Strony

poniedziałek, 24 stycznia 2022

"Hannah" - Lucy Wild


Autorzy, którzy wydają książki metodą self-publishingu, nie cieszą się jakimś szczególnym poważaniem. Często są wykpiwani, a są miejsca w internecie, w których jest zakaz polecania takich książek. Nigdy w taką skrajność nie wpadałam, może dlatego, że kilkakrotnie książki takich autorów i byłam pozytywnie zaskoczona. Dlatego, za nic mam uprzedzenia i chętnie sięgam po autorów, którzy w komercyjnych wydawnictwach nie mogą się przebić. Mało to razy tak bywało, że self-publishing wydawał wartościowe książki, a zwykłe wydawnictwo jakiegoś gniota? Wprawdzie autorki o zagranicznych nazwiskach (pseudonim, czy naprawdę?) i akcja koniecznie w Stanach, zawsze mnie nastrajają sceptycznie, ale okładka "Hannah" była hipnotyzująca i naprawdę miałam wielką ochotę.

Jak myśleć o przyszłości, gdy przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć?


Dwudziestoletnia Hannah przeżyła piekło. Mimo że od koszmarnej nocy, która całkowicie zmieniła jej życie, minął rok, bolesne wspomnienia wciąż powracają. By się od nich odciąć, dziewczyna decyduje się rozpocząć studia w Nowym Jorku z dala od domu i wspomnień. Początkowo nastawiona sceptycznie do nowych znajomości, z czasem zaczyna się przekonywać do ludzi poznanych na kampusie. Nowi przyjaciele poznają jej tragiczną przeszłość i okazują jej pełne wsparcie, namawiając na rozpoczęcie terapii i uporanie się z traumami.


Wkrótce jednak na horyzoncie pojawia się nowy problem. Will Logan - gwiazda uczelni i wieczny imprezowicz - który każdą noc spędza w łóżku innej dziewczyny. I choć początkowo oboje czują do siebie jedynie niechęć, może się okazać, że łączy ich znacznie więcej, niż kiedykolwiek mogliby przypuszczać...

Hannah jest córką nauczycieli akademickich. Ojciec wbrew swojej matce wyjechał do Polski, co na jakiś czas oziębiło ich stosunki. Babcia jednak przepada za swoją wnuczką, która właśnie przylatuje do Nowego Jorku, by zacząć studia. Wbrew rodzicom, którym wyjazd córki za wielką wodę niezbyt się podobał, ale Hannah się uparła. Dziewczyna walczy z traumą z przeszłości, po której ma bliznę i poranioną psychikę. Ten wyjazd ma właśnie pomóc jej zacząć wszystko od nowa. Nowe studia, nowe miasto i nowi ludzie. Czy da radę się poskładać? Tylko czy to wystarczy, by walczyć z demonami, które są w nas? Gdy tak łatwo nas przestraszyć, rozbić? Klasyka powieści dla młodzieży.


Najłatwiej poznać młodego autora po tym, że nie wie, kiedy się zatrzymać i które fragmenty wykasować. Właśnie to mamy u Lucy Wild, ta książka jest przeładowana opisami, gdy brnęłam przez kolejny opis jakiejś ulicy, usypiałam nad fragmentem o kawie ze Starbucksa, tęskniłam za jakimiś dialogami, ale gdy się zaczęły, to okazało się, że są infantylne, jak z bloga nastolatki Kilkukrotnie zastanawiałam się, czy powieść młodzieżowa może się nie udać, skoro ta fabuła zawsze jest taka sama i to się sprawdza. No i okazało się, że owszem, chociaż ten gatunek rządzi się stałymi schematami, to kluczem jest wykonanie.


W tej książce jest wiele dobrych zalążków, ale moim zdaniem autorka jeszcze wiele musi się nauczyć! Nie mam zamiaru się czepiać przewidywalności fabuły, bo jak wspomniałam, ten gatunek ma swoje schematy, jednak problemem widzę potknięcia w stylu, za dużo opisów, które nie wnoszą nic do akcji. Na początku można jeszcze przymknąć oko, ale później to już jest bardzo nużące.


Książka recenzowana dla portalu Duże Ka

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

To dużymi literami: KAŻDY KOMENTARZ ZAWIERAJĄCY LINK - WYLATUJE- WIELOKROTNIE PROSIŁAM, NIE ODNOSIŁO SKUTKU, TERAZ Z AUTOMATU I BEZ CZYTANIA.

A teraz grzecznie i klasycznie ; ) bo bardzo Was przecież lubię : )

Witaj Gościu, cieszy mnie Twoja wizyta, cieszę się, że chcesz pozostawić ślad po tym, że przeczytałeś to miałam do powiedzenia.

Proszę :) komentuj, ale pamiętaj :)

Każdy głos w dyskusji jest dla mnie ważny. Każdy komentarz jest czytany, na komentarz każdego czytelnika staram się odpowiedzieć.

Jeśli chcesz coś powiedzieć, zwrócić uwagę, a komentarz pod danym postem będzie niewłaściwy - z boku podałam adres mejlowy

Nie spamuj, nie jestem nastolatką, więc nie pisz "Super, zapraszam do mnie". To właśnie jest spam, takie komentarze usuwam. Napisz coś merytorycznego, a na pewno zaciekawisz mnie i odwiedzę Twoją stronę.

Chcesz mnie obrazić? Wyzwać? Wyśmiać moje poglądy, czy mnie, jako mnie? Daruj sobie! Jesli szydzisz, lub obrażasz moich czytelników, lub po prostu naruszasz netetykietę, komentarz również wyleci.