"A.B.C" - Agata Christie

Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Za sobą ma już A, B i C ... Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do Z ?Sprytny przestępca nie daje się złapać, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list informacyjny a obok zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów , potocznie zwany A.B.CHerkules Poirot przeczuwa, że za tym pozornym szaleństwem skrywa się umysł przebiegły i metodyczny a celem zostawianych wskazówek jest skierowanie policji na fałszywy trop

 Czy nie nudzi Was moja Christoobsesja? Jeśli tak, opuścicie ten post, jeśli  nie, zapraszam. Bo przeczytałam „A.B.C” i muszę się podzielić refleksjami. Jak w tak krótkiej książce można upchnąć tyle pozytywnych zabiegów i wywołać takie emocje.

Herkules Poirot dostaje anonim, podpisany ABC, w którym morderca ostrzega go, że danego dnia w miejscowości na A zostanie popełnione morderstwo, początkowo nikt nie traktuje tego serio, ale gdy takie zabójstwo ma miejsce…. No to rodzą się podejrzenia… później kolejny list, podpisany tak samo, i następny. Wszystko z zachowaniem kolejności alfabetycznej… kiedy słynny detektyw i czy w ogóle zdoła wyśledzić psychopatę. Czy w ogóle, nie podlega dyskusji, wszak to sam Herkules Poirot, ale ile ofiar musi jeszcze paść? Sprawdźcie sami.

Książka ujęła mnie od samego początku, uwielbiam wszystko co zielone, dlatego przy pierwszej okazji wzięłam się za lekturę. Oczywiście,  nie żałowałam, ani chwili, bo emocje są wielkie i zaskoczenie z powodu takiego a nie innego rozwiązania, jest duże. Królowa kryminału trzyma poziom w tej powieści…. Tyle chciałabym Wam powiedzieć, ale nie chcę zdradzać zakończenia…

Cięgle mi Malo tej Christie, mogę czytać i czytać i chociaż za każdym razem wydaje mi się, że oto nie przeczytam niczego co wciągnęłoby mnie bardziej – zawodzę się. Znowu daję się przenieść w czasie, znowu daję grać na swoich myślach, mamię zmysły i staram się wydedukować rozwiązanie!

A już czeka na mnie w łóżeczku grzanym termoforem: