"Tajemnice Rutherford Park" - Elizabeth Cooke

Lady Octavia Cavendish żyje jak w złotej klatce. Fortuna, którą wniosła w posagu, pozwoliła jej mężowi, Williamowi, odnowić oblicze majątku, on sam czuje się jednak uwiązany przez zobowiązania i tytuł szlachecki. Od syna Cavendishów, Harry’ego, oczekuje się, że pójdzie w ślady ojca, ale chłopak żyje swoimi marzeniami: chce zostać pilotem. Tymczasem w pomieszczeniach dla służby pokojówka Emily skrywa tajemnicę, która może okryć ród Cavendishów hańbą. W wigilię Bożego Narodzenia 1913 roku Octavia przyłapuje męża w niedwuznacznej sytuacji z jego okrytą sławą skandalistki piękną kuzynką. Chwilę później Emily wymyka się z domu, by wyjawić światu swój sekret. Na horyzoncie zbierają się czarne chmury, nadciąga wojna, a w Rutherford Park pulsują skrajne emocje…

Należę do wielkich wielbicielek Downton Abbey. Wprawdzie obecnie mam tyły i nie jestem na bieżąco, ale chyba po lekturze tej książki nadrobię. Dlatego dla mnie reklamowanie książki, jako będącej w klimacie tego świetnego serialu, to wielka pokusa. Marzyłam o tej książce od jej premiery. Teraz moje marzenia się spełniły, więc książka nie czekała nawet tygodnia. A pomimo obowiązków zawodowych po prostu ją połknęłam. Kosztem snu. Pierwsze sto stron pochłonęłam w kolejce do lekarza… Było niespiesznie, klimatycznie chociaż przez długi czas czegoś mi brakowało. Tym bardziej, że blurb nie jest zbyt dobrze napisany, właściwie opisuje kilka pierwszych stron, opis z tyłu sugeruje jakoby były osią całej powieści. Czy warto się tak napalać(piszę to jednym okiem zerkając na serial).

Mamy grudzień 1913 roku, Rutherford Park to majestatyczna rezydencja arystokratycznego rodu. Jak inni z tej klasy żenią się dla pieniędzy, zasiadają w parlamencie, w sumie to się wałkonią, byle było to dyskretne i powodowało głośnych skandali. Poznajemy Octavię Cavendish, żonę właściciela Rutherford Park. Octavia zakochana w swoim mężu, została przez niego wybrana ze względu na majątek jaki wniosła w posagu. Kobieta przywykła już powoli do tego, że jej mąż zachowuje dystans, w końcu jest od niej dwie dekady starszy, mają długi małżeński staż, trójkę prawie dorosłych dzieci. Dopada ich proza życia. Syn państwa Cavendishów zbyt swobodnie poczyna sobie ze służącą, dziewczę jest w nim zakochane, a on chociaż nie myśli o ślubie(różnica pochodzenia!!), korzysta z życia. Noc Bożego Narodzenia staje się momentem w którym uporządkowane i nudne życie rodziny zmienia się i nic już nie będzie takie samo. Dzieci dorastają a w małżeństwie jaśnie państwa coś się zmieni. Czy o pewnych rzeczach można zapomnieć? Czy naprawdę wszystko da się wybaczyć i czy da się zacząć od nowa?

Na początku wspomniałam, że czegoś mi brakowało, może mocniejszych akcentów? Powieść jest delikatna, jak pastelowy obrazek, portret czasów, które przemijają z wiatrem, zbliża się wojna, wszyscy żyją jak w gorączce, a ludzie urodzeni jeszcze w złotych czasach epoki wiktoriańskiej nie mogą się do nich dostosować, chociaż duszą się w swoich gorsetach i maskach. Gdy czytałam końcówkę czułam ciepło wokół serca i łzy pod powiekami.

Przekonałam się, że te wszystkie zachwyty i porównania do Downton były jak najbardziej trafione, to ten sam klimat, ta sama klasa, podobne problemy, a jednak pokazane w innym świetle. Ta książka to stare dobre Downton, z pierwszego sezonu, chociaż bez bezkonkurencyjnej Babci Violet. Czyta się naprawdę szybko i płynnie, po prostu dobrze, naprawdę gorąco zachęcam do zapoznania się z tą książką osoby lubiące filmy kostiumowe, ten niepowtarzalny klimat angielskiej prowincji. Gdy deszcz bębni o dach, ta książka będzie niezastąpiona.

Naprawdę polecam i już ostrzę zęby na drugą część.

Książkę przeczytałam dla portalu: