"Awantura na moście" - Marcin Hybel

Nograd to średniowieczny gród, w którym było tak błogo, że niektórych aż krew zalewała. Wszak jak długo można było czerpać satysfakcję z wiecznie urodzajnych plonów, tanich artykułów na bazarze, pięknej pogody, sprawiedliwych rządów czy zawsze chętnych małżonek. Wielu wierzyło, że to klątwa. Kara za dawne czyny lub ostrzeżenie przed czymś, co dopiero miało nadejść. Ludziom nie chciało się nawet chodzić do świątyni, bo i po co, a grabieże na gościńcach, jeśli już były organizowane, to raczej z pobudek czysto hobbystycznych. Chytry plan bogoboja Kumara, który miał zachęcić mieszczan do uczęszczania na jego homilie, miłość wojmiła do Aliwii, pogoń kasztelana za sławą oraz rabunek szykowany przez emerytowanych łotrzyków były wydarzeniami, które miały zmienić Nograd raz na zawsze. Awantura na moście jako komedia fantasy ma na celu przede wszystkim zapewnić dobrą rozrywkę, ubarwiając nudną i szarą rzeczywistość. Książka jest planowana jako pierwsza część cyklu i ma być niejako satyrą na wieki średnie, świat fantasy, a nawet kwestie wiary i nauki. Marcin Hybel urodził się w Krakowie w 1980 roku. Ukończył Politechnikę Krakowską na wydziale Inżynierii Środowiska. Jest miłośnikiem różnego typu literatury, w tym fantasy. Od piętnastu lat prowadzi towarzyskie sesje RPG. Jest realistą, ale życie traktuje z przymrużeniem oka.

 Są książki, które czyta się świetnie, zaś pisz się o nich topornie okrutnie… do takich, w moim przypadku należy „Awantura na moście”.

Sięgnęłam po nią, bo leżała u mnie na hałdzie książek piętrzących się obok łóżka. Chwyciłam ją idąc do pracy… w pracy znajomość z tą książką nie pykła… trzeba było czekać na drugie wrażenie. Na szczęście nie jestem jak pan Darcy, gdy raz powezmę złe zdanie o kimś…. Potrafię je zmienić.

Nograd, gdzie dzieje się akcja, to nudna miejscowość, teoretycznie, brak wiadomości, to dobra wiadomość, ale mieszkańcy wcale tak nie myślą. Szukają emocji, pragną jakichś zwrotów akcji. No bo czy Was by krew nie zalała gdyby dookoła Wa było, błogo, pięknie i żadnej chłosty, żadnych dramatycznych wydarzeń? To przecież zwariować można.

Jakoś nigdy nie byłam fanką wieków średnich, wiedza ogólna była, ale chemii jakoś nie czułam… bałam się, że w związku z tym książka będzie porażką miesiąca, na szczęście autor opisał ciemne wieki z  niesamowitym „Jajem” można się naprawdę świetnie bawić czytając, aczkolwiek spotkałam się z zarzutami, że język stylizowany w części na ówczesny, a w części będący jakąś dziwną hybrydą – męczy. Niestety z tym się muszę zgodzić.

Ale nie sądzę, że jest to przeszkoda odbierająca radość z czytania. W moim przypadku tak nie było.

Ciekawa jestem jak będzie w Waszym.

Coś biomet jest niekorzystny, bo z pól roku nie pisałam w takich bólach opinii.

Ale herbatka mandarynkowa w Ikerowym kubku, lóżko i ksiązka... no i może drzemka. I wracamy do żywych :)