Strony

środa, 10 października 2012

"Czarna kawa" - Agata Christie

Sir Claud Amory, światowej sławy naukowiec, opracowuje wzór na nowy, śmiercionośny materiał wybuchowy. Przekonany, że ktoś z domowników próbuje wykraść ten wzór, wzywa na pomoc Herkulesa Poirota. Niestety, słynny detektyw przybywa za późno: koperta ze wzorem ginie, a sir Claud zostaje otruty... Jedną z podejrzanych jest synowa zmarłego, młoda i piękna Lucia, z pochodzenia Włoszka. Czy ona okaże się drugą Lukrecją Borgią?


 W ubiegłym tygodniu wysłuchałam kolejnego audiobooka do haftowania. Tym razem była to „Czarna kawa” sztuka napisana przez Agatę Christię, przerobiona na powieść. Audiobook zaskakująco szybko się skończył, zwykle książki Agaty nie są długie, ale ta starczyła na jedno popołudnie.
To kolejna opowieść z Herkulesem Piorotem, tym razem nieco nietypowo, bowiem słynny detektyw zostaje wezwany przed morderstwem, nie zostaje wezwany dlatego że ktoś dybie na życie zleceniodawcy. Zleceniodawca Claud Amory jest znanym naukowcem, który dokonał istotnego odkrycia, niestety obawia się, że ktoś z domowników chce wykraść wzór, który w niepowołanych rękach może zmienić losy historii, dlatego wzywa Belga. Niestety ułamki sekund przed przybyciem Jajogłowca Amory pada martwy. Okoliczności w których popełniono morderstwo znacząco zawężają krąg podejrzanych. To idealna okazja dla czytelnika aby zabawić się w detektywa. Jako że pierwotnie książka była sztuką, oznacza to, że mamy podsunięte, bardzo namacalnie, wyraźnie obrazy, jakby stop-klatki z filmu. Widzimy wszystko przed oczami duszy swojej.

Powiem Wam szczerze, ze książka jest dosyć bezbarwna, autorka Nas sprytnie zwodzi, ale czyni to zbyt jawnie co każe nam oczywiście odrzucać tak oczywisty ślad. Opowieść jakich wiele. Moim zdaniem nie pozostanie długo w mej pamięci, bo już po tygodniu niewiele pamiętam. Oczywiści słuchało się dobrze, Agata Christie mimo wszystko zawsze trzyma pewien poziom, ale naprawdę tym razem bez rewelacji.

Jest to zaiste bardzo lakoniczna opinia, ale książka ze względu na objętość, formę nie daje pola do szerszej wypowiedzi.
Nie wycofuję się naturalnie z planu poznania wszystkich opowieści z Herkulesem Poirotem

9 komentarzy:

  1. Moje pierwsze spotkanie z Agathą zaczęło się właśnie od tej książki. I podobała mi się nawet. Dopiero przekonuję się do tego gatunku, więc była w sam raz. Teraz czekają "Murzynki..." ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale "Murzyni" nie jakieś inne niewiadomo co? Mi Murzynki w wersji Murzynkowej bardzo do gustu przypadły. Chociaż specyficzna to jest książka :)

      Usuń
  2. Przyznam, że lubię książki autorki. Choć czytałam niewiele. A po tę nie wiem, czy sięgnę. Jakoś niekoniecznie mnie do niej znów ciągnie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też nie czytałam dużo, jak patrzę na samą listę ksiażek z Herkulesem....
      "Czarną kawę" będę kiepsko wspominać.

      Usuń
  3. Christie jest najlepsza, bez dwóch zdań :-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Bratnia dusza jesteś:) Czarna kawę czytałam x lat temu, pamiętam, ze na no powiedzmy 4,5/6 mi sie podobała, ale i tak byłam zachwycona ponieważ bezkrytycznie (przyznaję) wielbię Agatę Ch.

    OdpowiedzUsuń
  5. Wypożyczyłam już kilka dzieł Christine i zamierzam na dniach poznać jej twórczość. Mam nadzieję, że przypadnie mi ona do gustu.

    OdpowiedzUsuń

To dużymi literami: KAŻDY KOMENTARZ ZAWIERAJĄCY LINK - WYLATUJE- WIELOKROTNIE PROSIŁAM, NIE ODNOSIŁO SKUTKU, TERAZ Z AUTOMATU I BEZ CZYTANIA.

A teraz grzecznie i klasycznie ; ) bo bardzo Was przecież lubię : )

Witaj Gościu, cieszy mnie Twoja wizyta, cieszę się, że chcesz pozostawić ślad po tym, że przeczytałeś to miałam do powiedzenia.

Proszę :) komentuj, ale pamiętaj :)

Każdy głos w dyskusji jest dla mnie ważny. Każdy komentarz jest czytany, na komentarz każdego czytelnika staram się odpowiedzieć.

Jeśli chcesz coś powiedzieć, zwrócić uwagę, a komentarz pod danym postem będzie niewłaściwy - z boku podałam adres mejlowy

Nie spamuj, nie jestem nastolatką, więc nie pisz "Super, zapraszam do mnie". To właśnie jest spam, takie komentarze usuwam. Napisz coś merytorycznego, a na pewno zaciekawisz mnie i odwiedzę Twoją stronę.

Chcesz mnie obrazić? Wyzwać? Wyśmiać moje poglądy, czy mnie, jako mnie? Daruj sobie! Jesli szydzisz, lub obrażasz moich czytelników, lub po prostu naruszasz netetykietę, komentarz również wyleci.