Tarta cytrynowa - eksperymentuję nadal

Wciąż eksperymentuję :) Tym razem wybór padł na tartę cytrynową. Jakiś czas temu do pewnej gazety dodawano silikonową formę do tart. Szukałam w dwóch województwach, gdy już nabyłam od razu po powrocie do domu wypróbowałam przepis z gazety. Na tartę wytrawną. Pomyślałam, że to fajny pomysł na urozmaicenie obiadów. Jest przecież tyle tart do wyboru. Niestety coś miałam pecha. Bo już na I roku studiów kupiłam metalową formę i upiekłam w niej raptem dwa razy. Raz popularnego jabcoka, drugi raz tartę z czereśniami. Wytrawna tarta mi nie podeszła, nadzienie czuć było za bardzo jajkami. A to miała być jednak tarta z pomidorami i mozzarellą. 

Teraz pomyślałam  jak nie wyjdzie, jak mi nie posmakuje, koniec z tartami. mam gdzieś, że to najbanalniejsze ciasto świata, robi się szybko i przyjemnie.

Z tym ciastem też byłam bliziutko wpadki. W przepisie każą spód do podpieczenia czymś obciążyć, ja zastosowałam swój patent, czyli nakłułam widelcem, ale najprawdopodobniej brzegi były za grube i opadły na ciastu, ale w odpowiednim czasie się zorientowałam i parząc paluchy oblepiłam brzeg, jeszcze raz.

Wyszła wyborna, mocno cytrynowa tarta o prawdziwym smaku cytryny, nie takim sztucznym, w którym spożywający czuje całą tablicę Mendelejewa. Doskonała na przegryzkę świąteczną, gdy mamy po dziurki w nosie słodkości. Ta tarta, przez zawartość cytryny jest kwaskowata, co doskonale sprawdza się, w sytuacji gdy najedliśmy się czegoś słodkiego i mamy ochotę na jakąś odmianę a podgryzanie kiszonego ogórka, wzbudziłoby niepotrzebne pytania ze strony krewnych ;)

Tarta naprawdę jest ciastem bardzo prostym. To kruche ciasto(lub francuskie, wtedy poziom trudności pewien jest) i nadzienie.

W tej tarcie mamy kruche ciasto słodkie, na które przepis mamy na początku książki, tak więc:

Potrzebujemy:
225 g mąki
30 g cukru pudru
1/2 łyżeczki soli
125 g schłodzonego masła pokrojonego w kostkę
1 roztrzepane jajko
zimna woda
Jak przygotować? Ja nie cierpię wyrabiać kruchego. Wiec po prostu wrzucam do malaksera i ten odwala za mnie robotę :P
Gdy chcemy tradycyjnie, zakładamy manufakturę i wczytujemy się w przepis:
przesiewamy do miski mąkę, cukier puder i sól. Palcami skierowanymi wnętrzem do góry, wcieramy masło unosząc przy tym mąkę by ją napowietrzyć. Czynimy tak do czasu, gdy ciasto będzie miało konsystencję bułki tartej.
W środku suchych składników robimy wgłębienie i dodajemy jajko. Płaskim nożem mieszamy do uzyskania bryły ciasta. Można dodać nieco wody, gdy ciasto jest za twarde.
Zagniatamy ciasto. Ma być miękkie, ale nie klejące.
Owiń ciasto folią spożywczą i włóż na pól godziny do lodówki. Aby odpoczęło.

Mamy już bazę. teraz przystępujemy do nadzienia

Składniki:
4 jajka lekko roztrzepane
165 g drobnego cukru
80 ml gęstej śmietanki kremówki
2/3 szklanki soku z cytryny
1 łyżka drobno otartej skórki z cytryny
cukier puder do posypania

Rozgrzewamy piekarnik do temperatury 200 stopni. Lekko oprószonym mąką wałkiem rozwałkuj ciasto na placek o średnicy 30 cm. Nawijając na wałek przenieś do formy. Palcami dociśnij do dna i ścianek. pozbądź się nadmiaru ciasta!

Obciąż ciasto. Specjalnymi obciążnikami, lub fasolą. Piecz 20 minut, zdejmij obciążenia i piecz kolejne 10 minut lub do chwili gdy spód ciasta będzie suchy. przenieś do ostudzenia.

Kiedy ciasto jest w piekarniku ubij jajka cukier i śmietankę. Dodaj do masy sok, potem skórkę i wymieszaj.

Zmniejsz temperaturę piekarnika do 150 stopni. Wylej masę cytrynową na upieczony spód i piecz jeszcze 40-50 minut aż masa zastygnie a ciasto będzie w pełni upieczone.

Studź na metalowej kratce.

Podawaj posypane cukrem pudrem.

Już sobie wyobrażam, jak orzeźwiające będzie to ciasto, w upalne dni.


Przepis oczywiście z książki: 'Wypieki. Chleby, pizze, ciasta, pączki, słodkie zawijańce"