filmowo

jak paskudnie to tylko Lublin

No i dopadło mnie zapalenie oskrzeli. W Lublinie na weekendzie się dobiłam. Na pociechę – przywiozłam fantastyczne książki. Ponieważ nie palę wosków, gdyż nie czuję nic od trzech dni, z czytaniem też jest kiepsko bo miotam się od jednej książki do drugiej. Dziś jednak przyssam się ostatecznie do jednej. Ale za to coś już w styczniu oglądnęłam i chcę Wam o tym napisać.

Po pierwsze: „Bez mojej zgody”

Ekranizacja doskonałej książki Picoult o tym samym tytule. Pierwszy film 2015 roku. Kiedyś już go oglądałam, ale byłam wtedy świeżo po książce, konfrontowałam prozę ze szklanym ekranem, a tego nie powinno się robić, zbyt wiele umyka. To tak jak z porównywaniem rodzeństwa, niby te same geny, ale przecież każde jest inne, nie znaczy – lepsze gorsze. Dobra, książka JEST lepsza, ale gdy odrzucimy książkę, skupić się możemy na dobrej grze aktorskiej i treści filmu, które jest inaczej skonstruowane niż w książce, ale pokazuje nam wyraźnie to, co w książce może umknąć. Tragedia chorego dziecka, rozpaczliwa walka, matka która prędzej padnie, niż się podda. O ile czytając książkę, chciałam zająć jakieś stanowisko, o tyle przy filmie o tym zapomniałam, bo te dramaty tutaj tak się przeplatają, że nie da się skupić na jednym…. Naprawdę polecam ten film. Pal sześć, że to ekranizacja, nie płakałam, tak jak na książce, nie było tego WOW, ale ogląda się dobrze.

Po drugie: „O mnie się nie martw”

Serial początku 2015 roku. Prawniczy – coś ostatnio są na fali. Fakt, że z uprawianiem prawa ma niewiele wspólnego, ale ja nie uczę się na nim do egzaminów tylko daję się porwać świetnej rozrywce. Serial opowiada o Idze, kobiecie z dwójką dzieci(każde od innego ojca), która mieszka ze swoim byłym mężem(jedna z cudowniejszych postaci) i go utrzymuje. Z mecenasem Kaszubą styka się gdy ten namawia ją na eksmisję męża, i zapomina o rozprawie, skutkiem czego Iga musi zapłacić koszty postępowania, a że znowu wylali ją z pracy i jest wkurzona, idzie prosto do mecenasa i wygarnia mu, bo zwykle mówi co myśli. W ten sposób drogi Igi i Marcina się krzyżują, ona zaczyna pracę w jego kancelarii jako sprzątaczka. Jest to naprawdę zabawny fajny serial. Ogląda się go z ogromną przyjemnością. Poleciła mi go koleżanka z pracy i bardzo się z tego cieszę.

Wiadomo nie jest ambitnie, ale jest zabawnie i przyjemnie, ot dobry pomysł na relaks po pracy.

No i już 2 z 52 mam z głowy ;)