że nie znam tej książki, a z drugiej strony chciałabym jeszcze raz zachwycić się pięknem tego świata. Przeżywać tą niepewność, strach, ale i radość.

„Anna Karenina”. Zaczynałam ją czytać zaraz po seansie filmu z Sophie Marceau. Nastawiałam się więc na przepiękny, chociaż tragiczny Roman, miałam wtedy z 13 lat i niestety wątek obyczajowy, konstrukcja powieści i ciężki styl Tołstoja mnie przerosły. Niestety. Ta książka to jeden z moich wyrzutów sumienia… niestety każda kolejna próba podejścia do tej powieści jest nacechowana pierwszym złym wrażeniem. Jestem pewna, ze gdybym teraz pierwszy raz zabrała się za losy Anny to byłabym zachwycona.

„Doktor Żywago” podobnie jak w przypadku Anny Kareniny. Za książkę się zabrałam, bo podobał mi się film, ale tez byłam za młoda, aby docenić kunszt autora, problemy, które porusza. I tak jak w Przypadku Anny Kareniny, niestety, okładka mnie kuje, nie mogę się kolejny raz zabrać : ( a film z Keirą mi się podobał

Żródła zdjęć:
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]