"Opowieść o dwóch miastach" - Charles Dickens [ wysmakowana opowieść o ostatnich przedrewolucyjnych dniach ]

Karola Dickensa darzę ogromnym szacunkiem. Nie, nie miejcie mnie za snoba, ja bardzo niewiele jego książek przeczytałam, ale te z którymi miałam kontakt mnie zachwyciły. Opowieść o dwóch miastach chciałam przeczytać po odcinku serialu Friends w którym jest mowa o tej powieści, a konkretnie jeden z bohaterów ma wystąpić w musicalu na podstawie powieści, a że Joey jest lotny jak worek cementu to nie kuma, że to Dickens napisał, ale chłopak uważał, że Jo Stalin to fajny pseudonim sceniczny. Nie miałam tej książki w domu, ani nie widziałam w bibliotece, chociaż stosunkowo mało znany w Polsce Nasz wspólny przyjaciel gości i w mej domowej biblioteczce i w tej publicznej, o ile ktoś nie gwizdnął, bo swego czasu na aukcjach chodził za straszne pieniądze. Podobają mi się te książki wydawane przez wyd. Zysk, mają piękne ryciny i pasują do innych powieści Dickensa, które mam w domu. Trochę się bałam, bo opis sugeruje powieść ciężką, a nie byłam pewna, czy to odpowiedni moment.

Jedna z najlepiej sprzedających się książek wszech czasów - ponad 200 milionów sprzedanych egzemplarzy!"Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy" - tak rozpoczyna swą niezwykłą Opowieść o dwóch miastach Charles Dickens.Paryż i Londyn w przededniu Wielkiej Rewolucji Francuskiej. W tym burzliwym okresie splatają się losy młodego francuskiego arystokraty, starego lekarza więzionego niesprawiedliwie przez osiemnaście lat w Bastylii, jego córki i angielskiego prawnika. Dramatyczna, przejmująca historia.Znakomita powieść Charlesa Dickensa, najwybitniejszego przedstawiciela angielskiej powieści społeczno-obyczajowej drugiej połowy XIX wieku.

Początek tej powieści jest tak zapadający w pamięć jak ogary poszły w las, Rok 1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia. Albo to moi znajomi są tak dziwni i mówią cytatami. Niemniej początek tej powieści, jest zbudowany na genialnych przeciwieństwach i właśnie początek obiecuje nam ucztę słowną. Dostajemy obraz Londynu i Paryża w przededniu Wielkiej Rewolucji, która zburzy pewien ład. Poznajemy grupę osób, pan Lorry i Lucie Manett przybywają do Francji, aby uwolnić z Bastyli ojca Lucie, który został niesłusznie oskarżony w skutek intrygi. Przesiedział osiemnaście lat w tym cieszącym się złą sławą więzieniu, którego zdobycie stanie się symbolem wybuchu rewolucji(zdobycie, nie zburzenie, bardzo zależy mi na tym rozróżnieniu). Udaje się uwolnić starego doktora, któremu w skutek uwięzienia i związanych z tym okoliczności pomieszało się w głowie. Wracają do Anglii i tam splotą się losy tej trójki, ale również Karola Darnaya, który zbiegł z Francji, jak również adwokata – Cartona, ta ostatnia dwójka będzie rywalizować o względy Lucie, ale pomylicie się, jeżeli uznacie, że Dickens napisał romansidło. Oj nie… ta książka to o wiele, wiele więcej.

Naprawdę ta powieść jest warta ozłocenia. Podobno jest jedną z najlepiej sprzedających się książek wszechczasów. I nic dziwnego, styl Dickensa jest tak genialny, że powieść czyta się fantastycznie, jest tam i ironia i pełne dramatyzmu uczucia. Ujawnia się doskonała kwerenda jaką dokonał Dickens pisząc tę książkę. Czuje się klimat i Londynu i Paryża, czuć mroczną atmosferę, grozę, która zwiastuje nadejście terroru, a wśród tych wichrów historii jest zwykłe życie. Ta książka czyta się jak marzenie.

Ta powieść to wspaniale opisane społeczeństwo, obłuda, hipokryzja, ale także miłość, oddanie i heroizm. Naprawdę bardzo gorąco polecam. I dodatkowo pięknie wydane!!

Książka w promocyjnej cenie do kupienia w księgarni: