"O ziołach i zwierzętach" - Simona Kossak [ "śniła mi się łąka" ]

Przyszła wiosna, nie ma co do tego wątpliwości. W narodzie dogorywa tradycja robienia zielników i nawet jeżeli ktoś zapragnie uczynić tradycyjne nalewki, spotka go rychło poważny problem, a mianowicie skąd brać popularne rośliny do nastawienia tych nalewek. Jako, że jestem admiratorką absyntu, czyli piołunów, zachorowałam ongi na przygotowanie domowe Zielonej wróżki, gdyż oryginalny absynt w Polsce za truciznę uznany jest a taki prawdziwy można najbliżej na Słowacji kupić. Zakupiony tam i przewieziony do kraju przez brata, tak mi ongi zasmakował, że no zatęskniłam. Ale pojawił się problem, skąd wziąć piołun, skoro nawet moja Mama miała problemy z lokalizowaniem, tego przysłowiowego ziela. W sukurs samorodnym wytwórcom domowych trunków, ale nie tylko przychodzi Simona Kossak i jej najnowsza książka wydana nakładem Wydawnictwa Marginesy. O ziołach i zwierzętach.

Żeby się zachwycać, nie trzeba mieszkać w lesie – wystarczy rozejrzeć się przed blokiem, w parku, nad strumykiem. Wszędzie wokół rosną rośliny pozornie banalne – lebiodka, babka, macierzanka, pokrzywa. Żyją zwierzęta, na które na co dzień nie zwraca się uwagi – mrówki, winniczki, trzmiele.
Ale dzięki Simonie Kossak okazuje się, że żadne z nich nie jest zwykłe ani banalne: są trujące rośliny, które uzdrawiają, takie, którymi przepędzano złe uroki, i takie, które najlepiej leczyły rany głowy. Poznamy zwyczaje seksualne korników, pokojową naturę dzików i przekonamy się, czy dymówki zimują w mule na dnie zamarzniętych jezior. Pojawią się też żurawie, sarny, wilki, rysie, rusałki czy ropuchy. Dziurawiec, fiołek, jarzębina czy bukwica.
O ziołach i zwierzętach to księga dziwów. Cudowny zielnik. Simona Kossak daje tu wyraz swojej niezwykłej wrażliwości, która ujawnia się w szczególnym widzeniu świata.

I chociaż w książce akurat o piołunie nie ma, z czego moja wątroba niewątpliwie się ucieszy… to książka jest wspaniale napisanym, leksykonem, który warto zabierać w plener. Simona Kossak, z tych słynnych krakowskich Kossaków, swoje młode lata spędziła w słynnej Kossakówce. Czy córka, wnuczka i prawnuczka najlepszych malarzy obrazów z końmi mogłaby być nieczuła na piękno przyrody? Absolutnie niemożliwe. Z gwarnego Krakowa przeniosła się w dzikie ostępy. O ziołach i zwierzętach to kolejna książka w której autorka polskiemu czytelnikowi przybliża piękno przyrody. Kolejna, wspaniale przyjmowana przez czytelników. Książka ta sięga do tradycji klasycznych leksykonów z pięknymi rycinami, pokazującymi różne detale, roślin i zwierząt. Książkę można czytać na wyrywki, albo cięgiem, albo brać książkę i ją przeglądać. Książkowo-przyrodnicze dzieło sztuki.

W domu słynę z absolutnej nieczułości na florę, jedynie fauna mnie bezgranicznie zachwyca a i to z wyjątkami(pająki ot chociażby). Jednak nawet ja nie mogłam się oprzeć urokowi tej książki. Autorka pięknie opisuje i rośliny i zwierzęta. Sięga do tradycji medycyny ludowej, a zachowanie zwierząt opisuje tak plastycznie, no wprost jakbym jakiś program przyrodniczy oglądała.

Bardzo, bardzo gorąco polecam. Zwłaszcza teraz, gdy wszystko budzi się do życia!