w siną dal odjechał lipiec

Zaatakowały nas upały, nawet nie chcę sprawdzać na termometrach, ile konkretnie jest stopni. Czuję, jakbym trafiła do piekła, za grzechy popełnione i te przyszłe. Wczoraj spędziłam dzień nad wodą, ale dziś, już miałam zajęty wieczór, bo trzeba było zaszczepić psa, a Raul jest zwykle oporna, jeśli chodzi o chodzenie na smyczy, na szczęście tym razem się zlitowała i nie dołożyła za dużo trudu do spaceru, który w tym upale przypominał wycieczkę po piecu do pieczenia chleba.

Wiem, że narażę się większości, ale ja nienawidzę takiej pogody, tęsknię za śniegiem i mrozami i jak nie pojadę jutro nad wodę, to skonam. I będę bardzo marudna. Chociaż mój pokoik, jest cudownie chłodna, jak tylko słońce przejdzie na drugą stronę domu. Mam zasłonięte zasłony i nie poszłam znowu na tenisa, bo bym się ugotowała. 

Lipiec, upływał pod znakiem imprez, bo i Wimbledon i przygotowania do innych, różnych imprez. Czas na czytanie się skurczył. Przeczytałam siedemnaście książek (17), co jest sporym sukcesem, bo te mecze, wyjścia, wyjazdy, nad wodą, gdy jedzie się z kimś, również ciężko czytać, bo jednak się konwersuje. Więc nie pytajcie, kiedy to wszystko przeczytam, nawet nie liczę już tej kolejki, a widok stosu przy łóżku, przeraża mnie. Czy to starość????

Hmmm. Zacznę od trzech najlepszych książek, co nie będzie proste, bo naprawdę, to był bardzo dobry książkowo miesiąc:

"Wanda. Opowieść o sile życia i śmierci. Historia Wandy Rutkiewicz" - lubię biografie, chociaż nie jestem znowu jakąś wielką fanką gór, a wspinaczki to nie moja bajka, ale ta książka była tak porywająca, tak dobra, że polecam każdemu!

"Cień wiatru" - powrót po dekadzie, równo i musiałam znowu odkryć tę magię w książkach Zafona, te sekrety, grozę. Zachwyciłam się znowu!!

"Mansfield Park" - powrót również, tym razem po jedenastu latach. Byłam nieco uprzedzona do tej książki, tymczasem po latach okazało się, że to naprawdę interesująca, wielowątkowa powieść. Cieszę się, że do niej wróciłam i na nowo ją odkryłam!

I absolutnie poza konkursem. Wspaniała, wstrząsająca i dająca popalić książka o hiszpańskiej wojnie domowej: "Uśpiony głos". Jest mocna, ale warto!!! Bardzo!

O ironio, wpadły też książki słabsze. Niestety, no cóż, bywa. 

"Arkadia" to nie chodzi o to, że książka jest zła, ale finalnie, chyba nie mój gust. 

I jak dla mnie wielki zawód, chociaż miała niezłe momenty "Jak oni pracują"

To tak wyglądał książkowy lipiec, teraz uciekam, bo książki wołają, a Was zostawię z przeglądem zdjęć.

Życzcie mi udanego miesiąca, bez burz, bez upałów!!!