"Asterix i Obelix: W służbie Jej Królewskiej Mości"(2012) - Astérix et Obélix: Au Service de Sa Majesté

Rok 50 p.n.e. - głodny podbojów Juliusz Cezar rozpoczyna BITWĘ O ANGLIĘ, wykorzystując perfidnie narodową skłonność Brytów do tradycyjnej przerwy na wrzątek. Królowa Brytów Kordelia wysyła z tajną misją specjalną swego agenta - sir Mentafixa, który ma odnaleźć galijską "willidż" z LICENCJĄ NA OPIERANIE… się siłom Rzymu. Dzielni Galowie Asterix i Obelix podejmują wyzwanie i wyruszają na odsiecz Jej Królewskiej Mości. Mają ze sobą tajną broń przeciw Cezarowi - beczkę magicznej mikstury Panoramiksa oraz niesfornego młodziana imieniem Skandalix, na każdym krok ściągającego na nich kłopoty. Spotkanie Galów, Brytów i Rzymian prowadzi do serii arcyzabawnych nieporozumień, w które zaplątani są jeszcze m.in. najemnicy z Normandii, piraci, złodzieje, dżentelmeni, futboliści, angielskie damy, kaci i nielegalni imigranci.ratunek...

 W sobotę poczułam się namówiona na najnowszą część przygód o Galach – Asterixie i Obelixie. O ile „Misja Kleopatra” mnie zachwyciła i to jest mój sposób na dobry humor. Świetny dubbing, zabawne gagi, ciekawe odwołania do popkultury, sprawiają, że czas spędzony na seansie uważam każdorazowo za bardzo udany. Niestety mam już zupełnie inne refleksje jeśli chodzi o część „Na olimpiadzie”. Miałam problem, wynudziłam się, na pewno nie bawiłam się dobrze,, ogólnie widziałam ten film raz i riplej nie jest przewidywany.

Sceptyczna byłam więc wobec „W służbie jej królewskiej mości”. Pewnie nawet nie zaprzątałabym sobie uwagi tym filmem, gdyby nie kolega, który opowiadał, że film zabawny jest, dobry itp. Więc przy okazji oglądnęłam.

I znowu…. „Misja Kleopatra” to na pewno nie jest. Angielskie wtrącenia  typu galijska wilidź, czy Wasza Madżesti, bawią na początku, w połowie filmu widz przestaje je dostrzegać. Nie ma jakiejś wyróżniającej się postaci, która dźwignęłaby ten film. W głowie nie utknęły mi jakieś zabawne gagi, które wejdą do mojego słownika. Nic, pustka. Powiedziałabym, że zmarnowałam dzień, ale zrobiłam kilk/naście rzędów komina i zaczęłam robić czapkę. Bowiem niestety włóczka z której robiłam szalik skończyła się i w pasmanterii nie ma… tak więc muszę szalik spruć i zrobić pstrokatą czapkę…

Jakaś zramolała się robię, tego się obawiałam, ale Julia i Kotynieniek mnie bawią… czyli po prostu przygody dwóch Galów nie dały rady przekonać mnie i rozbawić… może jeszcze nie czas umierać?

Nie wiem, chyba muszę dać kiedyś filmowi jeszcze jedną szanse, pełne skupienie. Może akurat się przekonam.