"Zgubna trucizna" - Katarzyna Kwiatkowska [wielka sława to żart ]

Ostatnio w moim domu oszaleliśmy na punkcie prozy Katarzyny Kwiatkowskiej. Wprawdzie ja znam Jej twórczość od wielu lat, ale moja Mama w końcu uległa i zaczytuje się pasjami w jej powieściach. Wyczekiwałam z niecierpliwością kolejnej części o Janie Morawskim, byłam bardzo ciekawa co nam autorka zaserwuje, ale wiedziałam, że to będzie świetne, dopracowane, widać jakość książki, która była pisana prawie dwa lata. Cudowny klimat retro przypadnie do gustu nie tylko fanom Agaty Christie. Przedstawiam Wam czwartą z kolei część przygód Jana i Mateusza, znowu wśród śniegów Wielkopolski, tym razem w samym jej sercu – w Poznaniu.

Poznań, luty 1901 roku. Jan Morawski poszukuje znanego fałszerza banknotów, ale gdy dochodzi do morderstwa, zaczyna podejrzewać, że fałszerstwo to zaledwie element wielkiej układanki. Musi znaleźć zabójcę, bo jak na razie jedynym podejrzanym jest właśnie on. W towarzystwie nie najlepiej się o nim mówi. Czy to możliwe, żeby Morawski zdradził sprawę polską? Dlaczego pracuje dla Banku Rzeszy? A może ten lekkoduch to żaden detektyw, tylko sprytny bywalec małżeńskiej giełdy, który potrafi jedynie prowokować zwierzenia dam, tańcząc na ostatkowych balach?Nowa powieść Katarzyny Kwiatkowskiej to nie tylko kolejna znakomicie skonstruowana intryga kryminalna. To także wspaniały portret Poznania z początku XX wieku: ulice, pałace i sale balowe. Opisane tak, że można niemal wyczuć zapach perfum, woń cygar, usłyszeć szelest sukien, stłumione szepty i balową muzykę.

Luty 1901 do Poznania przyjeżdża Jan Morawski, który jest na tropie fałszerstwa na wielką skalę, niemiecki bank, poprosił go o pomoc. Jan udaje się z wizytą do znanego detektywa bankowego, aby  sprawdzić czy w ten sposób zbliży się chociaż odrobinę do odkrycia tożsamości fałszerza. Tymczasem okazuje się, że to nawet nie chodzi o fałszowanie banknotów i papierów wartościowych, to element ogromnej akcji, która dotknie również Polaków żyjących w pruskim zaborze, którzy już i tak ucierpieli w ramach germanizacji. Pech chce, że detektyw z którym spotyka się w hotelu Jan i z którym dosyć burzliwie się spiera, w kilka chwil po wyjściu Morawieckiego ginie. Nie jest to ostatnia ofiara, mająca uniemożliwić schwytanie fałszerza, Jan będzie musiała solidnie się napracować, aby wywinąć się od aresztowania i jeszcze odkryć prawdę. Sprawy nie będzie ułatwiał, niesforny młodszy brat Mateusza i problemy sercowe Jana, a także to, że jego przybycie właśnie na same ostatni stanie się dla kilku pań okazją do złowienia wymarzonego męża/zięcia.

Drogo zapłacę za ten grzech zaczytania, ale gdy tylko zaczęłam czytać nie mogłam się oderwać. Katarzyna Kwiatkowska tak na mnie działa, przykleja mnie do książki lepiej niż wikol. Niezmiennie zachwyca mnie to jak autorka oddaje klimat Wielkopolski z przełomu wieków, tu wszystko ma klasę, czuć nastrój, tym razem ostatki, bale, zdesperowane panny, matki szukające partii dla córek, wszystko wśród dźwięków walców i mazurów. Wspaniale odmalowane postacie, tutaj każdy ma jakiś rys charakterystyczny, ten bawi, ten wkurza, wszyscy są pełnokrwiści i posiadają indywidualne cechy, są dopracowani.

Cudownie opisany jest Poznań, tak że chciałabym momentalnie rzucić wszystko i ruszyć po śladach Jana. Fantastyczny jest też opis kulturkampfu, czyli zwalczania polskości na ziemiach Wielkopolski, próby zasymilowania Polaków i to jak Polacy się bronią. Ta pruska dokładność i polska zaradność. Naprawdę perełki.

Nie wiem jak mogę polecać Wam serię tych książek, moim zdaniem to naprawdę arcydzieła, godne czytania, poznania i wszystkich zachwytów, bo złych opinii nie słyszałam, a te kryminalne intrygi sprawią, że każdy wielbiciel kryminałów da się porwać do zabawy w odgadywanie tożsamości sprawcy!