rzecz o... wieńcu z laurowych liści

Co za kryzys podły. Martwiąc się o Melę, nie spałam i nie jadłam dwa dni. Jeść mi się nadal nie chce, ale organizm dopomina się o sen, tym bardziej, że Mela przychodzi odsypiać ze mną. Przez jeden straszny dzień wracałam do domu ze świadomością, że kot nie będzie czekał na mnie w oknie, że nie przyjdzie do mnie do łóżka na przytulanie. Teraz znowu ją mam. Stres osłabł, a moja wdzięczność do weterynarza, który oddał mi kota znowu pełnego życia jest ogromna.

Wróciła do mnie też radość życia i wracam do palenia wosków, z nową energią. Ten paliłam jeszcze na weekendzie, długo wybierałam, długo marudziłam, aż w końcu demokracja ludowa postawiła na liść laurowy. Ha! Znany głównie jako dodatek do dań. Bardzo aromatyczny, tak jak ziele angielskie, gdy tylko odrobinę przesadzimy, zdominuje smak tego co gotujemy. A jednak, chociaż liście laurowe obecne są w obiadach przez całe moje życie, miałabym problem ze zdefiniowaniem zapachu. O wiele łatwiej byłoby mi rozmawiać o obecności liści laurowych w poezji.

I zazdrościła młodzież wieszczów sławie,
Która tam dotąd brzmi w lasach i w polu,
I którym droższy niż laur Kapitolu
Wianek rękami wieśniaczki osnuty
Z modrych bławatków i zielonej ruty.

Gdy powąchałam wosk na sucho, miałam miłe skojarzenia z Wild passion fruit, co mnie ucieszyło bo bardzo go lubię i ubolewam nad tym, że go wycofują.

Ułamałam spory kawałek wosku i poczułam przede wszystkim mandarynkę... długo czekałam aż pojawi się zapach.... nic... byłam bardzo zawiedziona brakiem zapachu, obawiałam się, że trafiłam na felerny wosk.  W końcu zapach się pojawił, słaby i mandarynkowy. Zdecydowanie świąteczny. Świecy raczej na pewno nie kupię, ale wosk, zwłaszcza tuż przed świętami będę paliła z przyjemnością.

Ten  i inne zapachy kupicie na goodies.pl