"Szósta ofiara" - Gregg Olsen

Przerażający kryminał bestsellerowego amerykańskiego autora, Gregga Olsena.

Sieć zatok wdzierających się w wybrzeże Ameryki staje się miejscem pochówku młodych niewinnych kobiet. Policja znajduje ciało za ciałem. Ofiary nie miały ze sobą nic wspólnego prócz straszliwych męczarni, jakimi zakończyło się ich życie. Ktoś wytrwale je tropił, a potem porywał i torturował – zdeprawowany zabójca obdarzony sprytem, któremu dorównuje jedynie jego okrucieństwo i żądza krwi. Ale śmiertelna seria dopiero się zaczęła, a kolejne zabójstwo będzie najbardziej szokujące ze wszystkich…

Jako młode dziewczę, długo wzbraniałam się przed kryminałami. Gdy w końcu się przekonałam, szukałam swojego podgatunku. Przekonałam się, że jestem raczej wielbicielką starych, dobrych i klasycznych kryminałów, w których centralnym punktem jest śledztwo. Denat jest, bo jest, ale książka opisuje etapy dochodzenia do prawdy, bez epatowania okrucieństwem.  Od czasu do czasu daję się jednak uwieść tym bardziej współczesnym, które nieźle siadają na psychikę.

Miałam iść wcześniej spać… ale jak się wciągnęłam, to po pierwsze nie mogłam przestać, a po drugie bałam się usnąć, nim nie doczytam, jak to się skończyło.

Gdy poranna mgła unosi się znad ziemi, zbieracze runa leśnego idą do pracy. Po kilku godzinach Celesta, kobieta która zbiera runo, razem ze swoim chłopakiem, oddala się za potrzebą. Nie wie, że jest śledzona, nie wie że to jej ostatnie chwile na wolności, że na cel wziął sobie ją psychopata, który ma nie tylko specyficzne upodobania, ale także łeb na karku, co bardzo utrudni schwytanie. Celeste jest pierwszą ofiarą , będą kolejne, prowadzący śledztwo będą szaleć z powodu braku śladów, a opinia publiczna wpadnie w panikę, w czym pomoże jej lokalna gazeta opisująca dokładnie zbrodnie psychopaty.

Książka absolutnie nie jest old schoolowa, sporo w niej przemocy, a książka naprawdę siada na psychice. Powieść porządnie trzyma w napięciu. Wywoływała u mnie uczucie zagrożenia, silny lęk. Pewne na sto procent, że długo sama, na spacer nie wyjdę, na bank. Zresztą, wieczorem z domu też nie wyjdę. Dziękuję bardzo.

Intrygujący bohaterowie, zwłaszcza para psychopatów, chociaż osoby zaangażowane w śledztwo też są ciekawe i z przyjemnością czyta się o ich perypetiach. Jednak nie ukrywam, że żona psychopaty najbardziej intryguje. On, jak on jest chory, nienormalny, człowiek zdegenerowany, zapętlony w nienawiści, ale żona? W którym momencie wyrażamy zgodę na to by z człowieka, zamienić się w potwora… Czy to w człowieku zawsze siedzi, gdzieś pod skórą? Jak poznać, że osoba, którą mijamy na ulicy, która mieszka obok nie ma takich skłonności? Pewnie się nie da… i to jest przerażające.

Wszystkie elementy tej powieści, składają się w całość i tworzą mrożącą krew w żyłach intrygę, przerażającą, mroczą, przykuwającą do fotela. Książkę najlepiej czyta się w bezpiecznym pokoju, zakutanym w kołdrę, w koc i w kota – dla ochrony.

Naprawdę mocny kryminał… dla wielbicieli silnych wrażeń, książek, które dają porządnego kopa psychice.  O tak, polecam bardzo!