"Harry Potter i Czara Ognia" Joanne Kathleen Rowling

"W tym roku w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart rozegra się Turniej Trójmagiczny, na który przybędą uczniowie z Bułgarii i Francjii. Zgodnie z prastarymi regułami w turnieju uczestniczyć ma trzech uczniów reprezentantów każdej ze szkół, wybranych przez Czarę Ognia. Dziwnym zbiegiem okoliczności wybranych zostaje czterech. Co z tego wynika dla Harry&ego, jego przyjaciół i całego świata czarodziejów, dowiecie się z lektury 767 stron czwartego tomu Harry ego Pottera. Wątkiem przewijającym się przez wszystkie tomy jest walka dobra ze złem. Obawiam się, że będą ofiary!" - powiedziała J.K. Rowling, zapytana o treść tomu czwartego. Czytelników czekają mocne wrażenia! 

Czas gna do przodu, nieubłagany,, nieuchwytny. Dookoła piętrzą się stosy nowych książek, które czekają aż je przeczytam. A przecież ja lubię wracać też do książek które już znam, ale kiedy. Pomyślałam, no nie! To że mam zapasy nowości nie zwalnia mnie z powracania do książek mojego dzieciństwa, czy czasów gdy byłam nastolatką.

Taką książką jest dla mnie „Harry Potter i Czara Ognia” czytałam ją jeszcze w gimnazjum. Długo nie miałam własnego egzemplarza, aż w końcu po bierzmowaniu mogłam sobie sama kupić. I chociaż od ponad dziesięciu lat mam własny egzemplarz, stosunkowo najrzadziej wracam do tej części i książkowej i filmowej. W ubiegłym roku w wersji audio powtórzyłam sobie trzy pierwsze tomy, teraz przyszła pora na najmniej chyba lubianą przeze mnie cześć. Bardzo mroczną, straszną od pierwszej strony, budzącą niepokój. Ta część jest granicą, od „Czary ognia” przygody Pottera nie są już dla dzieci. Mamy tortury, śmierć i zdradę. I wiele przygód.

Tom czwarty, tak jak poprzednie, zaczyna się w wakacje, w świecie jugoli miesza Harry Potter, którego ze snu wyrywa wizja Voldemorta knującego z Glizdogonem, gdzieś…  Spiskują, by zabić wroga Voldemorta, właśnie Harrego Pottera. Harry budzi się ze snu przerażony z bolącą blizna, jednak szybko spycha sen w kąt, bo oto zbliżają się Mistrzostwa Świata w Quiddichu na które zostaje zaproszony przez rodzinę Rona i dzięki temu dwa tygodnie wcześniej może wyrwać się z domu wujostwo.  Niestety Mistrzostwa mają nieoczekiwany finał, czy to przypadek, czy też kolejny ze złych znaków. Tymczasem początek roku szkolnego obfituje w wiele emocji, okazuje się, że po latach wznowiono Turniej Trójmagiczny. Magiczna rywalizacja trzech szkół magii, piekielnie niemożliwa odbędzie się w Hogwarcie. Do szkoły, tradycyjnie, przybywa nowy nauczyciel obrony przed czarną magią. Harry przeżywa pierwsze zauroczenia, ale wszystko to blednie wobec finału czwartego tomu.

 

Kot zawsze pomaga mi w czytaniu ; )

Z powodu nadwyrężonych mięśni miałam sporo czasu do czytania, z drugiej strony to opasłe tomiszcze trenowało mi biceps. Nadal nie jestem fanką „Czary Ognia”, niewątpliwie jest to książka dynamiczna, dzieje się dużo, adrenaliny nie brakuje, ale wciąż nie mogę się zachwycić tą powieścią. Nie ma w niej tego, za co kocham WA, czy ZF. Jeśli chodzi o mroczność, brutalne wydarzenia dorównuje nawet IŚ, ale te ostatnie zdecydowanie bardziej lubię. Moim zdaniem to już nie jest książka dla dzieci. Proponowałabym, żeby rodzicie uważniej sprawdzali co czytają ich dzieci. Chociaż film jest o wiele, wiele bardziej mroczny, ale on miał być hitem, czymś widza trzeba było zaskoczyć. Już filmowa wersja pojedynku ze smokiem jest tak epicka, że to co Rowling opisała w książce wieje nudą. Potter już troszkę dojrzał, nie jest tak infantylny i skupiony na sobie, ale dalej zdarza mu się wzbudzić w czytelniku irytację, ale i cieplejsze uczucia. Snape nadal jest bucem, za co go kochamy : P

Nie potrafię powiedzieć, dlaczego nie potrafię wykrzesać z siebie głębokiej sympatii dla tej książki, jest dobra, a zakończenie po prostu wgniata w fotel. Pora się zabrać za tom piąty. Dziś to najwyżej się na cmentarz wybiorę tak mnie wszystko boli.