"Żony i córki" - Elizabeth Gaskell [ cudowna opowieść o sielskiej, angielskiej prowincji]

Od pewnego czasu jestem rozdarta, praca, siłownia, życie towarzyskie, naukowe no i czytanie. Nie da się jednocześnie czytać dwóch książek jednocześnie co sprawia, że prędzej czy później dopadnie nas zjawisko ciągu geometrycznego. Bo jak czytać nowości, gdy przybywa ciągle książek do których chcecie wrócić. No i wzięłam się na sposób, ja do posiłku muszę czytać i muszę czytać książki w których wiem, że np. następny akapit nie zacznie się od sceny larwy wychodzącej z brzucha, żebym ja nie dostała torsji. Dlatego do posiłków czytam stare książki, do których chcę wrócić, a nie mam kiedy, zwykle taka powtórka trwa tygodniami, bo niestety nie urządzam wielogodzinnych biesiad, ale dzięki temu mogę delektować się detalami. Tym razem postanowiłam wrócić do Gaskell i do książki na której nowe wydanie polowałam, a dopiero teraz udało mi się przeczytać. Cudowne Żony i córki serial polecam a książka… powtórka była przyjemnością.

Saga rodzinna autorki powieści Północ i PołudnieBarwny obraz angielskiej prowincji w epoce wiktoriańskiejMolly jest dorastającą córką lekarza w miasteczku Hollingford. Mimo że została osierocona przez matkę we wczesnym dzieciństwie, żyje beztrosko i szczęśliwie. Pewnego dnia dowiaduje się jednak, że jej ukochany ojciec postanowił ożenić się po raz drugi. Molly pogrąża się w rozpaczy. W tym dramatycznym momencie pomocną dłoń wyciąga do niej młodszy syn bogatych sąsiadów, Roger… Barwne i wyraziste w swojej różnorodności postaci bohaterów i skomplikowane relacje między nimi ukazują złożone stosunki społeczne w XIX-wiecznej Anglii. Interesujące losy dwóch rodzin o odmiennym statusie zapowiadają również nadchodzące zmiany obyczajowe i polityczne.

Molly jest córką prowincjonalnego lekarza, gdy była maleńka zmarła jej matka, córkę i ojca połączyła niezwykła wspólnota, tworzyli zgraną drużynę, żyjąc we własnym świecie, ślepi na konwenanse, otoczeni przez życzliwych ludzi, chociażby przyjaciółki matki panny Brownning. Możliwe, że ich wspólnota tak trwałaby dalej, ale jeden z praktykantów doktora Gibsona zapałał do Molly uczuciem, wprawdzie troskliwy ojciec przechwycił list, odprawił absztyfikanta a Molly wysłał do znajomych, to młodzieńcze zadurzenie praktykanta wpłynie na losy wszystkich. Po pierwsze ojciec Molly dostrzeże, że młodej pannie potrzebna jest kobieca ręka, po drugie Molly pojedzie do Hamley Hall, gdzie pozna ważnych dla siebie ludzi, a po trzecie doktor Gibson zacznie bywać częściej w Towers. Skończy się to tak, że doktor się ożeni, na scenę wkroczy więc pani Gibson która jest typem tak irytującym, że zabolą  was zęby, ludzie z Hamley będą barwnymi, cudownymi osobami, a przybrana córka doktora okaże się niezwykłą osóbką.

Ten opasły tom to niezwykła powieść o obyczajach angielskiej prowincji. Jest zachwycająco leniwa i oczyma wyobraźni można ujrzeć bezkres wiejskich pól i łak, usłyszeć bzyczenie owadów i zanurzyć się w świecie prostym i dobrym. W tej powieści nie mamy bohaterów złych, mamy ludzi pogubionych, głupich, ale może poza panem Prestonem, którego do niecnych uczynków pcha źle pojmowana miłość, nie ma bohaterów, których możemy potępiać. Pani Gibson jest taką irytującą babą, ale ona jest ofiarą swoich czasów, dopiekła jej bieda, niskie stanowisko, a chce tylko wygody i prestiżu, jej córka która matką pogardza jest taka sama, puściutka, ale to też nie wynika z tego że ma złe serce, jako dziecko została porzucona, nie miał jej kto wpoić zasad moralnych, hodowano ją na kokietkę. Obok macochy i przyrodniej siostry Molly jest pokazano jako uosobienie dobrego wychowania, które zaowocowało ukształtowaniem człowieka o dobrym kręgosłupie moralnym.  Czytelnik od razu wie, z kim powinna być Molly, ale autorka wystawia naszą cierpliwość na próbę.  Na dodatek Gaskell umrze przed ukończeniem powieści, serial pokazuje nam możliwy scenariusz, czy wszyscy go zaakceptują? Bo i w posłowiu mamy pewną hipotezę. Jednak tutaj nie chodzi o sam finał, o jakiś pocałunek przy świetle księżyca, bardziej chodzi o cudowny klimat tej książki, takie sielankowe sceny, brak pośpiechu i słodki charakter Molly, dobrej, cierpliwej i dźwigającej cudze ciężary bez egoizmu bez oczekiwania nagrody. Słodka i bezinteresowna. Jedna z najładniej napisanych bohaterek.

Polecam Wam gorąco tę powieść o niej za mało się mówi!

*tłumaczyła: Katarzyna Kwiatkowska