"Magnolia" - Grażyna Jeromin-Gałuszka

Czasami dopiero na bieszczadzkiej wsi życie nabiera prawdziwego znaczenia.

Filip Spalski jest pilotem, kocha latać, robił to całe życie. Pewnego dnia wraca do domu po długim locie przez Atlantyk i dowiaduje się, że jego żona odeszła. Nie chciała dłużej czekać – na niego, dziecko, na wspólne życie. Filip nagle widzi, że nic mu nie zostało. Jest sam, nie ma przyjaciół ani rodziny. Wsiada w samochód i rusza przed siebie. Dojeżdża na koniec świata, do małej wioski w Bieszczadach, gdzie czas płynie tak wolno, że wszyscy kupują gazety sprzed tygodnia. Na nieczynnej poza sezonem stacji kolejowej spotyka mężczyznę, będącego w podobnej sytuacji. Kupuje od nieznajomego zaniedbany pensjonat o nazwie Magnolia. Pracuje tam kilka niezwykłych kobiet, które odmienią jego życie…

Pamiętacie czasy gdy nie było tu tak cicho i pusto, żeby nie powiedzieć martwo? Ja już tylko przez mgłę. Wszystko wskazuje na to, że kończy się rok akademicki i szkolny, koniec wyjazdów, koniec pracy, koniec jazd na egzaminy i wykłady. Mogę skupić się tylko na czytaniu. Szkoda z jednej strony, z drugiej – cieszę się bardzo. Ale ja w ogóle jestem ostatnio jakoś szczęśliwa :D

Wracając w czwartek z Lublina, nie byłam w stanie utrzymać książki, więc wyjęłam telefon z ebookiem. Wybrałam „Magnolię” nie wiem dlaczego, pamiętałam, że okładka mnie uwiodła.

Fabuła też wydawała się zachęcająca, nieco wtórna po tych wszystkich wielkich ucieczkach literackich ostatnich lat. Więc o ile okładka rozbudzała nadzieje, o tyle zapowiadana treść nieco je studziła.

Filip – mężczyzna w średnim wieku, pilot. Jednego dnia traci wszystko, pracę która była jego miłością i pasją oraz żonę. Małżonka, ma dosyć losu żony marynarza, ma dosyć czekania na męża, dosyć życia spod igły, chce dziecka i odrobiny szaleństwa. Trochę dużo, jak na jeden dzień, na jednego człowieka, Filip przechodzi zawał i te wydarzenia sprawiają iż wsiada w samochód i gna przed siebie. Przypadkiem trafia w Bieszczady, na opuszczonej stacji spotyka mężczyznę, który przechodzi coś podobnego. Filip kupuje od niego pensjonat, mieszczący się w starym budynku dla więźniów, mężczyzna ma szansę zacząć nowe życie.

taki cytat Autorka umieściła na początku - uwiódł mnie!

Tak, wiem fabuła która obfituje w „przypadki” i teoretyczną banalność, zgadzam się, można było „Magnolię” spartolić po całości, zrobić z tego męską wersję rozlewiska, żeby było mdło i nijako oraz do bólu schematycznie. Tymczasem „Magnolia” jest wyjątkowa, po pierwsze, to facet dostaje po kuprze, jest karma!! Chociaż te „przypadki” jakie natrafia na swej drodze odzierają nieco z realizmu historię, to jednak nie prawdziwość wydarzeń jest dla mnie największym atutem tej książki. Otóż autorka opowiada nam historie, nie jedną, ale kilka historii, które do czytelnika przemawiają. Do mnie najbardziej przemówiła historia Olgi, wciąż o niej myślę, wciąż staram się rozgryźć, dla mnie w tej kobiecie w jej życiu jest coś co przyciąga.

Gdyby tylko interesowała mnie Olga to książka na dobrą sprawę mogłaby mieć kilkanaście stron, ma nieco ponad dwieście, a na jej kartach żyją ludzie. Cieszą się, popełniają błędy, przeżywają dramaty i kochają.

Grażyna Jeromin-Gałuszka zaprasza nas do wysłuchania wyjątkowej opowieści, warto skorzystać z zaproszenia, wydaję mi się, że jednostka wrażliwa nie będzie żałowała!!