"Szukaj mnie wśród lawendy. Zuzanna" - Agnieszka Lingas Łoniewska

Piękna Dalmacja Południowa, malowniczy Półwysep Pelješac, trzy siostry, trzy historie, trzy miłości.
Czy można zapomnieć o zdradzie i niespełnionych obietnicach? Mówi się, że każdy zasługuje na drugą szansę, ale czy takim dobrodziejstwem Zuzanna obdarzy Roberta? Nie tak łatwo przecież zamknąć karty przeszłości i napisać nową opowieść o wspólnym życiu.
Zuzanna to pierwszy tom historii trzech kobiet w gorących chorwackich klimatach. Opowieść o tym, jak łatwo i szybko można zniszczyć wszystko, co w życiu najcenniejsze i jak trudno potem to odzyskać.

Co jakiś czas przez polską blogsfere przetacza się awantura czy czytać polskich autorów, gdy ta dyskusja ucichnie ktoś uzna za stosowne wykpić czytanie tradycyjnych romansów i literatury kobiecej. Kończy się jedna, zaczyna druga i tak w nieskończoność… a myślałam, że czasy zasłaniania okładki gazetą minęły. Na szczęście jestem starsza niż wskazuje na to mój PESEL i mam to w nosie.  Przez większość czasu piję elegancko kawę, ale raz na jakiś czas mam ochotę na piwo, mam ochotę na książkowy romans, motylki i to wszystko za co czytelnicy kochają Agnieszkę Lingas-Łoniewską. A Ci co nie kochają? Ano jeszcze się taki nie narodził, co by wszystkim dogodził. Bywa. Jeden lubi róże, drugi piwo duże.

Z zazdrością obserwowałam relację Agnieszki z wypadu do Chorwacji, umierałam z ciekawości, jaka będzie ta saga rozgrywająca się wśród lawendowych pól.  Bardzo lubię styl opowiadania Agnieszki, pozwala mi się odstresować i przenieść w inny wymiar.

Zuzanna, tytułowa bohaterka jest po trzydziestce, odniosła sukces w korporacji, oczywiście kosztem życia prywatnego. Jej dwie młodsze siostry(jedna młodsza jest odrobinkę, bo to bliźniaczka) ułożyły sobie życie, bliźniaczka ma naprawdę udaną i tradycyjną rodzinę, młodsza siostra wprawdzie ma życie nieco bardziej pogmatwane, ale również pełniejsze niż to Zuzy. Zuzanna odnosi sukcesy tylko na niwie zawodowej, jej życie prywatne jest porażką. Jako młoda dziewczyna przeżyła zawód miłosny, co zraniło ją poważnie i sprawiło, że nie była w stanie zaangażować się w żaden inny poważny związek. Praca kompensuje jej braki w innych dziedzinach,  nie znaczy to że sama praca jej wystarczy, bo wspomnienia, pomimo upływu lat, wciąż ją prześladują, ale wiecie… z braku laku. Wszystko płynie monotonnie, do czasu aż najmłodsza siostra wpada na pomysł ściągnięcia sióstr do siebie. Na wyjeździe organizowanym przez męża bliźniaczej siostry Zuzanny – Zofii, pod który do wyjazd mają się podpiąć, będzie pewien tajemniczy, acz zabójczo przystojny mężczyzna. A że w życiu nie ma przypadków, to zapowiada się masa emocji, wśród urokliwych krajobrazów.

Agnieszka Lingas-Łoniewska potrafi pisać takie miłosne historie, że pomimo pozornej banalności, mamy motyle, wzruszenia, wielkie przeżycia. Ruszyła mnie ta książka, ruszyła mnie historia Roberta, którego było mi żal, chociaż swoje za uszami miał. Agnieszka potrafi tak pisać, że wczuwam się w losy bohaterów, razem z nimi przeżywam, czuję ból, smutek, rozpacz, chęć odwetu, nienawiść.

Ktoś mi powie, ojeju takie nieskomplikowanie książki czytasz, a czyta – odpowiem, bo czasami zamiast oglądać problem z każdej strony wystarczy przeżyć katharsis, a w tym Lingas-Łoniewska jest mistrzem. Wprawdzie, wydaje mi się, że są drobne nieścisłości w datach, ale bądź co bądź nie jestem nazi-kronikarzem, to bardzo czepiać się nie będę.

Nie mogę się doczekać tomu drugiego(leży sobie na biurku i czeka), jak znam Autorkę, wiem, że mogę się spodziewać jeszcze większego WOW, więc niecierpliwie czekam.