"Białowieża szeptem. Historie z Puszczy Białowieskiej" - Anna Kamińska [ o pewnych sprawach można tylko szeptem ]

Anna Kamińska, zachwyciła mnie swoją poprzednią książką. To jak opisała historię Wandy Rutkiewicz mnie porwała. Nawet się nie spodziewałam, że trafi  do mnie najnowsza jej książka. Gdy po powrocie z pracy zastałam ogromną niespodziankę od Wydawnictwa Literackiego, to niemalże oszalałam z radości. Zaczęłam czytać, szybko i szybko poszło. Takie książki, jeszcze przy takiej świecy, pachnącej lasem, lasem po deszczu, starym, w którym drzemią różne sekrety, są dramaty, mroczne tajemnice. Taka właśnie jest Puszcza Białowieska. Książka opowiada o wiosce, która jest bramą do Puszczy, Białowieża, miasto, które widziało carów, dyktatorów, szamanów i wiele dramatów. Wejdźcie do tego świata. Wciąga jak niejeden kryminał.

Biografia jedynego takiego miejsca na Ziemi.Szeptem o najgłośniejszym lesie w Europie.Nowa książka Anny Kamińskiej, autorki hitowych wspomnień o Simonie Kossak oraz Wandzie Rutkiewicz.
„Puszcza ginie!” – alarmował w 1922 roku młody reporter Józef Mackiewicz, obserwując niszczycielską działalność kornika i masowy wyrąb lasu.
Niemal pięćdziesiąt lat później w Puszczy Białowieskiej pojawiła się Simona Kossak, córka słynnego malarza, która pragnąc wolności, osiadła w pobliskiej leśniczówce.
Na początku XXI wieku śladami ostatniej Kossakówny do Białowieży zawitała z kolei młoda pisarka, Anna Kamińska.
Wszyscy oni byli „nawłocz”, co w języku miejscowych oznacza przybysza, który dotarł z daleka. Każde z nich trafiło do Białowieży z innych powodów. Połączyła ich miłość do tego niezwykłego miejsca i ludzi – tych, których jeszcze dziś można spotkać na ulicach oraz tych, których legenda wciąż żyje wśród białowieżan.
„Wiedźmar” był prawdziwym czarnoksiężnikiem, „Mordala” – zapalonym kłusownikiem, Filimon Waszkiewicz – ostatnim bartnikiem. Olga Nieścierowna miała własny rower za całodobową karetkę pogotowia. Halinę Kopalińską do Białowieży rzuciła burzliwa historia XX wieku, która odebrała jej męża i majątek pod Wilnem, zaś Jan Potoka – późniejszy hodowca żubrów – przetrwał dziesięć lat łagru tylko dzięki nadziei, że jeszcze kiedyś wróci do Puszczy. Podobnych „kolorowych ptaków” było znacznie więcej… Prawosławnych, katolików, Żydów i partyjnych. Drwali i ekologów. Jedni poświęcali życie, by chronić las, inni bez skrupułów go ograbiali. Wszyscy nierozerwalnie związani przez los z Puszczą.
Wielopokoleniowe rodzinne wspomnienia, dwie wojny światowe, historie udokumentowane w kronikach kryminalnych, pijackie majaki, w których zaciera się granica między trudną rzeczywistością a niemniej ciężkim snem. Pasjonująca biografia Białowieży, ukazująca ludzką twarz najgłośniejszego lasu Europy.

Autorka zabiera nas do świata o którym niewiele wiemy. Białowieża jest hermetyczna, strzeże swoich sekretów. Jest to swoisty mikrokosmos, tutaj obowiązują inne zasady, to tutaj był Wiedźmar, którego bała się okolica, tutaj żony się zabija, chałupy się podpala, konflikty idą na noże. Anna Kamińska zabiera nas na rozmowę z ludźmi, którzy tworzyli historię tego miejsca, bądź ich potomkami. Mamy więc dzieci, których ojciec zabił matkę, mamy potomków bartnika i ogrodnika pałacowego. Żeby lepiej sobie to wizualizować mamy również mapkę i piękne zdjęcia, które współtworzą klimat tej książki. Ciężko się od niej oderwać, czyta się ją jednym tchem, jak porywającą powieść.

Mnie chyba najbardziej poruszyły te wojenne historie. Holocaust, okropieństwa wojny nie ominęły starego lasu. Wzruszyła mnie historia Jana Potoka, który zmarł zaraz jak dowiedział się o emeryturze, a był na Syberii za zdjęcie z Goeringiem, które za Niemca ocaliło mu życie. I już nigdy nie pozwolił zrobić sobie zdjęcia. Piękna i do łez wzruszająca jest historia Haliny Kopalińskiej, która dała miłość i była matką, dla tych co nie mieli rodzin.

Ta książka jest tak mocna jak księżycówka z puszczy, wchodzisz w te historie i gubisz się, jak śmiałek, który próbuje Puszczę pokonać, nie mogłam się od niej oderwać, czytałam i to byłam skamieniała, to miałam łzy w oczach! Piękna, wspaniale napisana.

Bardzo, bardzo polecam!!