"Gra tajemnic" - The Imitation Game

Stosunkowo rzadko udaje mi się namówić Mamę na wspólne oglądanie filmu, a to napisy przeszkadzają, a to tematyka nie taka. Zwykle każda z nas ogląda to co chce, tym razem jednak mając do wyboru, jakże ciekawe Rozmowy w toku, zaproponowałam, a Matecznik litościwie się zgodziła, Grę tajemnic, film na który miałam ochotę od dawna, nawet wczoraj miałam sama oglądać, ale rozsądnie poszłam spać, pomna porannego wyjazdu. Zarówno obsada, jak i tematyka były obiecujące. Lubię takie kryptologię, tematyka Enigmy mnie interesuje, jako Polki dumnej z matematycznych osiągnięć polskich naukowców. Pełne dobrych oczekiwań, dooobra Mama była sceptyczna, zasiadłyśmy przed ekranem.

Historia niezwykle utalentowanego Alana Turinga, brytyjskiego matematyka, który w kluczowym momencie II wojny światowej złamał niemiecki kod Enigma. Zespół najbardziej utalentowanych ludzi na świecie pracuje pod okiem genialnego Alana Turinga nad złamaniem skomplikowanego kodu, którym posługują się naziści. Ich niesamowite dokonania, oparte częściowo na pracy polskich naukowców, pozwalają położyć kres najbardziej okrutnej wojnie w historii dużo wcześniej, niż wydawało się to możliwe. Po tych wydarzeniach Turing w blasku chwały przystępuje do badań, których efektem będzie największa rewolucja naszych czasów – powstanie komputera. Mimo niesamowitych zasług, ekscentryczny geniusz wpadnie w poważne kłopoty, które doprowadzą do nieoczekiwanego zwrotu w tej fascynującej historii.(źródło opisu i plakatu filmweb)

Film podbił nas obie – co stosunkowo rzadko się zdarza- ja się oczywiście popłakałam, ale troszeczkę. Na uwagę zasługuje fantastyczna obsada, nawet Keira nie irytuje, z radością obserwowałam prokuratora z The Good Wife czyli Matthew Goode`a, oczywiście o wspaniałej kreacji Benedicta Cumberbatcha, który był po prostu fantastyczny, odrobinę szalony, ekscentryczny, a jednocześnie zagubiony i cierpiący. Nieznana historia złamania kodu Enigmy – co przypomnę zostało zapoczątkowane przez Polaków, oczywiście nie wszystko jest zgodnie z prawdą historyczną, ale wiadomo, że to specyficzna tematyka, niełatwa do przekazania laikom.

Oczywiście film jest sztampowy, pewną nowością jest to, że film toczy się nie w dwóch, ale w trzech płaszczyznach czasowych; w latach szkolnych – gdy Alan zakochuje się w koledze ze szkoły, w czasie wojny gdy próbuje złamać szyfr Enigmy oraz w latach pięćdziesiątych, gdy włamanie do jego mieszkania, ściąga nań uwagę policji. Jest schematyczny bo mamy oczywiście wyalienowanego geniusza, awykonalne zadanie, konflikt z drużyną oraz sukces, który jest wynikiem zażegnania problemu wśród kolegów. Tak, nie ma znowu niczego odkrywczego, ale film ma to coś.

Gra tajemnic to naprawdę świetnie nakręcona, poruszająca historia tragedii człowieka. Nie sposób nie współczuć bohaterowi, a ostatnie kadry, po prostu poruszają.

Gorąco polecam!!