"Harry Potter i Komnata Tajemnic"(wersja ilustrowana) - Joanne Kathleen Rowling, Jim Kay [ jestem dużym dzieckiem ]

Tak, mam prawie 29 lat a ciągle jarają mnie książki z obrazkami. Dobra nie każda książka z obrazkami mnie jara, ale od kiedy wydawnictwo Media Rodzina wypuściło ilustrowaną wersję Harrego Pottera, postanowiłam je kolekcjonować. Co roku ma być wypuszczany kolejny tom. I dobrze, inaczej musiałabym ogłosić bankructwo, no ale popatrzcie jakie te książki są piękne. Wszyscy mamy w sobie coś z dziecka, a moje wewnętrzne dziecko zostało dopieszczone, właśnie tym wydaniem. Ach, jak przyjemnie się to czyta. Nawet biorąc pod uwagę, ze Komnata tajemnic jest chyba najmniej lubianą przeze mnie częścią.

Po znakomitym przyjęciu ilustrowanej wersji Harry’ego Pottera i Kamienia Filozoficznego przyszedł czas na kolejną odsłonę przygód młodego czarodzieja z ilustracjami Jima Kaya.W Hogwarcie niczego nie można brać za pewnik. To, co było uważane za mroczną, ale nieszkodliwą legendę, staje się źródłem zagrożenia. Ten, który wydawał się przyjacielem, staje się wrogiem. Taki los spotkał czterech założycieli Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Od tamtego czasu minęło wiele lat, jednak pamięć o Komnacie Tajemnic stworzonej przez Salazara Slytherina nie zginęła.To zupełnie tak jak w naszym wydawnictwie. Nie zapominając o poprzednim wydaniu drugiej części przygód Harry’ego Pottera, postanowiliśmy pokazać fanom historię tego nadzwyczajnego chłopca w zupełnie nowej szacie graficznej – z ilustracjami doskonale znanego potteromaniakom Jima Kaya. Wydanie zostało przejrzane i poprawione przez tłumacza, Andrzeja Polkowskiego

Fabuły tej powieści chyba nie trzeba streszczać… czy trzeba? Harry Potter, który raptem rok wcześniej dowiedział się, że jest czarodziejem, a jego rodzice nie zginęli w wypadku samochodowym, lecz zostali zamordowani przez Sami-Wiecie-Kogo z którym to Harry stoczył walkę raptem kilka tygodni wcześniej, otóż ten Harry spędza wakacje w domu swego wujostwa. To nie jest miły czas, chłopak jest źle traktowany a jego samopoczucia nie poprawia fakt, iż przyjaciele ze szkoły pomimo obietnic nie nawiązali kontaktu. Taki dziwny stan rzeczy wyjaśnia się podczas niespodziewanej wizyty, gdy Harrego odwiedza domowy skrzat – Zgredek, który zaklina go na wszystko, aby nie wracał do Hogwartu. Gdy Harry nie chce usłuchać, skrzacisko robi rozpierduchę, która kończy się listem z Ministerstwa Magii oraz uwięzieniem Harrego w pokoju. Chłopak mógłby się pożegnać już ze szkołą, gdyby nie jego przyjaciel Ron, który z braćmi wpadli sprawdzić dlaczego Harry nie odpisuje na listy(Zgredek przechwytywał korespondencję) i zabierają przyjaciela do domu(również robią sporą rozpierduchę). Wakacje dobiegają końca, Harry z Ronem nie może dostać się na peron i do szkoły udają się latającym autem, o ironio pomimo usilnych starań Snape`a nie zostają relegowani ze szkoły. Straszne wydarzenia, przed którymi ostrzegał Zgredek zaczynają się dziać. Dalsze istnienie szkoły stoi pod znakiem zapytania, ujawnione zostają nieciekawe historie z przeszłości znanych postaci. Zasadniczo dzieje się wiele.

Gdyby nie to, że ta książka jest tak ładnie wydana(zbyt realistyczne i w zbyt dużej liczbie pająki), to nieprędko wróciłabym do tej książki. Nie lubię drugiego tomu. Wkurza mnie Harry, który tutaj nabiera irytującej maniery zatajania ważnych informacji, które gdyby je ujawnił pomogłyby w zażegnaniu konfliktu. Bynajmniej nie chodzi o jakieś sprawki za które dostałby szlaban, ten chłopak tak się boi, że np. Dumbledor pomyśli o nim coś złego, że woli zaryzykować czyjeś życie. Dobra, później ocali to życie, ale kurczę, pomyślcie, co by było gdyby powiedział Dumbledorowi we wrześniu, że skrzat domowy ostrzegał go przed powrotem do szkoły, dobra może wtedy to jeszcze lekceważył, ale po wypadku z tłuczkiem?

Chciałabym, żeby już wydano Więźnia Azkabanu bo tę część akurat uwielbiam. Komnata tajemnic tak jak pierwszy tom w ilustrowanej wersji, po prostu zachwyca. Ach, gdyby tylko tych pająków było mniej. Zapraszam na kilka zdjęć poglądowych. 

Jedyny zarzut jaki mam, to że ta książka jest pomyślana jako dodatek, dla kogoś kto już ma normalne wydanie Pottera, bo zabrakło niestety, kultowego słowniczka, pojęć stworzonego przez pana Polkowskiego.