Nograd to średniowieczny gród, w którym było tak błogo, że niektórych aż krew zalewała. Wszak jak długo można było czerpać satysfakcję z wiecznie urodzajnych plonów, tanich artykułów na bazarze, pięknej pogody, sprawiedliwych rządów czy zawsze chętnych małżonek. Wielu wierzyło, że to klątwa. Kara za dawne czyny lub ostrzeżenie przed czymś, co dopiero miało nadejść. Ludziom nie chciało się nawet chodzić do świątyni, bo i po co, a grabieże na gościńcach, jeśli już były organizowane, to raczej z pobudek czysto hobbystycznych. Chytry plan bogoboja Kumara, który miał zachęcić mieszczan do uczęszczania na jego homilie, miłość wojmiła do Aliwii, pogoń kasztelana za sławą oraz rabunek szykowany przez emerytowanych łotrzyków były wydarzeniami, które miały zmienić Nograd raz na zawsze. Awantura na moście jako komedia fantasy ma na celu przede wszystkim zapewnić dobrą rozrywkę, ubarwiając nudną i szarą rzeczywistość. Książka jest planowana jako pierwsza część cyklu i ma być niejako satyrą na wieki średnie, świat fantasy, a nawet kwestie wiary i nauki. Marcin Hybel urodził się w Krakowie w 1980 roku. Ukończył Politechnikę Krakowską na wydziale Inżynierii Środowiska. Jest miłośnikiem różnego typu literatury, w tym fantasy. Od piętnastu lat prowadzi towarzyskie sesje RPG. Jest realistą, ale życie traktuje z przymrużeniem oka.
Są książki, które czyta
się świetnie, zaś pisz się o nich topornie okrutnie… do takich, w moim
przypadku należy „Awantura na moście”.
Sięgnęłam po nią, bo leżała u mnie na hałdzie książek
piętrzących się obok łóżka. Chwyciłam ją idąc do pracy… w pracy znajomość z tą
książką nie pykła… trzeba było czekać na drugie wrażenie. Na szczęście nie jestem
jak pan Darcy, gdy raz powezmę złe zdanie o kimś…. Potrafię je zmienić.
Nograd, gdzie dzieje się akcja, to nudna miejscowość,
teoretycznie, brak wiadomości, to dobra wiadomość, ale mieszkańcy wcale tak nie
myślą. Szukają emocji, pragną jakichś zwrotów akcji. No bo czy Was by krew nie zalała
gdyby dookoła Wa było, błogo, pięknie i żadnej chłosty, żadnych dramatycznych
wydarzeń? To przecież zwariować można.
Jakoś nigdy nie byłam fanką wieków średnich, wiedza ogólna
była, ale chemii jakoś nie czułam… bałam się, że w związku z tym książka będzie
porażką miesiąca, na szczęście autor opisał ciemne wieki z niesamowitym „Jajem” można się naprawdę
świetnie bawić czytając, aczkolwiek spotkałam się z zarzutami, że język
stylizowany w części na ówczesny, a w części będący jakąś dziwną hybrydą –
męczy. Niestety z tym się muszę zgodzić.
Ale nie sądzę, że jest to przeszkoda odbierająca radość z
czytania. W moim przypadku tak nie było.
Ciekawa jestem jak będzie w Waszym.
Coś biomet jest niekorzystny, bo z pól roku nie pisałam w takich bólach opinii.
Ale herbatka mandarynkowa w Ikerowym kubku, lóżko i ksiązka... no i może drzemka. I wracamy do żywych :)
No nie wiem, ciekawi mnie ta książka, ale ciężko stwierdzić o czym tak naprawdę opowiada. Niby średniowiecze, niby komedia i na dodatek fantasy. Zastanowię się jeszcze :)
OdpowiedzUsuńDlatego wolałam nie określać jednoznacznie bo miałam mieszane uczucia, ale jednak na plus
UsuńMiałam podobnie czyta się fajnie opisuje trudno.
OdpowiedzUsuńzdecydowanie :)
UsuńInteresujący pomysł na książkę!
OdpowiedzUsuńPierwsze zdanie opisu mnie przyciągnęło, bo ja lubię taką przewrotność, ale im dalej tym gorzej. Zresztą też nie czuję chemii do tego czasookresu, ale myślę, że podsunę mamie mojej, bo ją to kręci :D Tylko z tym językiem może być ciężko, bo idzie się zniechęcić i odrzucić książkę w kąt.
OdpowiedzUsuńMoja n pewno nie poczuje chemii z ta kiazka wiec nawet Jej nie podsuwam
UsuńBardzo lubię książki, których akcja rozgrywa się w średniowieczu. Choć nie przepadam za powieściami polskich autorów to po tę książkę z chęcią siegnę.
OdpowiedzUsuńchyba raczej nie jest to do końca lektura dla mnie
OdpowiedzUsuńmoże jeśli wpadnie mi w ręce... to zobaczę, czy zaskoczy coś pomiędzy nami i mnie wciągnie, ale szukać specjalnie nie będę tej książki
pozdrawiam
Muszę przyznać, że książka mnie zachwyciła. Niezależnie od mojej miłości do wszelkich powieści historycznych czy parahistorycznych. Po prostu była to jedna z dwóch udanych "parodii" jakie miałam okazję przeczytać.
OdpowiedzUsuńI pisało mi się też całkiem nieźle :)
Nie czytałam tej książki, nie znam również autora, a i Twoja recenzja nie jest ani jednoznacznie pozytywna, ani negatywna, więc dam sobie jeszcze czas na przemyślenie kwestii "Awantury na moście" :)
OdpowiedzUsuńO, znam to, czasem książka jest niezwykła, wciągająca, niesamowita i w ogóle, a opisać to wszystko co się czuło podczas jej lektury - jakieś ciężkie i niemożliwe.. Ale tytuł wpiszę na listę :) ogółem brzmi zachęcająco :)
OdpowiedzUsuńJakoś nie mogę się przekonać do tej książki. Wieki średnie opisane z"jajem", jak to ujęłaś, raczej do mnie nie przemawiają. A męczący, nawet minimalnie, i hybrydyczny język skutecznie mnie odstrasza. Nie cierpię hybryd językowych. Wydaje mi się, że to specyficzna książka. Raczej nie dla mnie.
OdpowiedzUsuńBardzo jestem ciekawa tej ksiązki. Ostatnio kuzynka wygrała ją w jakimś konkursie więc wcześniej czy później ją od niej pożyczę.
OdpowiedzUsuń