"Baśnie Braci Grimm dla młodzieży i dla dorosłych. Bez cenzury" - Philip Pullman

Autorska wersja „Baśni” braci Grimm opracowana przez Philipa Pullmana. Książka zawiera 50 wybranych baśni niemieckich autorów, które zostały na nowo opowiedziane prostym, precyzyjnym językiem, pozbawionym czułostkowości, infantylizmu i pseudoliterackich ozdobników. Nabrały dzięki temu ogromnej siły. Po każdej baśni zamieszczono notę autora z uwagami na temat danego utworu oraz informacje o odpowiednikach danej baśni w folklorze rosyjskim, włoskim, francuskim i angielskim.
Porywające. To uczta dla zardzewiałejwyobraźni dorosłychThe Telegraph

Nie planowałam Baśni braci Grimm do kupienia w najbliższym czasie, ale nie ukrywam, że książka mnie

był Mikołaj :-)

zaintrygowałą. Tytuł sprawił, że byłam bardzo ciekawa, co stworzył autor. Baśnie Grimmów znam od dziecka, bo jeszcze gdy moja Siostra była mała, Mama załatwiła egzemplarz, a później ja załatwiłam sobie drugi. Dodatkowo, gdy w LO robiliśmy na jakiejś akademii coś a`la Europa da się lubić(dinozaury pamiętają ten zacny program), ja z kolegą przebrani(ja bawarski strój i korona, kolega strój Bawarczyka z szelkami :D ) reprezentowaliśmy Niemcy właśnie(Dziadku wybacz!!), prof. Od niemieckiego przyniosła niemieckie wydanie baśni i rozmawiałyśmy właśnie o tym jak są krwawe i odległe od współczesnych wyobrażeń baśni dla dzieci(później miałam okres odejścia od baśni, gdy na niemiecki musiałam się nauczyć, po niemiecku bajkę o „Czterech muzykantach z Bremy” – trauma). Ponieważ znałam te baśnie wiedziałam jaka jest różnica pomiędzy oryginałem, a tym co zrobił Disney. Absolutnie nie mam pretensji do Walta, zawsze traktuję baśń i nakręconą na jej motywach bajkę, jako dwie osobne historie, które pochodzą od jednej małpy, ale wyewoluowały w dwa osobne stworki. Podtytuł „bez cenzury”, intrygował. Zresztą cały blurb obiecywał naprawdę genialną książkę, dla ludzi interesujących się baśniami i odniesieniami do baśni w kulturze tej wysokiej i tej pop. Dlatego napisałam do Mikołaja, a czerwony spaślak, mnie odwiedził :P

czy jestem uprzedzona, czy ta wersja brzmi lepiej

takie to bez klasy IMO

Hmmm od czego zacząć. Ci którzy śledzą Fun page bloga znają moje ogólne wrażenia, ale wypadałoby

napisać, chociaż raz, od głowy… Nacinajem – jak mawiają na Wschodzie.

Bracia Grimm spisali około dwustu baśni, zajmowali się językiem niemieckim, jego dialektami i wstrzelili się w dobrą epokę literacką, która wracała ad fontes, interesowała się korzeniami języka i narodu, a bezdyskusyjnie u podstaw naszej tożsamości leżą baśnie, bajki. Są to baśnie, które zna każdy, np. „Królewna Śnieżka”, „Kopciuszek”, „Jaś i Małgosia”(chociaż w każdej z tych baśni znajdą się elementy, które zaskoczą tych, którzy te opowieści znają li i jedynie z ekranu. Nie wiem czy książki z Baśniami Grimmów, obecne na rynku też wygładzają te historie, bo ja mam staaaare wydania). Są też historie mniej znane, ale naprawdę ciekawe np. „Gęsiarka”, „Braciszek i Siostra”. Autor Philip Pullman wybrał 50, niekiedy klucz jakim się kierował jest dla mnie niezgłębioną tajemnicą, ale pal sześć! Największą tajemnicą jest dla mnie sens wydania tej książki.

Wersja stara wołania rybaka

... a może wolicie nową?

Baśnie Grimmów – jakie są każdy chyba wie. Ja się na nich wychowałam, więc dla mnie świętością jest każde słowo, no może bez przesady, ale zmiana tłumaczenia wierszyków na badziewie „ni przypiął, ni wypiął”, przy których rymy częstochowskie to poezja, bez rymu to bezsens i profanacja. A przede wszystkim niepotrzebna zmiana. Autor wybrał baśnie bardzo znane i takie, które nie są tak popularne. Przeredagował je, gdy czytałam o tej redakcji myślałam, że dostosuje je do współczesności, a on dokonał naprawdę niewielkich przeróbek, jeżeli nie znamy tych baśni na pamięć co do słowa – nawet tego nie dostrzeżemy. Natomiast byłam wielce zaintrygowana obietnicą notek do każdej baśni, z wyjaśnieniem z przywołaniem odwołań do kultury, do innych dzieł. Taaa. Znacie lek na głupotę? Przede wszystkim praktycznie cała bibliografia jest nie po polsku. Niektóre notatki są napisane na kolanie, bez ładu i składu i czytelnik czytając je płacze nad smutnym losem lasów w Amazonii. Wypada to bardzo biednie. Bardziej to przypomina rozmowę dwóch naukowców po kilku piwach, którzy sobie coś tam bełkoczą, a nie uporządkowany, spójny wywód.

Wierszyk z Pullmana

Wersja, którą znałam pierwej

Co do tytułu „Baśnie braci Grimm dla dorosłych i młodzieży. Bez cenzury” to bardzo niefajny chwyt marketingowy, na który nabrałam się ja i jak sądzę, dziesiątki innych klientów. Pullman nie odkrywa tajnych rękopisów z krwawymi, ociekającymi seksem baśniami. On przepisuje to co dwieście lat temu napisali Grimmowie, lekko to redaguje i do każdej baśni dodaje notatkę, kiepskiej jakości – zasadniczo.

czytając ten wierszyk skapnęłam, że coś jest nie tak :P

Dlatego summa summarum, jestem ogromnie rozczarowana tą książką. O ile Grimmowie spisują się na ocenę celującą i baśnie czyta się cudownie, o tyle wkład Pullmana oceniam na niedostateczny i powinna ta książka się nazywać: „Baśnie braci Grimm zredagowane i opatrzone komentarzem P. Pullmana”. Moim zdaniem jego wkład nie jest aż tak duzy, by przypisywał sobie autorstwo. Zaznaczam jednak, że mogę się mylić, nie znam tych baśni w oryginale, co do słowa.

Z powyższego wynika kolejny fakt, nie wiem kogo opieprzyć za tekst, czy dziwne tłumaczenie to „zasługa” tłumacza, czy inwencja autora. Pozostawiam to nierozstrzygnięte.

Baśnie są świetne, ale miałam już na półce, pełniejsze wydanie. Książka – zawód.

A zobaczcie jak w Kasiolandzie jest pięknie. Tzn. w Stalowej Woli może lipa, ale na wsi, już inny, bajkowy świat!!