"Zapomniany ogród" - Kate Morton [ trup z półki, zaczęta trzy lata!!!!! temu]

Mam taką przywarę, kupuję książki z poleceń znajomych. Tak cztery lata temu weszłam w posiadanie Domu w Riwerton, nawet szybko książkę przeczytałam i bardzo mi się podobała, no to hurtem dokupiłam brakujące. I tu się zaczyna epopeja, bo Zapomniany ogród, zaczęłam czytać trzy lata temu. Nieźle co nie? Dokładnie pamiętam jak zaczynałam ją czytać, a później pojawił się taki… Taki On i nie mogłam jej doczytać, kilka razy jeszcze próbowałam dorżnąć tego trupa z półki, ale dopiero zapowiadana premiera nowej powieści Kate Morton sprawiła, że się zaparłam. Weekend był pracujący i de facto poczytałam ją jeno wieczorami i w sobotę na obiedzie podczas okienka.  Trzyletni trup pochowany. Zrobiłam to!! Na półce jeszcze dwie książki autorki. Mam tę moc!!

Powieść o poszukiwaniu korzeni i własnej tożsamości. Trzy pokolenia kobiet i łącząca je tajemnica.Rok 1913. Porzucona przez matkę na statku płynącym z Londynu do Australii mała dziewczynka zostaje przygarnięta przez bezdzietnych rodziców. Ukończywszy 21 lat, Nell O'Connor powraca do Anglii, by poznać prawdę o sobie. Kim naprawdę jest? Jakie nosi nazwisko? Wiele lat później jej wnuczka, Cassandra, wyrusza w podobną podróż do krainy przeszłości, intryg, miłości i zdrady. Dzięki zapiskom babci odsłania kolejne fragmenty mrocznej układanki. Klucz do prawdy leży w wybudowanej na szczycie klifu starej chatce i otaczającym ją sekretnym ogrodzie, wiekowym dworze należącym do arystokratycznej rodziny Mountrachet i tajemniczym labiryncie.

Książka toczy się w trzech czasowych przedziałach. Na początku XX wieku, mała dziewczynka zostaje wprowadzona na statek, płynący na drugi koniec świata. Pani każe jej się ukryć i czekać. Dziewczynka, czeka, ale pani zwana Autorką nie wraca. Statek dobija do brzegu a tam nikt nie czeka na dziecko, przygarnia ją spragniona dziecka rodzina i postanawia kochać ją i nic nie mówić. Ojciec jednak nie dotrzymuje tajemnicy, gdy dziewczynka dorasta i ma wyjść za mąż zdradza jej tajemnicę związaną z ich pojawieniem się w rodzinie. Są lata siedemdziesiąte, Nell, czyli mała dziewczynka, jest już starszą panią, jedzie do Anglii szukać swojej przeszłości, chce odkryć tajemnicę swego pochodzenia. Początek XXI wieku, wnuczka Nell – Cassandra po śmierci babki poznaje jej sekret i rusza na stary kontynent wykonać wolę babki i otrząsnąć się z marazmu, w który wprawiła ją prywatna tragedia.

 

po zawartości widać upływ czasu ; )

Domyślić się możecie, że książka, po pierwsze: nie wciąga od pierwszej strony, po drugie: nie czyta jej się błyskawicznie. Jednak zaparłam się, żeby ją dokończyć i tak w sumie wciągnęłam się wczoraj, wieczorem, koło strony 160. To dosyć długi rozbieg, proporcjonalnie również to wygląda średnio, bo książka ma niewiele ponad 500 stron. Jest też moim zdaniem bardzo nierówna. Niektóre fragmenty, nie chcę zbyt spojlerować, wciągają, zwłaszcza te z przeszłości, inne po prostu czytałam, żeby iść za ciosem, bo aż tak nie byłam zaintrygowana, a chwilami się nudziłam.

Nie wiem… mam nadzieję i chciałabym, żeby była to najsłabsza książka Kate Morton, żeby czekało mnie już tylko to co napisała dobrego. Jest dosyć przewidywalna i to o co chodzi w tym wielkim sekrecie da się samemu odgadnąć.  Nie mogę powiedzieć też, żeby poruszyły mnie ludzkie dramaty.  Taka nijaka ta książka… Pewnie jutro o niej zapomnę. Zostawiam w niej pamiątki, tych wszystkich dni, kiedy próbowałam ją czytać. : P