Nowa fenomenalna trylogia królowej literatury kobiecej, autorki bestsellerowej sagi Stulecie Winnych – Ałbeny Grabowskiej.
W 1880 roku w podwarszawskim dworku ma przyjść na świat Alicja, owoc płomiennego romansu hrabiego Jana Księgopolskiego ze służącą Natalią. Tymczasem hrabia oczekuje narodzin prawowitego dziedzica. Zdesperowana służąca postanawia zrobić wszystko, żeby arystokrata uznał ich wspólne dziecko, a ją samą pokochał. By to osiągnąć, ucieka się do czarów. Nie wszystko jednak przebiega pomyśli Natalii. Syn z prawego łoża umiera, a hrabia zabiera do dworu tylko malutką Alicję, która będzie wychowywała się w dostatku, ale bez miłości ojca i przybranej matki.Odprawione niegdyś czary pozwolą Alicji żyć tak, jak nie żył dotąd żaden człowiek...
Koniec
dziewiętnastego wieku. Pracująca jako pomoc kuchenna Natalia spodziewa się
dziecka. Zbrzuchacił ją właściciel majątku, który jest zapatrzony w swą śliczną
żonę, ale ta jest zimna jak lód i niestety pożycie nie układa się tak jak o tym
marzył. Krzepka Natalia jest pełna życia i nie ma zachowań arystokratycznej
małżonki. Owocem nocnych, tajnych schadzek jest rosnące w łonie dziewczyny
życie. Traf chce, że i żona Jana spodziewa się dziecka. W ten sposób los Alicji
zwiąże się nierozerwalnie z wielkim majątkiem i możną rodziną, która mając
pieniądze nie ma ciepła w sercach. Dom tej rodziny jest okazały, ale pusty i straszy chłodem. Czy
mimo to Alicja, spełni wróżbę sprzed swoich narodzin?
Lubię
prozę Ałbeny Grabowskiej, za ten klimat, bez względu na to, za jaki okres
historyczny się bierze, to umie czytelnika dosłownie przenieść w czasie. Bierze
na tapet fajny czas, z jednej strony mężczyzna może robić wszystko, chadza do
burdelu, uwodzi kobiety, ale wszystko w zakłamanym sekrecie, nie można mówić
głośno o tym co naturalne. Stąd te problemy z żoną, która niby taka zakochana,
niby wykształcona, ale zielona jak szczypiorek i pruderyjna. Chociaż czy na
pewno?
Jestem
bardzo ciekawa jak autorka poprowadzi akcję dalej, jak potoczy się życie
Alicji, jak wspominałam, drugi tom tylko czeka na czytanie, ale zrobię kilka
dni przerwy.
A
Wy zetknęliście się z twórczością Ałbeny? Poznałam Ją na Targach jest
przecudowną kobietą, wprost emanuje ciepłem i spokojem i szlachetnym
dostojeństwem. Polecam Wam również trylogię Stulecie winnych mam jeszcze dwie Jej książki, jedną
przywiozłam rok temu z Krakowa i ciągle szukam czasu.
Tak, znam dość dobrze twórczość autorki i jeszcze się na niej nie zawiodłam. Tę serię mam w planach :)
OdpowiedzUsuńale znasz książek jej więcej, to zaufam Ci z chęcią, że dalej też się nie zawiodę :)
UsuńTak Ci zazdroszczę poznania autorki! Miałyśmy przyjemność kilka razy rozmawiać, ale jak na razie tylko elektronicznie :) Uwielbiam Stulecie winnych, został mi ostatni tom... i tak samo jak chcę po niego sięgać, tak samo nie chcę. Nie chcę żeby się to skończyło, bo ubóstwiam tę serię tak bardzo... Alicja również za mną, znowu byłam zachwycona. Podobało mi się, że tym razem skupiamy się na jednej postaci :) Drugi tom... w tej chwili mam szlaban na kupowanie, ale pewnie na święta sobie ją sprezentuję :)
OdpowiedzUsuńJest cudowna, taka eteryczna, elegancka, magiczna!!
UsuńTwórczość Ałbeny Grabowskiej uwielbiam, "Stulecie Winnych" i pierwsza część "Alicji" były super, ale ta druga część.... Jakby zupełnie ktoś inny ją napisał. Akcja od sasa do lasa. Tak niemożliwa, że aż absurdalna. Bohaterowie słabo nakreśleni, bardziej bazujący na znanych nazwiskach niż charakterze (Freud, Coco Chanel), a Alicja od połowy książki wręcz irytująca. I jeszcze ten cyrk (nie napiszę nic więcej, by nic nie zdradzić, ale od cyrku zaczyna się równia pochyła w dół). Tak czekałam na drugą część, a tak się rozczarowałam, jakbym straciła najlepszego przyjaciela :-(.
OdpowiedzUsuńNo co Ty.... kurczę, przestraszyłaś mnie. Aaaaaa no boję się!!
UsuńJestem bardzo ciekawa Twojej opinii :-)
UsuńBardzo mi się podobało Stulecie, tej jeszcze nie czytałam.
OdpowiedzUsuńBo Stulecie jest po prostu wspaniałe!!
Usuń