Teri Meri Kahaani(2012)

Tylko książki i książki. Postanowiłam, że czas zająć się również i innymi rozrywkami. Np. wrócić do regularnego oglądania filmów. Nie pamiętam kiedy, położyłam się tak, bez stresu i oglądałam film. Zwykle oglądam robiąc na drutach, lub haftując i nie skupiałam się tak na fabule. Powiedziałam sobie – dosyć!  Włączyłam sobie film bolly. W tym gatunku zakochałam się na pierwszym roku studiów i od tamtego pierwszego K3G oglądnęłam, może nie jakoś bardzo, baaaaardzo wiele, ale sporo tych filmów. Ostatnio miałam dłuższą przerwę, którą zresztą w tym tygodniu przerwałam. Wracam do Bolly.

Uwielbiam Shahida Kapoora, obok Saifa Ali Khana, jest to aktor którego darzę miłością wierną. Shahid jest słodki, słowem jakie przychodzi mi, gdy o nim myślę jest „kjuuuut”.

Teri Meri Kahaani to trzy historie, w trzech różnych okresach.

Najpierw przenosimy się w lata sześćdziesiąte, w pociągu jadącym do Bombaju spotyka się  znana aktorka i grajek, który w wielkim mieście chce szukać swojej szansy. Zakochuje się od pierwszego wejrzenia w ślicznej aktorce, później ich losy raz, po raz się krzyżują. Oboje się kochają i gdy wszystko idzie w stronę happy endu, okazuje się – szalenie niefortunnie – że w nim zakochała się jej najlepsza przyjaciółka. Tak to wszystko się gmatwa, że ona jest przekonana, że on jest uwodzicielem i szemranym typkiem. I ona nie chce wchodzić w drogę przyjaciółce i nie chce odbierać się jej faceta.

Wracamy do współczesności. Anglia, On zrywa, spektakularnie, w dzień swoich urodzin ze swoją dziewczyną. Kilka chwil później spotyka dziewczynę, która oskarża go o kradzież i on trafia do więzienia. Z aresztu wyciąga go ona, zorientowawszy się w swojej pomyłce. Zaprasza go na urodzinowego drinka, spędzają ze sobą noc, bawiąc się i zwiedzając miasto. Następnego ranka, on odprowadza ją na pociąg. Znajomość jednak nie kończy się, kwitnie dzięki portalom społecznościowym. Tylko, że jego była dziewczyna wkracza na scenę.  Znowu brak happy endu.

I wędrujemy do roku 1920, Indie  pod brytyjskim jarzmem. On Casanova co się zowie, ona córka działacza na rzecz wyzwolenia Indii. Aby zdobyć względy jej i jej ojca, udaje wielkiego patriotę, jednak dosyć nieudolnie. Gdy odkrywa, że udawanie nic mu nie pomoże, postanawia się zaangażować bardziej w działalność wywrotową. Skutkiem tego trafia do więzienia, ale czymże jest odsiadka skoro zdobył miłość ukochanej. Tylko, że gdy wychodzi z więzienia i biegnie do domu wybranki, okazuje się, że ojciec wydał ją za mąż, za gorliwszego patriotę.

Ten film to opowieść o przeznaczonych sobie duszach, o reinkarnacji o miłości pokonującej wszelkie przeszkody. To bardzo piękny film, nie tylko dlatego, że grają tam ładni aktorzy i jesteśmy momentami zalewani feerią barw. Chociaż na początku bałam się, że mnie znudzi ta historia, ale pod koniec łkałam sobie cichutko w poduszkę i byłam zachwycona tym jak te historie zostały poprowadzone.

Po ostatnim, średnio-udanym spotkaniu z bolly, Teri Meri Kahaani podbiło mnie całkowicie i na pewno będę oglądała więcej. Więcej Shahida!! Mam nadzieję, że z przygotowaniem do jutrzejszej pracy się szybko uwinę, aby wieczorem sobie znowu coś oglądnąć :D