"Dług honorowy" - Wojciech Chmielarz [ drugi tom serii o Bezimiennym]

Premiera kolejnego tomu serii o Bezimiennym popchnął mnie w stronę wcześniejszych tomów, które leżą i czekają aż je przeczytam. Byłam zdziwiona bo okazało się, że czytałam tylko tom pierwszy, więc by uspokoić sumienie wzięłam się za tom drugi, Dług honorowy leżał u mnie na półce kilkanaście miesięcy, a w głowie mam to jak Wojciech Chmielarz barwnie opowiadał o tej serii u nas w bibliotece dwa lata temu. Teraz muszę przegrzebać hałdy przy łóżku i znaleźć tom trzeci, ale na pewno kilka książek przerwy sobie zrobię. Nadal jestem w szoku jak sprawnie Chmielarz napisał tę powieść, że faktycznie nigdzie nie pada imię głównego bohatera. Brawo za kreatywność.  

 

Wilki to niewielka wieś zagubiona gdzieś nad jeziorem w województwie lubuskim. Miejscową społecznością wstrząsnęła tragedia, kiedy zamordowano tam młodą dziewczynę. Mordercę szybko złapano. Okazał się nim skłonny do wybuchów agresji odludek Traszka. Są jednak osoby, które nie wierzą w jego winę.

Bezimienny bohater, znany z Prostej sprawy, pojawia się w Wilkach, żeby zbadać sprawę. Sam jednak nie wie, w co się pakuje. Będzie się musiał zmierzyć z miejscowymi, którzy nie lubią obcych, holenderskimi gangsterami i tajemnicami przeszłości, które miały nigdy nie wyjść na jaw.

Jedziemy z bohaterem w głuszę, jedzie z nim Rom – Czarny, który odwołując się do długu wdzięczności prosi go o przysługę. Otóż pośrodku niczego, w miejscowości Wilki została zamordowana nastolatka, zdarzenie samo w sobie makabryczne, ale podejrzany siedzi w więzieniu, w sumie nie wiemy dlaczego Czarny chce się w to zaangażować, ale bohater po kilku próbach uzyskania odpowiedzi po prostu bierze się do pracy. Co ciekawe na miejscu jego przybycie z automatu wywołuje wrogość małej społeczności, co jest dziwne, bo na miejscu przebywają Holendrzy, więc nie jest to wieść hermetyczna, nie pomaga towarzystwo Roma. Dziwna sytuacja, ale od samego początku wszyscy chcą sprawić by wyjechał, ale on się nie poddaje, dosyć szybko ustala, że oskarżony o zbrodnię jest niewinny, ale kto zabił Olę? Co się dzieje w Wilkach, kim są Holendrzy i czy mają związek z zabitą nastolatką? Ach, dałam się wyprowadzić w pole, bo wciągnęłam się w zgadywankę kto zabił, a dodatkowo już gratulowałam sobie przenikliwości, ale jednak autor mnie zbajerował i zwiódł.

No ale książkę pochłonęłam.

 

Co za świetna powieść, raz, że trzyma w napięciu, bo takie małe wioski na odludziu świetnie oddziałują na wyobraźnię i budują atmosferę grozy, powiem Wam, że wieczorne spacery na cmentarz były podszyte dodatkową warstwą adrenaliny. Dwa Wojciech Chmielarz doskonale wplótł w akcję frustracje młodych mężczyzn, wszystkie te wątki chadów, mężczyzn upokarzanych przez kobiety wybierające samców alfa, narastającą żółć, brzmi to absurdalnie, ale obserwacja dyskusji w mediach społecznościowych pokazuje, że to niestety nie jest fikcja, ale takie myślenie jest myśleniem wielu mężczyzn, którzy upatrują w tym źródła swoich problemów. A takie poczucie krzywdy prowadzi do tragedii, podobny schemat mieliśmy u Jodi Picoult, gdzie młody chłopak, upokarzany przez rówieśników wchodzi pewnego dnia do szkoły i zaczyna strzelać, a tutaj mamy chłopaka, który konstruuje misterny plan zemsty.

Ta książka jest wciągająca na każdej płaszczyźnie, każdy wątek intryguje, a często mam tak, że gdy jest kilka takich wątków pobocznych, to jakiś mnie nudzi, tu nic mnie nie nużyło, nie mogłam się dosłownie oderwać. Wiedziałam co robię biorąc tę książkę na lekturę weekendową, nie wiem jak byłabym w stanie robić dłuższe przerwy, bo łyknęłam ją praktycznie na raz(nawet odpaliłam audiobooka na siłowni, żeby nie przebywać za długo z dala od powieści), dlatego z kolejnym tomem poczekam do weekendu.