Jakoś tak wciągnęłam się w książki, w pieczenie i w pracę, że haft leżał gdzieś siepnięty i zapomniany, ale przypomniałam sobie, ze przecież Zima Kalendarzowa powoli się kończy. A ja przed wiosną muszę zdążyć bo kolejna Madame czeka.
Więc ścibolę sobie chyba trzeci wieczór po kilka kolorków do serialu jakowegoś lub filmu.
Mam nadzieję, że bieżącą stronę skończę do końca tego tygodnia.
Zostaną mi wtedy dwie pełne strony, przy czym jedna nie aż tak gęsta do zahaftowania.
Kto wie, może zdążę. Chociaż ja nie chorąży.
To pierwsza Madame do której nie narysowałam krateczek na kanwie(tak mi się spieszyło do rozpoczęcia haftu) i widzę, że to był błąd. Te krateczki ułatwiają pracę, nawet nie chodzi o pomyłki, bo ten krzyżyk w tę czy we wte to nic. gorzej jak się człek pomyli przy rysowaniu krateczek. Chodzi o orientację. Czasami muszę dłuuugo się zastanawiać gdzie jestem z haftem no i liczyć trzeba nieustannie, nie ma, że "lecę z krzyżykami do końca kratki :/
Na wolnej chwili muszę sobie nanieść siateczkę na kanwę pod Madame Wiosenną, która będzie miała(z tego co pamiętam) jeszcze więcej kolorów.
Ale teraz jestem zajęta pieczeniem(aktualnie ciasto mi się chłodzi) i czytaniem o innej Madame.
Kobieta renesansu normalnie:)
OdpowiedzUsuńChciałabym ;) niestety bardziej baroku ;)
Usuńjesteś utalentowana w wielu dziedzinach, musisz mieć dużo cierpliwości i zapewne też spokoju, u mnie to nie przeszłoby niestety, z moimi Miśkami...
OdpowiedzUsuńSame pudła :) Do haftu nie trzeba mieć zdolności, wystarcza oczy bo przenosisz wzór tylko. Cierpliwości nie mam, bo jednak rzuciłam w kąt.
UsuńAle Miśki podrosną i będziesz mogła haftować
Ależ to śliczne wychodzi :-)
OdpowiedzUsuńpięknie Ci to wychodzi :)
OdpowiedzUsuńNo proszę podziwiam za efekty i za cierpliwość. Rok temu stwierdziłam, że będe haftowała krzyzykami, mama dała mi kanwę, czasopisma z wzorami. Wybrałam prosty i ładny, ale przyznam, że udało mi się zrobić 1-3% i sie zniechęciłam. Chciałabym spróbować znowu, bo efekty takiego dziergania są naprawdę wyjątkowe. Koleżanka i jej mama mają hafty wielkości 50x70 cm oprawione w ramy i przeszklone. Wygląda to imponująco.
OdpowiedzUsuńBo zacząc trzeba od małych wzorów i to takich żebyś szybko jakiś efekt widziała. Ja tak parę lat temu zaczynałam. I nie chciało mi się oderwać :)
UsuńKobieta renesansu to przy tobie Kasiek mały pikuś:) Podziwiam osoby potrafiące szyć, wyszywać. Mnie nawet proste przyszycie guzika kiepsko wychodzi, a ile się przy tym narobię...
OdpowiedzUsuńJa z tej serii biografii Dolnośląskiego Wydawnictwa niedługo Versacego będę czytac. Ciekawe, jak ta królowa:)
Królowa jest genialna, pewnie dziś o niej napiszę :D
UsuńSzycia nie próbowałam w sumie. Mam starą, tradycyjna maszynę, przerasta mnie nawleczenie igły w niej :P
Czekam na Królową, ale tak czułam, ze to doskonała lektura. Juz nie mogę się doczekac kiedy zacznę Versacego z tej serii.
UsuńPiękny haft! Ja właśnie zaczynam od podstaw, czyli od małych rzeczy, żeby szybko efekt był widoczny;) Za mną pierwsza kartka z haftem krzyżykowym:) Nie rozumiem, co to ta Twoja Madame i o jakich stronach piszesz, ale co tam, dzieło piękne powstaje!
OdpowiedzUsuńTo wpraw się w maleństwach a później utoniesz w nałogu większych.
UsuńWiększe hafty są podzielone na strony, żeby łatwiej było się orientować. Mój wzór jest podzielony na sześć stron :D
Piękna jest, ale już mnie wkurza :D