"W pierścieniu ognia" - Suzanne Collins

Każdego roku w państwie Panem na zlecenie Kapitolu telewizja relacjonuje reality show zwane Głodowymi Igrzyskami. Dwudziestu czterech losowo wybranych nastolatków z każdego dystryktu toczy śmiertelną walkę. Ich zwycięzca może być tylko jeden. W „Igrzyskach śmierci” dwójka uczestników Katniss Everdeen i Peeta Mellark udaremnia plany Kapitolu, wymuszając zwycięstwo obojga. Za to zwycięstwo bohaterowie zapłacą cenę, jakiej się nie spodziewają…

W drugim tomie trylogii, „W pierścieniu ognia” Katniss i Peeta przygotowują się do odbycia obowiązkowego Tournee Zwycięzców, kiedy dowiadują się o fali zamieszek, do których przyczynił się ich zuchwały czyn. W tle trwają przygotowania do rocznicowych, 75. Głodowych Igrzysk, które przyniosą bardziej niż zaskakujący obrót spraw… Bo Kapitol jest zły. I Kapitol pragnie zemsty…

 Może zauważyliście, że niedawno przeczytałam „Igrzyska śmierci”, jest to jedna z tych serii, w których przeczytawszy jeden tom, masz od razu i natychmiast ochotę na kolejny. Tak było i zemną. Czekałam na okazję, oczywiście  kilka dni później nawiedziłam księgarnię i nabyłam z rozpędu dwa tomy kolejne. Żeby oszczędzić sobie męki czekania. Jestem ubezpieczona : ) Przeczytałam ją jednego dnia. Te książki czyta się błyskawiczne, ale z wypiekami na twarzy. Z emocji!

Wiemy wszyscy jak skończył się I tom, Kat wystrychnęła na dudka Kapitol z prezydentem Snowem na czele, grozi jej teraz śmiertelne niebezpieczeństwo, jej i jej najbliższym. Oskarżana jest o podburzanie i tak niezadowolonych z władzy dystryktów. Dziewczyna musi zacząć grać w niebezpieczną grę, której stawką jej życie jej i tych których kocha, a zasady ustala Prezydent, który nie cofnie się przed niczym „by władzy raz zdobytej nie oddać”.

Drugi tom jak łatwo się domyślić jest kontynuacją losów bohaterów z tomu pierwszego, oczywiście pojawią się nowe twarze i ogrom nowych wątków, chociaż możliwe, że niektórzy będą mieli wrażenie powtarzalności schematów, w pewnym sensie tak, ale nie jest to tak napastliwe, rzuca się w oczy, ale nie przeszkadza, mówię o kolejnych Igrzyskach i opisach przygotowań i samej walce na arenie… Tu i tak towarzyszyć nam będą ogromne emocje, według mnie porównywalne, jeśli nie większe jak w pierwszym tomie.

Gdy się wczytałam, miałam za nic to, że wstać do pracy muszę rano, czytałam i czytałam aż zobaczyłam ostatnią kropkę, a wtedy tylko resztki zdrowego rozsądku powstrzymały mnie przed napoczęciem trzeciego tomu. Wtedy chyba bym z niedospania padła. Chociaż muszę zaznaczyć, ze książki czyta się błyskawicznie.

To nie jest łzawy romans dla nastolatek, to owszem opowieść o uczuciach, ale na tle konkretnego społeczeństwa, w państwie wzorowanych – w mojej opinii – na systemach totalitarnych. Jestem pewna, ze wiele analogii dostrzeżecie.

Pozostaje mi życzyć by los był zawsze po waszej stronie, dużo adrenaliny i miłej lektury : )

Recenzje powieści składających się na trylogię

| Igrzyska Śmierci |   | W pierścieniu ognia | | Kosogłos |