"Uwaga! To może być miłość" - Mhairi McFarlane

Powieść Mhairi McFarlane, autorki bestsellera „Nie mów nic, kocham cię”.
Przygotuj się na dawkę ciętego dowcipu i głębokich wzruszeń, na opowieść równie zabawną, co romantyczną.
Anna Alessi, ekspertka w dziedzinie historii bizantyńskiej, szuka sensownego faceta, by prowadzić z nim inteligentne rozmowy, no i spędzać romantyczne chwile.
Pomijając dziwaków, z którymi wciąż umawia się na randki, u Anny nie mogło układać się lepiej: szczęśliwa trzydziestolatka z pracą, którą kocha. Jednak nie zawsze tak to wyglądało – o niektórych wydarzeniach z przeszłości wolałaby zapomnieć.
Kiedy pojawia się James Fraser – człowiek, przez którego najadła się kiedyś największego wstydu na świecie – jej życie przewraca się do góry nogami. Jednak wygląda na to, że James się zmienił. Uprzejmy. Dojrzały. Zabawny. Ludzie się zmieniają, prawda? Dlaczego więc Anna boi się mu zaufać?
Ta książka sprawi, że w jednej minucie będziesz się śmiać, a zaraz potem utoniesz we łzach!

Na urlopowy wyjazd wzięłam stos książek, których recenzjowanie mnie goniło, wzięłam też jedną z prywatnych zakupów. Książkę, którą polecała Klaudyna przekonując, że skoro tak mi się spodobała „Nie mów nic kocham Cię” to ta też przypadnie mi do gustu. Kupiłam ją dosłownie tuż przed wyjazdem, chociaż nie mogę powiedzieć bym cierpiała na niedobory na półkach – no ale wiecie. Wiecie prawda?

„Uwaga to może być miłość” to powieść autorki, po której kolejną książkę sięgnę w ciemno. Jeśli ktoś nie czytał jeszcze „Nie mów nic kocham Cię”, naprawdę gorąco polecam. Jest bardzo dobra i ciepła. Natomiast „Uwaga to może być miłość”, nie zaczyna się słodko. Anna ma 32 dwa, lata gdy miała szesnaście była szkolnym pośmiewiskiem, gruba i potworowata.  Byłą wniebowzięta, gdy najpopularniejszy chłopak w szkole zaproponował jej wspólny występ na zakończenie szkoły, nie przypuszczała, że to podpucha, że chłopak zrobił to by ją publicznie upokorzyć. No, ale minęło 16 lat Anna schudła i wyładniała, odnosi sukcesy, jest świetna w swojej dziedzinie, ale wciąż tkwią w niej kompleksy sprzed lat. Faceta szuka w internecie i trafia na popaprańców. Wzbrania się przed pójściem na jubileusz szkolny, boi się starych demonów. Za namową przyjaciół idzie, spotyka swoich prześladowców, ale nikt jej nie rozpoznaje, później niestety drogi ich się znowu przetną, tylko Anna postanawia się nie ujawniać… Jak długo jednak można ukrywać oczywistość? Na dodatek problem zamążpójścia siostry Anny, kwestie internetowych randek i wiele innych zabawnych i wzruszających perypetii dopadnie nas na kartach tej powieści.

Kolejna książka i kolejny gotowy scenariusz na komedię romantyczną. Właściwie mogłabym o niej napisać to samo, co pisałam o jej poprzedniczce. Chętnie oglądnęłabym film… Autorka ma bardzo ciepły styl, przykuwa uwagę. Jej książki uspokajają, chociaż tutaj tematyka jest trochę ciężka, tu problemem bohaterki nie jest tylko samotność, ale samotność wyrosła na fundamencie niepewności i szkolnego prześladowania. Chyba każdy z nas z autopsji zna przykłady, gdy życie szkolne zapisało w Nas poczucie beznadziejności w jakiejś kwestii, czy to przekonanie że jesteśmy ofermą sportową, czy to, że bazgrzemy, czy to że nie znajdziemy miejsce w społeczeństwie. Anna przeszła wyższy poziom tragedii i fragment gdy o tym opowiada – uwierzcie chwyta za serce- piękna jest ta scena… .

Być może uznacie, że książka jest banalna, bo oto znowu wyśmiewanie w szkole kaczątko staje się łabędziem… tak jest ten wątek, ale moim zdaniem tutaj jest to lepiej poprowadzone właśnie dlatego, że autorka nie mówi nam „ha! Schudnij, wszystkie Twoje problemy znikną”, nie – pokazuje, że problemem jest psychika, a ją ciężko zmienić, czy jest na to recepta – nie! To zbyt indywidualne. Anna uciekała w naukę, dzięki temu osiągnęła świetną zawodową pozycję, ale ucieczka w pracę nie załatwia problemu, przed którym uciekamy. Prawdziwe co nie?

Wątek miłosny… też jest fajny, dynamiczny, do tró loffa nie pałamy od razu sympatią… tak ma być, jego postać zmienia się, ewoluuje, tak jak nasze uczucie…

Moim zdaniem książka jest – świetna… będzie wysoko w sierpniowym rankingu… oby więcej takich. Czekam na następną. Autorko!! Pisz szybciej ;-)