"Siła niższa" - Marta Kisiel [ "Bo w bamboszkach nie sposób być niemiłym."]

Gdy już znalazłam książkę, która mnie rozbawiłam, to wielce ucieszyła mnie wiadomość, że powieść Dożywocie bo to o niej mowa, będzie miała kontynuację. Oj krętymi drogami szła do mnie Siła niższa, można by przypuszczać, ze jakieś nienaturalne byty wpływały na namnażanie się perturbacji, mnożyły się i mnożyły, jak bakterie w toalecie, według reklam. W końcu jednak nastał szczęśliwy A.D. 2017 i u mych drzwi stanął zacny doręczyciel, a ja nie wierząc w szczęście niepojęte, wykonałam taniec radości. Chociaż jakąś tam listę miałam, z kolejką książek do czytania, to jednak Siła niższa przepchnęła się jak moherowa babcia w kolejce i zaczęłam czytać, bardzo prędko. A trochę się bałam, bo moje siostry Mojry(Aga, Irena – buziaki), trochę ostudziły mój zapał. I podobno Krakersa brak. A ja lubię, Krakersa i krakersy.

Kontynuacja kultowego Dożywocia. Wymęczony codzienną rutyną, za to oswojony z niecodziennymi zjawiskami Konrad Romańczuk odkrywa, że nie jest jedynym posiadaczem anioła stróża, a dwie takie istoty pod jednym dachem to dopiero początek kłopotów.

Dramatyczny finał Dożywocia nie zwiastował spokoju w kontynuacji i faktycznie. Wszystko stanęło na głowie. Byli lokatorzy Lichotki, próbują na nowo ułożyć sobie życie, Licho pogrąża się w marazmie, Szczęsnego brak, z gromadki utopców zostaje jeden, króliki hasają. Gospodarz nowej siedziby, Wiking, hobbystycznie dłubie w drewnie, w wolnym czasie strugając wikingowy drakkar. Romańczuk, ma zaś swój wletschmerz, jakby wyrabiając normę swoją i Szczęsnego. Snuje się chłopina, aż z stuporu wybija go nagle podsłuchana rozmowa w Tesco, tak jakby słyszał rozmowę Anioła z podopiecznym. Para początkowo się wypiera, ale gdy finalnie Konrad zabiera Licho do Tesco, i doprowadza do konfrontacji, okazuje się, że nie on jeden został obdarowany takim dożywociem. Dwaj obdarowani ucinają męską rozmową przy herbacie i ciasteczkach i dochodzą do porozumienia. Ponieważ Paweł, potrzebuje oddechu od swojego stróża, a Konrad potrzebuje gotówki, to Paweł zapłaci Konradowi za przechowanie stanowczego anioła stróża. I to jest dopiero początek, będą widma, nagłe zwroty akcji, dramaturgia sięgnie zenitu, ale wszystko będzie wspaniale się czytało i śledzenie profilu Ałtorki daje mi nadzieję, ze to jednak nie jest koniec.

Uwielbiam poczucie humoru Marty Kisiel, te żarty tak codzienne i nie zawsze wysublimowane, ale diablo śmieszne. Ten humor sytuacyjny, te parkosyzmy gdy wyobrażamy sobie to co Ona opisuje. Jest świetnie, czytało mi się szybko i chichotałam w duchu a czasami nawet o wiele głośniej.

Nadal bezgranicznie kocham Licho, chciałabym mieszkać z Rudolfem Valentino i jednak domagałabym się stanowczo Krakersa, akurat mam miłe piwnice, więc mógłby tam zawodzić : D

 

mam komplet : D

Apeluję gorąco o kontynuację, kontynuacji, bo Marta Kisiel trzyma świetny poziom, bawi do łez i wciąż ma demoniczne koncepty! A pióro ostre jak brzytwa!!