"Mennica" - Mateusz M. Lemberg

"W nocy nie słychać w lesie śpiewu ptaków. Samotny pies myśliwski myśli o swoim panu, warując w środku młodnika. Z nudów i głodu gryzie palec dziewczyny, której ciało wyczuł pod darnią.

Samotny mężczyzna siedzi w wyciszonym, ukrytym pomieszczeniu i przygląda się pracującej maszynie offsetowej. Drżą mu dłonie. Tuż obok stoi prasa do wyrobu monet. Jeszcze nie wie, że ta nielegalna mennica przyczyni się do końca jego marzeń.

Policjant, który nie stoi już na straży prawa wpatruje się w pistolet na półce. Niedługo będzie musiał go użyć, żeby ochronić dobro i miłość. Nie wie, że sprowadzi śmierć, cierpienie i usłyszy samotny krzyk przerażenia ukochanej. Starzec, który przyszedł z zaświatów milczy. Zbrodnie i sprawy przeszłości właśnie wróciły.

Lemberg wraca do bohaterów "Zasługi nocy" i "Patrona". W "Mennicy" Witczak, Tymański i Cynowska muszą rozwiązać swoją najtrudniejszą sprawę.

Trzy podejścia do Mennicy robiłam i nie mogłam, było ciężko. Za diabła nie mogłam się wkręcić. Dopiero zgłębienie informacji o tej książce pomogło. Znacie to uczucie, gdy jesteście na imprezie, wszyscy znają wszystkich, a wy jesteście zagubieni, jak uciekinier w lasach Syberii? Okazuje się, że nie doczytaliście i wcześniej było przyjęcie zapoznawcze. Ach tak!! Przegapiliście po prostu wcześniejsze książki z serii i teraz nie znacie nikogo, a autor opowiada o nich ploteczki, jakbyście byli starymi znajomymi. Trudno, miałam być do tyłu i niestety psuło mi to radość z lektury bardzo.

Krzysztof Witczak, bohater poprzednich książek z serii, chory na schizofrenię przebywa na emeryturze u znajomych, wszystko to oczywiście jest zakorzenione w poprzednich książkach i trudno wymagać by autor streszczał wszystko, co dla znających serię jest oczywiste. Żeby nie było nudno, żona gospodarza i Kamila dzięki której Witczak ma spokojną starość zostają porwane. Czas leci, ale jeśli nie wykonają fałszywego kroku, być może kobiety ocalą życie.

Policjant o uroczym przezwisku Hif, wraz ze swoim kolegą Wilkiem, za sprawą psa odkrywają w lesie zwłoki, na dodatek, nie jedne. Wiadomo, że będzie toczyć się śledztwo mające na celu wyjaśnienie sprawy. Mamy jeszcze dodatkowo kobietę, która jest w ciąży, ale czuje się mężczyzną… nie, na pewno nudzić się nie da. Dzieje się dużo, wszystko toczy się dookoła komendy stołecznej, dzięki czemu możemy poznać realia polskiej policji, fascynujący świat stróżów prawa. Sądzę, że fani autora nie będą narzekać.

A czy ja narzekam? W sumie, tak, bo ze względu na zły początek po prostu w książkę się nie wgryzłam, czytałam ją powierzchownie, bez wielkich przeżyć, bez zaangażowania w los bohaterów. Ot tak jak słuchałam historii koleżanek Mamy z sali.

Nie neguję tego, że to jest dobry współczesny kryminał, wprawdzie jak wiecie, ja celuję raczej w retro, ale potrafię docenić ciekawą intrygę którą snuje autor. Mamy napięcie, są emocje, są również ciekawie skonstruowani bohaterowie.

Chętnie bym sięgnęła po wcześniejsze książki i poznała ich bliżej.

Kochani, ja jutro wyjeżdżam, wrócę najpewniej w środę, ale chyba zabiorę notebooka i jakiś kontakt będzie...