"Uprzedzenie" - Krzysztof Arkadiusz Rędzio [znowu mordują w Sandomierzu]

 Był czas, gdy w okolicy spotkań autorskich było jak na lekarstwo i dopiero pandemia i spotkania online sprawiły, że mogłam uczestniczyć w takich spotkaniach do woli. Jednak w międzyczasie i w Stalowej Woli tych spotkań zaczęło być więcej. Dowiedziałam się, że Miejska Biblioteka organizuje spotkanie z autorem kryminału i to ze Stalowej Woli i chociaż o książce nie słyszałam, to Znajoma, która wyciąga mnie tylko na dobre spotkania, namówiła i korzystając z urlopu pojechałam, książkę kupiłam, autograf dostałam i zostałam tak zaintrygowana, że natychmiast(niemal) zabrałam się za lekturę. Czytanie poszło mi piorunem(nadal urlop), nawet zgadłam mordercę i nie wiem teraz czy trop był tak oczywisty, czy ja jestem tak przenikliwa(skłaniam się ku opcji pierwszej).

 

Wejść do podziemi może każdy. Nie wszyscy je opuszczają.

W jednym z mrocznych zaułków Podziemnej Trasy Turystycznej w Sandomierzu zostają odnalezione zwłoki Oksany Pyłypczuk, młodej Ukrainki i członkini wspólnoty świadków Jehowy.

Do śledztwa przystępują komisarz Grzegorz Mielnicki oraz jego ambitny asystent, sierżant Łukasz Leśniewski. Sprawa szybko przestaje być jednak rutynowym dochodzeniem – tropy się mnożą, a kłamstwa nawarstwiają.

W świecie pełnym uprzedzeń trudno rozstrzygnąć, co jest prawdą. Tam, gdzie nie dociera światło dnia, łatwo ją przeoczyć. Niektórzy ukrywają ją obsesyjnie, a nawet są gotowi zabić raz jeszcze, byle tylko nie wyszła na jaw.

Policjanci muszą mieć więc oczy szeroko otwarte – morderca jest znacznie bliżej, niż im się

wydaje.

Średnia ocen

 7,5 / 10

---

Oceń książkę

Dodaj do biblioteczki

Sandomierz, jak wie już cała Polska to miasto urokliwe, ale i niebezpieczne jak gniazdo jadowitych węży.  Trup ściele się tam nader gęsto, ale chociaż można umierać z ładnym widokiem przed oczami(no chyba, że złoczyńca dopadnie nas na nowych osiedlach, albo jak w książce Trasie Podziemnej). Autorzy prawdopodobnie uznali, że należy odstraszyć czytelników od tej atrakcji, bo co Zygmunt Miłoszewski zaczął, Krzysztof Arkadiusz Rędzio dokończył i nie wiem co musiałoby się wydarzyć, abym postawiła tam stopę. Trudno moja wizyta w `98 była pierwszą i ostatnią, jak się okazuje. Otóż w Podziemnej Trasie, znaleziono zwłoki, nieboszczką jest przewodniczka miejska, ale dodatkowo jeszcze Ukrainka, a jakby tego było mało Świadek Jehowy, a narodowość i wyznanie, na prowincji jednak mogą budzić niechęć, lub wręcz wrogość. Czy zabił ją jakiś fanatyczny patriota? A może jakiś rywal do tytułu przewodnika roku? W ślad za sprawcą rusza komisarz Mielnicki oraz jego druh sierżant Leśniewski. To z Grzegorzem Mielnickim będziemy przemierzać ulice Sandomierz, ale komisarz jest bardzo sympatyczną postacią i mam nadzieję przez wiele tomów śledzić jego perypetie. Chociażby z tego powodu, że trzyma się wysłużonego auta.

 

Po wielu artykułach i awanturkach o self-publishing bałam się, że chociaż autor jest tak sympatycznym człowiekiem, to książka okaże się marna, a nie lubię pisać przykrych rzeczy miłym ludziom. Na szczęście moje obawy były całkowicie bezpodstawne, bo przemknęłam przez ten kryminał szybko i z przyjemnością. Faktycznie to jak autor konstruuje swojego bohatera(powinien mieć wady) jest bardzo sympatyczny i polubiłam bardzo to przekręcanie powiedzeń, chociaż akurat ja jestem po drugiej stronie barykady, czyli używam często i pilnuję by brzmiały należycie. Ta książka to debiut i oczywiście, że mamy pewne wątki do dopracowania, jak chociażby głębsza charakterystyka bohatera, bardziej realistyczna, naprawdę ja nie mówię że ma pić czy palić, albo być dziwkarzem(takich detektywów mamy dosyć), ale jest za idealny, no ale też aż tak dobrze go nie poznaliśmy. Wydaje mi się, że pierwszy trop powinien być podrzucony wcześniej(może przegapiłam), ale chciałabym zobaczyć jak Krzysztof Rędzio będzie się rozwijał i co jeszcze napisze. W całym zalewie książkowego chłamu, marnych książek pełnych kiepskich dialogów, wulgarnych tudzież obrzydliwych opisów, ta książka jest miłą odmianą. No i świetnie się bawiłam tropiąc mordercę. Naprawdę polecam!