"Zima świata" - Ken Follett [ drugi tom Trylogii Stulecie ]

Zdaję sobie sprawę, że przesadzam w chomikowaniu książek, na tak zwaną czarną godzinę. Kupuję, zbieram, układam w stosy, a później one czekają, aż… aż przestanę zbierać? A może jak wygram milion ekstra godzin na czytanie? Wielokrotnie robiłam postanowienia, że nie będę tak zbierać. I dlatego, gdy kilka lat temu wyszedł drugi tom Trylogii Stulecie, dzielnie oparłam się zakupowi, bo w końcu nie mam czasu. Oczywiście, w końcu, ponad dwa lata temu złamałam się i kupiłam tom drugi i trzeci. Oba stały na półce z hałdami książek, które czekają na swój czas. Ponad tysiąc stron, miało mi wystarczyć na tydzień. Wystarczyło raptem na trzy dni.

Akcja książki rozpoczyna się w momencie dojścia Hitlera do władzy w 1933 roku, kilka lat po wydarzeniach opisanych w UPADKU GIGANTÓW. Pojawiają się tu postacie, których losy składały się na fabułę tamtej książki, a także ich dorastające i dorosłe dzieci. W Niemczech mnożą się akty przemocy wobec Żydów, represje wobec politycznych przeciwników partii nazistowskiej. Rodziny von Ulrichów i Francków czynnie przeciwstawiają się nazistom i płacą za to najwyższą cenę. Wołodia, syn Grigorija Peszkowa, attache przy ambasadzie radzieckiej w Berlinie, prowadzi działalność wywiadowczą, werbując niemieckich informatorów. Jednym z nich jest Werner Franck. Drugi z braci Peszkowów, Lew, realizuje swoje marzenie – emigruje do Ameryki i zdobywa fortunę. Jego córka Daisy przyjeżdża do Londynu, gdzie poznaje sympatyzującą z faszystami rodzinę hrabiego Fitzherberta. Uwodzi syna hrabiego, zostaje jego żoną. Na uroczystym balu w Cambridge poznaje Lloyda Williamsa, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Daisy nie odwzajemnia jego uczucia. Zrozpaczony Lloyd wyjeżdża do Hiszpanii i zgłasza się jako ochotnik do brygad międzynarodowych. Tuż przed wybuchem II wojny światowej los ponownie zetknie go z Daisy...

Zima świata to kontynuacja bohaterów z powieści Upadek gigantów. Ludzie, którzy obserwowali zmierzch świata, Wielką wojną, układają sobie życie. Rodzą im się dzieci, które mają marzenia, swoje przekonania, chcą kochać i żyć w pokoju. Niestety, zło znowu podnosi łeb, w Niemczech, w Związku Radzieckim, nad światem zaczynają krążyć demony wojny, a rodziny znów będą musiały cierpieć strach, tęsknić, przeżywać rozłąkę i niepokój o najbliższych. Ken Follett zabiera nas na różne strony barykady, do USA, Anglii, ZSRR, Niemiec. Wszędzie tam gdzie młodzi ludzie, dzieci znanych nam bohaterów, próbują walczyć o swoje marzenia. Czasami marzą o komunizmie bez granic, czasami o aryjskiej dumie, czasami aspirują do arystokracji, a czasami po prostu chcą kochać. Berlin lat trzydziestych, bombardowany Londyn, zaskoczone Pearl Harbour, napaść na ZSRR, burzony i pokonany Berlin. Na pewno nie będziecie narzekać na nudę, ani na brak emocji.

Zwlekałam i z zakupem tej książki i z jej lekturą, bo tom pierwszy, pamiętam jak go czytałam, Mama leżała w szpitalu, a ja łączyłam dom, z dojazdami do Niej i ogarnianiem ostatniego roku studiów(początek roku akademickiego) i zamiast na jedzenie wydałam pieniądze na książkę(nic nowego, ot Folletta polubiłam przy Filarach ziemi – kontynuacja też leży od stu lat), no i książka mi się podobała, ale nie aż tak, żeby po paru miesiącach rzucać się na kontynuację. Później poszłam do pracy i szkoda było mi i czasu i kasy. Te obawy wróciły, gdy zaczęłam ją czytać bo nie mogłam się wgryźć. Pamiętałam okrutną scenę z psami o homoseksualnym wątkiem i bałam się tych opisów. I chyba tak do dwusetnej strony szło mi opornie, ale byłam przymuszona do leżenia, książka była obok i poszło. Bardzo się wciągnęłam.

Książka jest epicka, porusza bardzo, bardzo wiele problemów. Pokazuje dojrzewanie człowieka w ekstremalnych warunkach. Cały przekrój społeczeństwa, ewolucję poglądów, heroiczne czyny, których dokonuje człowiek w obliczu zagrożenia. Autor nie idzie na łatwiznę, w dosyć brutalny sposób opisuje tortury, eutanazję niepełnosprawnych, holocaust. Jednak z brutalną rzeczywistością III Rzeszy pokazuje beztroskę Amerykanki, która chce być arystokratką, która chce zdobyć pozycję. Pokazuje, jak Daisy ewoluuje, jak zmienia się jej sposób myślenia. W tej powieści mamy duże zagęszczenie dramatu, ale też piękno i naiwność miłości wystawionej na próbę. Aż ręce mnie świerzbią, żeby sięgnąć po trzeci tom, tylko na razie muszę odpocząć od tych emocji, bo eksploduję.

Nie zawiodłam się na Follecie, cieszę się, że kupiłam. Warto było pozwolić tej książce dojrzeć na półce. Jestem ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów, w okresie zimnej wojny i nie tylko.

Polecam!!